Η καταιγίδα των μετεωριτών στη νεαρή Γη την κράτησε ζωντανή

Τεράστιοι βομβαρδισμοί μετεωριτών από το διάστημα μπορεί να είχαν μετατρέψει τη Γη σε ένα παράδεισο για τη ζωή, ανέφεραν ερευνητές στο Imperial College του Λονδίνου. Το ίδιο δε φαινόμενο θα μπορούσε να συμβεί και στον Άρη. Οι καταιγισμοί από πέτρες που έπεφταν από τον ουρανό, κάπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πριν, έκαναν πιο κατοικήσιμο τον πλανήτη μας δημιουργώντας τους ωκεανούς, σύμφωνα με τη νέα έρευνα.

Όπως εισερχόταν κάθε μετεωρίτης στην ατμόσφαιρα, η υπερβολική ζέστη ανάγκασε τα μέταλλα και τις οργανικές ύλες να ελευθερωθούν στον εξωτερικό φλοιό. Αυτές οι ύλες σχημάτισαν το νερό που έπεφτε σαν βροχή καθώς και το διοξείδιο του άνθρακα (το αέριο του θερμοκηπίου), που μπορεί να παγιδεύσει την ηλιακή ενέργεια.

Ο βαρύς βομβαρδισμός διήρκεσε περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια, και το αποτέλεσμα του ήταν ότι η Γη και ο Άρης έγιναν θερμοί και αρκετά υγροί για να κρατήσουν τεράστιους ωκεανούς από νερό – αν και το νερό στον Άρη εδώ και καιρό εξατμίστηκε στο διάστημα ή χύνεται σε υπόγειους χώρους.

Οι ερευνητές για να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα ανέλυσαν τα κατάλοιπα από 15 θραύσματα  αρχαίων μετεωριτών που είχαν πέσει σε όλο τον πλανήτη. Στη συνέχεια, τα έψησαν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες όπως ακριβώς θα γινόταν κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα, για να δουν πόσο υλικό θα ελευθερωθεί.

Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, κατά μέσο όρο, κάθε μετεωρίτης ήταν ικανός να απελευθερώνει έως και το 12%  της μάζας του σαν υδρατμοί και το  6% της μάζας του σαν διοξείδιο του άνθρακα. Φυσικά είναι ένα πολύ μικρό ποσό για ένα μεμονωμένο μετέωρο για να φέρει αποτελέσματα.

Ωστόσο, τα αρχεία της Γης δείχνουν ότι ένας τρομακτικός καταιγισμός αρχαίων μετεωριτών, που λέγεται Ύστερος Βαρύς Βομβαρδισμός, σημειώθηκε πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, όπου εκατομμύρια βράχια συγκρούστηκαν με τη Γη και τον Άρη για πάνω από 20 εκατομμύρια χρόνια.

Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι αυτός ο καταιγισμός θα ελευθέρωνε 10 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα και 10 δισεκατομμύρια τόνους υδρατμών στην ατμόσφαιρα του πλανήτη κάθε χρόνο.

Ο υπεύθυνος της έρευνας καθηγητής Mark Sephton θεωρεί ότι η μελέτη προσφέρει σημαντικές ενδείξεις σχετικά με το αρχαίο παρελθόν της Γης. Ανέφερε μάλιστα ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν γιατί το νερό της Γης είναι τόσο πολύ σε σύγκριση με άλλους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα.

"Ο Ύστερος Βαρύς Βομβαρδισμός μπορεί να δώσει μια ένδειξη. Μπορεί να έγινε σε μια καίριο στιγμή της αρχικής ιστορίας, όπου το αέριο περίβλημα της Γης τελικά την ‘τύλιξαν’ με τις σωστές αναλογίες για να δώσουν ζωή στον πλανήτη μας."

Ο δε συνεργάτης του Richard Court προσέθεσε: "Λόγω της χημείας τους, οι αρχαίοι μετεωρίτες έχουν προταθεί σαν ένας τρόπος για να ‘γεμίσει’ η νεαρή Γη με υγρό νερό. Τώρα έχουμε δεδομένα που μας αποκαλύπτουν πόση ποσότητα από νερό και διοξείδιο του άνθρακα μπορούσε να εγχυθεί άμεσα στην ατμόσφαιρα από μετεωρίτες. Αυτά τα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου θα μπορούσαν να έχουν δουλέψει αμέσως, ενισχύοντας έτσι τον κύκλο του νερού και τη θέρμανση του πλανήτη. "

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Geochimica et Cosmochima Acta.

Οι επιστήμονες του Imperial College προηγουμένως βρήκαν συστατικά κατάλληλα για τη ζωή σε μετεωρίτες που βρέθηκαν στην Ανταρκτική.

Αλλά γιατί να έχει χάσει ο Άρης τους ωκεανούς του; Σε αντίθεση με τη Γη, ο Άρης δεν διαθέτει ένα μαγνητικό πεδίο για να δράσει ως ασπίδα προστασίας από τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Κατά συνέπεια, στον  Άρη αφαιρέθηκε το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας του και το νερό του εξατμίστηκε στο διάστημα ή σχηματίστηκε πάγος κάτω από το έδαφος και γύρω στους πόλους του.

Την Γη  ακόμη κτυπάνε πέτρες από το διάστημα – αν και πολύ λιγότερο συχνά, ευτυχώς – και έτσι μας προσφέρουν πολύτιμες ενδείξεις για το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες.

Πηγή: Scientific American

Σχετικά άρθρα

Πώς τελικά η Γη απέκτησε τα καλύτερα υλικά για τη ζωή;

Θα μπορούσε η ζωή στη Γη να προέρχεται από τον αστεροειδή Δήμητρα;

Η ζωή μÎ
±Ï‚ ήρθε από το εξωτερικό διάστημα