Δύο διάσημοι φυσικοί παρουσιάζουν τις ξεχωριστές απόψεις τους για το Σύμπαν, την εξέλιξη του και την σύγκρουση της κβαντικής θεωρίας-4ο μέρος

Από σελίδα του Scientific American

Ο STEPHEN HAWKING πάνω σε...
κβαντικές μαύρες τρύπες
κβαντική κοσμολογία
φυσική και πραγματικότητα

Ο ROGER PENROSE πάνω σε...
κβαντική θεωρία
κβαντική κοσμολογία
φυσική και πραγματικότητα

Εισαγωγή

 

Ο Hawking για την φυσική και πραγματικότητα

Αυτές οι διαλέξεις έδειξαν πολύ καθαρά τη διαφορά μεταξύ του Roger και εμένα Αυτός είναι ένας πλατωνιστής και εγώ είμαι ένας θετικιστής. Αυτός θυμώνει που ο γάτος του Schroedinger είναι σε μια κβαντική κατάσταση, που είναι μισοζωντανή και μισοπεθαμένη. Αυτός αισθάνεται πως δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλά αυτό δεν με ενοχλεί. Εγώ δεν ζητάω να αντιστοιχεί η θεωρία στην πραγματικότητα γιατί δεν ξέρω τι είναι η πραγματικότητα.  Η πραγματικότητα δεν είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις με ένα ερυθροκύανο χαρτί των χημικών. Για το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η θεωρία να προβλέπει τα αποτελέσματα των μετρήσεων. Η κβαντική θεωρία μπορεί να το κάνει αυτό με μεγάλη επιτυχία....

Ο Roger αισθάνεται πως...η κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης εισάγει την παραβίαση CPT στην φυσική. Αυτός βλέπει τέτοιες παραβιάσεις σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις: την κοσμολογία και τις μαύρες τρύπες. Συμφωνώ πως εμείς μπορούμε να βάλουμε την ασυμμετρία του χρόνου με τον τρόπο που εμείς ζητάμε ερωτήσεις σχετικά με τις παρατηρήσεις. Αλλά απορρίπτω ολοκληρωτικά την ιδέα πως υπάρχει κάποια φυσική διαδικασία που ανταποκρίνεται στην αναγωγή (ελάττωση) της κυματοσυνάρτησης ή πως αυτή έχει κάποιοα σχέση με την κβαντική βαρύτητα ή την συνείδηση. Αυτό μου φαίνεται περισσότερο σαν μαγικό, παρά σαν επιστήμη.

Ο Penrose για τη φυσική και την πραγματικότητα

Η κβαντική μηχανική έχει μόνο 75 χρόνια ζωής. Αυτό δεν είναι αρκετά μεγάλο διάστημα εαν κάποιος τη συγκρίνει, για παράδειγμα, με τη θεωρία της βαρύτητας του Newton. Για αυτό δεν με εκπλήσει εαν η κβαντική μηχανική θα πρέπει να τροποποιηθεί για τα μακροσκοπικά αντικείμενα.

Στην αρχή αυτού του δημόσιου διαλόγου, ο Stephen είπε πως αυτός νομίζει πως είναι ένας θετικιστής, σε αντίθεση με εμένα που είμαι ένας Πλατωνιστής. Είμαι ευτυχισμένος με αυτόν που είναι ένας θετικιστής, αλλά νομίζω πως μάλλον το κρίσιμο σημείο εδώ είναι πως εγώ είμαι ρεαλιστής. Επίσης, εαν κάπιος συγκρίνει αυτό το debate με τον φημισμένο διάλογο μεταξύ του Bohr και του Einstein, κάπου 70 χρόνια πριν, θα νόμιζα πως ο Stephen παίζει το ρόλο του Bohr, ενω εγώ αντιθέτως το ρόλο του Einstein! Γιατί ο Einstein υποστήριζε πως πρέπει να υπάρχει κάτι σαν πραγματικός κόσμος, όχι αναγκαία να παριστάνεται από μια κυματοσυνάρτηση, σε αντίθεση ο Bohr υποστήριζε πως η κυματοσυνάρτηση δεν περιγράφει έναν "πραγματικό" μικρόκοσμο αλλά μόνο "γνώση" χρήσιμη για να δημιουργεί προβλέψεις.

Ο Bohr φαινόταν να έχει κερδίσει το στοιχημα. Πράγματι σύμφωνα με την πρόσφατη βιογραφία του Einstein από το Abraham Pais (1994), ο Einstein μπορεί να είχε πήγαινε μόνο για ψάρεμα από το 1925.   Αν και δεν έκανε πολλά σπουδαία πράγματα από τότε, ακόμη όμως η διεισδυτική κριτική του ήταν πολύ χρήσιμη. Πιστεύω πως η αιτία που ο Εinstein δεν συνέχισε να κάνει μεγάλες συνεισφορές στην κβαντική θεωρία ήταν πως έλειπε στην κβαντική θεωρία κάτι πολύ κρίσιμο (σημαντικό). Αυτή η έλλειψη ήταν το στοιχείο που ανακάλυψε ο Stephen, 50 χρόνια αργότερα, η ακτινοβολία της μαύρης τρύπας. Αυτή η απώλεια της ακτινοβολίας, που συνδέεται με την ακτινοβολία της μαύρης τρύπας, θα δώσει τη νέα στροφή στην κβαντική θεωρία.

Home