Πρόκειται για το πιο περίπλοκο κατασκευαστικό εγχείρημα στην ιστορία: πετώντας σε ύψος 250 μιλίων, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ορατός με γυμνό μάτι. Κάνει μία περιστροφή γύρω από τη Γη ανά 90 λεπτά, φέροντας εξαμελές πλήρωμα. Ωστόσο, πριν καν ολοκληρωθεί πλήρως η κατασκευή του, τίθεται επί τάπητος θέμα τερματισμού της λειτουργίας του.
Για το 2016 είναι προγραμματισμένο το τέλος της χρηματοδότησης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τις ΗΠΑ.
Η NASA βρίσκεται εν αναμονή απόφασης του προέδρου Ομπάμα για το κατά πόσον ο σταθμός θα συνεχίσει να πετάει με αμερικανική χρηματοδότηση και ποια θα είναι η προτεραιότητα της αμερικανικής υπηρεσίας μετά από αυτό: επιστροφή στη Σελήνη ή ίσως μία αποστολή στον Άρη.
Το αρχικό στάδιο του προγράμματος κατασκευής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού είχε ξεκινήσει το 1998 και η επέκταση του σταθμού συνεχίζεται. Οι ΗΠΑ είναι μία από τις 16 χώρες που συμμετέχουν στην κατασκευή και τη λειτουργία του σταθμού, του οποίου το εργαστήριο διεξάγει σειρά επιστημονικών πειραμάτων, που συμπεριλαμβάνουν έρευνες πάνω στις επιπτώσεις της έλλειψης βαρύτητας στον άνθρωπο. Ωστόσο, η αμερικανική συνεισφορά αποτελεί τη «μερίδα του λέοντος» : 44 δισεκατομμύρια δολάρια.
«Η γενική ιδέα ότι ξοδέψαμε σχεδόν 11 χρόνια για να ολοκληρώσουμε την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, να τον φέρουμε σε κατάσταση πλήρους λειτουργίας και να τον εγκαταλείψουμε μερικά χρόνια μετά…είναι κάπως παράλογη» είπε ο Ρόμπερτ Μπράουν, πρώην επικεφαλής του τμήματος μηχανικών της NASA και νυν διευθυντής του Εργαστηρίου Σχεδιασμού Διαστημικών Συστημάτων της Τζώρτζια.
Μία ανεξάρτητη επιτροπή η οποία έχει ασχοληθεί με το μέλλον των αμερικανικών επανδρωμένων πτήσεων πρόσφατα συνέστησε στο Λευκό Οίκο η λειτουργία του σταθμού να συνεχιστεί μέχρι το 2020.
«Έχουμε όλες αυτές τις διαφορετικές χώρες, οι οποίες δουλεύουν μαζί σε αυτό το κοινό πρόγραμμα στο Διάστημα. Αν όντως το σταματήσουμε…αυτό το πλαίσιο συνεργασίας θα λάβει τέλος» είπε ο Λιρόι Τσιάο, πρώην διοικητής του σταθμού και αστροναύτης- μέλος της προαναφερθείσας επιτροπής. «Επίσης, οι υπόλοιπες χώρες θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα» συμπλήρωσε. Από την άλλη πλευρά όμως, η επιτροπή ανακάλυψε πως το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ επιδιώκει στόχους οι οποίοι υπερβαίνουν τα παρόντα επίπεδα χρηματοδότησης. Επομένως, ο «κλήρος» πέφτει στην κυβέρνηση Ομπάμα να χαράξει τη νέα πορεία της NASA.
Η αμερικανική υπηρεσία σχεδιάσει να αποσύρει το στόλο των διαστημικών λεωφορείων της μέχρι το 2011. Τα κονδύλια που χρησιμοποιούνταν για τη συντήρησή του θα πάνε στο φιλόδοξο επόμενο πρόγραμμα της NASA, το Πρόγραμμα Constellation (Αστερισμός), δηλαδή την επιστροφή στη Σελήνη.
Αυτό, βέβαια θα σημαίνει ότι η υπηρεσία θα πάψει να έχει στη διάθεσή της σκάφη που θα είναι σε θέση να μεταφέρουν προσωπικό στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μέχρι την ανάπτυξη ενός νέου διαστημικού οχήματος, θα βασίζεται στη χρήση των ρωσικών Σογιούζ.
Ως ένα από τα βασικά προβλήματα της NASA θεωρείται η γενικότερη αντίληψη της υπηρεσίας, που έχει να κάνει με την κατασκευή.
«Πάντα ψάχνει το επόμενο μηχανολογικό ή κατασκευαστικό πρόγραμμα…αλλά ο βασικός στόχος είναι η επιστήμη, και αυτό δεν ‘πουλάει’ στην κοινή γνώμη…επομένως η NASA συνεχίζει σε άλλους τομείς, χωρίς να επικεντρώνει τον κύριο όγκο των εργασιών σε αυτά που, στο τέλος, θα ωφελήσουν την ανθρωπότητα περισσότερο- αυτά που ο σταθμός σχεδιάστηκε για να κάνει» είπε ο Μάρκο Κατσέρες, αναλυτής αεροδιαστημικής στο Teal Group.
Πηγή: Καθημερινή
Leave a Comment