Η βλάστηση έσωσε τη Γη από την κατάψυξη

Η βλάστηση βοήθησε τη Γη από μια ανεξέλεγκτη πτώση της θερμοκρασίας, που θα την  κάλυπτε από μόνιμους πάγους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.

Η μελέτη ρίχνει φως σε μια σειρά από μεγάλους μηχανισμούς της φύσης, οι οποίοι, επί εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, έχουν μετατρέψει την υδρόγειο σε ένα εκκρεμές που κινείται περιοδικά ανάμεσα στα δύο άκρα, της βαθειάς ψύξης και της υπερθέρμανσης.

Σύμφωνα με την μελέτη, πριν 50 εκατομμύρια χρόνια οι δύο πόλοι της Γης  ήσαν ελεύθεροι από πάγους και οι κροκόδειλοι έκαναν βόλτες στην Αρκτική.

Στη συνέχεια, μια μακρόχρονη μείωση της ποσότητας του διοξειδίου του άνθρακα (το βασικό αέριο του φαινομένου του θερμοκηπίου) στην ατμόσφαιρα ψύχρανε σταδιακά τον πλανήτη μας.

Τα αέρια που εκπέμπονται από τα ηφαίστεια ήταν η κύρια πηγή του διοξειδίου του άνθρακα, που επί εκατομμύρια χρόνια αύξαναν την ποσότητα του στην ατμόσφαιρα, ενώ, σήμερα η αύξηση γίνεται από την καύση των ορυκτών καυσίμων οδηγώντας στην επικίνδυνη αύξηση της θερμοκρασίας.

Από την άλλη μεριά, υπήρχε ή αφαίρεση του διοξειδίου του άνθρακα μέσω της διάβρωσης των βράχων της Γης όπου για αιώνες διαλυόταν στο νερό και «κλειδωνόταν» σε ανθρακικά  άλατα μέσα στον βυθό των ωκεανών.

Σύμφωνα με την έρευνα, κανονικά, μέσα από τη δράση των ανωτέρω αντικρουόμενων παραγόντων, θα έπρεπε σχεδόν όλο το διοξείδιο να είχε αφαιρεθεί μέχρι σήμερα από την ατμόσφαιρα, οδηγώντας τη Γη σε βαθιά κατάψυξη.

Οι κλιματικοί επιστήμονες πάσχιζαν να καταλάβουν τι συνέβη και φρέναρε αυτή η διαδικασία της αφαίρεσης του διοξειδίου από την ατμόσφαιρα, οπότε θα ερχόταν αναπόφευκτα η κατάψυξη της Γης.

Το κλειδί σε αυτή την ‘σωτηρία’ του πλανήτη μας ήταν τα φυτά, που με την παρουσία τους έσωσαν τη Γη από τη βαθιά κατάψυξη, καθώς «φρέναραν» την αφαίρεση του διοξειδίου άνθρακα, αυξάνοντας την αναλογία του στην ατμόσφαιρα και βεβαίως την θερμοκρασία, κατά τα τελευταία 25 εκατομμύρια χρόνια.

Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή η συγκέντρωση του διοξειδίου έφτασε περίπου τα 200-250 μέρη ανά εκατομμύριο, και τότε σταθεροποιήθηκε.

Οι επιστήμονες χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις του παγκόσμιου κύκλου του άνθρακα και παρατηρώντας την ανάπτυξη των φυτών, έδειξαν ότι καθώς το επίπεδο του διοξειδίου έπεφτε ανησυχητικά χαμηλά, αυτό οδήγησε σχεδόν σε ασφυξία τα φυτά και, ως συνέπεια, μειώθηκε η ικανότητα των φυτών και ιδίως των δέντρων να διαβρώνουν τους πυριτικούς βράχους, με αποτέλεσμα να επιβραδυνθεί η αφαίρεση του διοξειδίου από την ατμόσφαιρα.

“Όταν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα γίνονται ασφυκτικά χαμηλά, η ανάπτυξη των φυτών επηρεάζεται αρνητικά και η υγεία των δασικών οικοσυστημάτων πλήττεται. Όταν αυτό συμβαίνει, τα φυτά δεν μπορούν πια βοηθήσουν (μέσω της διάβρωσης των βράχων) στην αφαίρεση του διοξειδίου από την ατμόσφαιρα ταχύτερα σε σχέση με την προσθήκη διοξειδίου από τα ηφαίστεια και άλλες πηγές”, δήλωσε ο Mark Pagani, του Πανεπιστημίου του Yale και επικεφαλής της έρευνας.

Γι αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές, οφείλουμε άλλο ένα μεγάλο χρέος στα φυτά. Πέρα από τις υπόλοιπες ευεργεσίες τους, κατόρθωσαν να σταθεροποιήσουν το κλίμα της Γης, εμποδίζοντας το διοξείδιο να μειωθεί ακόμη περισσότερο, πράγμα που θα είχε μετατρέψει τον πλανήτη μας σε μια τεράστια χιονόμπαλα, περιστρεφόμενη στο διάστημα.

Μπορεί τα φυτά να έκαναν το θαύμα τους στο παρελθόν όσον αφορά το φυσικά παραγόμενο διοξείδιο, είναι όμως απίθανο να κάνουν το ίδιο με την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τους Αμερικανούς ερευνητές. Τα επίπεδα του διοξειδίου στην ατμόσφαιρα βρίσκονται σήμερα περίπου στα 385 μέρη έναντι 280 μερών (ppm) πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση.

“Απελευθερώνουμε διοξείδιο του άνθρακα περίπου 100 φορές πιο γρήγορα από ό,τι όλα τα ηφαίστεια στον κόσμο μαζί. Ενώ οι φυσικές διαδικασίες διάβρωσης των βράχων θα αφαιρέσουν τελικά αυτό το αυξημένο διοξείδιο από την ατμόσφαιρα, η όλη διαδικασία γίνεται από τη φύση της πολύ αργά για να μας βοηθήσει να αποφύγουμε την επικίνδυνη κλιματική αλλαγή. Θα χρειαστούν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, μέχρι η διάβρωση των βράχων να αφαιρέσει τις εκπομπές διοξειδίου από τα ορυκτά καύσιμα”, δήλωσε ο Ken Caldeira, του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι, που συμμετείχε στην έρευνα.

Η έρευνα που έγινε από Αμερικανούς και Βρετανούς γεωφυσικούς, υπό τον καθηγητή του πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ Mark Pagani,δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.

Πηγή: AFP