Αστροφυσική, Διάστημα

Ο άνεμος κι όχι το νερό μπορεί να εξηγήσει την απόχρωση του Κόκκινου Πλανήτη

Η διακριτική κόκκινη απόχρωση του Άρη μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των συγκρούσεων ανάμεσα στα σωματίδια της άμμου που μεταφέρονται από τον άνεμο επί χιλιάδες χρόνια – και να μην οφείλεται στην σκουριά, υποστηρίζει μια νέα μελέτη.

Print Friendly, PDF & Email
Share

Η διακριτική κόκκινη απόχρωση του Άρη μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των συγκρούσεων ανάμεσα στα σωματίδια της άμμου που μεταφέρονται από τον άνεμο  επί χιλιάδες χρόνια  – και να μην οφείλεται στην σκουριά, υποστηρίζει μια νέα μελέτη.

Ο Άρης είναι τώρα κόκκινος (αριστερά), αλλά μπορεί να έμοιαζε μαύρος (δεξιά) κατά το παρελθόν

Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι το κόκκινο χρώμα του Άρη προκαλείται όταν μια σκοτεινή μορφή του σιδήρου που ονομάζεται μαγνητίτης οξειδώνεται σε μια κόκκινο-πορτοκαλί μορφή που ονομάζεται αιματίτης.

Το πως προέκυψε αυτή η η μετατροπή είναι ένα θέμα συζήτησης μεταξύ των ερευνητών. Πολλοί λένε ότι το νερό προκάλεσε την οξείδωση. Όμως, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να φταίει το υπεροξείδιο του υδρογόνου αλλά και το όζον, το οποίο θα μπορούσε να δημιουργηθεί όταν η υπεριώδης ακτινοβολία διασπά το διοξείδιο του άνθρακα και το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του Άρη.

Τελευταία ο πλανητικός επιστήμονας Jonathan Merrison του Πανεπιστημίου Aarhus της Δανίας και οι συνεργάτες του λένε ότι η αιτία μπορεί να είναι ο άνεμος.

Για την προσομοίωση της μεταφοράς της άμμου από τον αέρα  στο εργαστήριο, αυτοί σφράγισαν αεροστεγώς μικροσκοπικά σωματίδια του μαγνητίτη και του χαλαζία – ένα ορυκτό παρόν και στη και στον Άρη – σε μια γυάλινη φιάλη γεμάτη με διοξείδιο του άνθρακα. Για πολλούς μήνες, οι ερευνητές αναποδογύριζαν με μηχανικό τρόπο – σαν τα ρούχα σε ένα στεγνωτήριο –, και παρατηρούσαν ότι η φιάλη γινόταν κοκκινωπή με την πάροδο του χρόνου, όσο περισσότερος μαγνητίτης μετατρεπόταν σε αιματίτη.

Η ομάδα υποψιάζεται ότι οι συνεχείς συγκρούσεις διαχώρισαν τους κόκκους του χαλαζία, εκθέτοντας έτσι τις επιφάνειες σε χημική αντίδραση οξειδώνοντας έτσι τα σωματίδια του μαγνητίτη.

Στον Άρη, τα σωματίδια του χαλαζία και του αιματίτη θα μπορούσαν να συγκρούονται καθώς ο άνεμος διασκορπίζει τη σκόνη σε όλη την επιφάνεια του Άρη, δήλωσε ο Merrison.

Εάν υποτεθεί ότι δεν υπήρχε αρκετό νερό στον πρώιμο Άρη για να “σκουριάσει” τον πλανήτη, η αιολική ενέργεια θα ήθελε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μόνο για να τον μετατρέψει από ένα πλανήτη με ανθρακί χρώμα σε έναν κόκκινο πλανήτη, λέει η ομάδα.

Ο Joel Hurowitz του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, ανέφερε πως η δουλειά αυτή είναι  "ενδιαφέρουσα", αλλά λέει ότι είναι αναγκαία περισσότερη έρευνα για να δοκιμάσει τα συμπεράσματά της.

Ο χαλαζίας έχει ανιχνευθεί στο βραχώδες υπόστρωμα σε ορισμένες περιοχές του Άρη. Αλλά είναι ένα σχετικά σκληρό ορυκτό που δεν μπορεί να σπάσει εύκολα κάτω από την επίδραση της άμμου στον Άρη, λέει ο Joel Hurowitz, προσθέτοντας ότι τα δίδυμα ρόβερ της NASA στον Άρη, δεν έχουν βρει αρκετός χαλαζίας στην άμμο και τη σκόνη κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους.

Πηγή: New Scientist

Print Friendly, PDF & Email

About the author

physics4u

Leave a Comment

Share