Μπορούμε να βρούμε θέση σε παράλληλο Σύμπαν;

Σχόλια για το άρθρο του Max Tegmark στο Scientific American, Ιούνιος 2003

Στο τελευταίο τεύχος του φημισμένου επιστημονικού περιοδικού Scientific American, υπήρχε ένα εξαιρετικό άρθρο σχετικά με την ύπαρξη παράλληλων Κόσμων ή Συμπάντων. Στο άρθρο αυτό, που έγραψε ο αστροφυσικός Max Tegmark του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, ισχυρίζεται ότι τα παράλληλα Σύμπαντα υπάρχουν στην πραγματικότητα. Δεν ισχυρίζεται ότι πιθανώς υπάρχουν, αλλά είναι βέβαιος ότι υπάρχουν χωρίς αμφιβολίες.

Δεν μας προτρέπει φυσικά να επισκεφτούμε ένα παράλληλο Σύμπαν, αλλά υποστηρίζει ότι η ύπαρξη των παράλληλων Κόσμων βεβαιώνεται από εμπειρικά στοιχεία.

Κάτι που σημαίνει ότι πέρα από το σύμπαν, που παρατηρούμε με τα τηλεσκόπια μας, υπάρχουν κι άλλοι Κόσμοι, ίσως άπειροι σε πλήθος. Μερικοί από αυτούς είναι όμοιοι με τον δικό μας, ακόμη και στη μικρότερη λεπτομέρεια, εκτός από το ότι ακολουθούν ξεχωριστούς δρόμους.

Κάπου μεταξύ εκείνων των μυριάδων Κόσμων, έχουμε όλοι μας ένα δίδυμο -- ένα ακριβές αντίγραφο -- που ζουν σε πλανήτες ακριβώς όπως η Γη.

Ο Tegmark περιγράφει τέσσερις τρόπους που μπορούν να υπάρξουν οι παράλληλοι Κόσμοι. Για μια πλήρη εξήγηση, πρέπει να διαβάσετε το άρθρο του Tegmark.

Η πρώτη κατηγορία παράλληλων συμπάντων είναι το Επίπεδο Ι, τα οποία είναι περιοχές του διαστήματος πάρα πολύ μακριά μας για να έχει φθάσει το φως τους σε μας ακόμα.

Το πιο μακρινό σημείο που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι περίπου 42 δισεκατομμύρια έτη φωτός, η απόσταση που θα ήταν σε θέση να ταξιδέψει το φως από τη Μεγάλη Έκρηξη,14 δισεκατομμύρια έτη πριν. Προσοχή! Η απόσταση είναι μεγαλύτερη από 14 δισεκατομμύρια έτη φωτός επειδή η κοσμική διαστολή έχει τεντώσει τις αποστάσεις.

Αλλά οι τρέχουσες παρατηρήσεις υποδεικνύουν ότι ο Κόσμος είναι άπειρος σε έκταση, κάτι που σημαίνει ότι το περισσότερο κομμάτι από αυτόν είναι απαρατήρητο. Μέσα στην αισθητή μας φυσαλίδα του άπειρου χώρου υπάρχει ένας πολύ μεγάλος, αλλά πεπερασμένος αριθμός, σωματιδίων, τα οποία έχουν επομένως έναν απέραντα μεγαλύτερο αλλά πεπερασμένο όμως αριθμό ρυθμίσεων.

Εάν ο Κόσμος είναι άπειρος, τότε κάπου έξω υπάρχουν κι άλλες φυσαλίδες του χώρου με την ίδια ρύθμιση των σωματιδίων με εδώ. Επίσης φυσαλίδες με κάθε άλλη κατανοητή ρύθμιση των σωματιδίων που είναι συνεπής προς τους νόμους της φυσικής.

Παράξενο μα την αλήθεια. Αλλά εάν σκέφτεστε ότι αυτό είναι παράξενο, περιμένετε μέχρις ότου ακούσετε για το Επίπεδο ΙΙΙ των παράλληλων Κόσμων του Tegmark, που βασίζονται στους νόμους της κβαντικής φυσικής. Σε κάθε στιγμή, καθένα από τα άπειρα σύμπαντα χωρίζεται σε πολλαπλάσια σύμπαντα, που αντιπροσωπεύουν κάθε κατανοητή έκβαση κάθε κβαντικού γεγονότος.  Άπειρα των απείρων. 

Ή στο επίπεδό IV των παράλληλων συμπάντων, οι νόμοι της φυσικής είναι μεταβλητοί.

Ο Tegmark ισχυρίζεται ότι αυτοί οι συλλογισμοί δεν είναι όνειρα. Δεδομένου ότι βασίζονται στους νόμους της φυσικής όπως τους ξέρουμε (εκτός από το επίπεδο IV), και επειδή αυτοί οι συλλογισμοί μπορούν πιθανά να αντικρουστούν από την παρατήρηση, αυτοί τροποποιούνται όπως και η επιστήμη.

Στην ιστοσελίδα μας, θα δημοσιεύσουμε σε εννέα συνέχειες το ενδιαφέρον αυτό άρθρο του Tegmark.