Περιβάλλον Ζωή και Γη

Καινούργια απολιθώματα ρίχνουν φως στην εξέλιξη του δεινόσαυρου

Μια νέα ανακάλυψη πολλών απολιθωμάτων δεινοσαύρου στο Νέο Μεξικό, πρόκειται να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την πρώιμη ανάπτυξη αυτών των αρχαίων πλασμάτων.

Print Friendly, PDF & Email
Share

Μια νέα ανακάλυψη πολλών απολιθωμάτων δεινοσαύρου στο Νέο Μεξικό, πρόκειται να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την πρώιμη ανάπτυξη αυτών των αρχαίων πλασμάτων.

Τα απολιθώματα ενός άγνωστου ως τώρα είδους σαρκοφάγου δεινοσαύρου, έρχεται να ανατρέψει το μέχρι σήμερα εξελικτικό "δέντρο" των δεινοσαύρων, δίνοντας ισχυρά πλέον αποδεικτικά στοιχεία ότι οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην περιοχή που σήμερα είναι η Νότια Αμερική. Ενώ είχαν διαμορφωθεί ήδη σε τρεις κύριες ομάδες πριν εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο.

Tawa hallae dinosaurus

Aναπαράσταση του νέου είδους δεινόσαυρου Tawa hallae

Οι δεινόσαυροι θεωρείται ότι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πριν περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια, που στη συνέχεια αναπτύχθηκαν με ραγδαίο ρυθμό κυριαρχώντας πάνω στον πλανήτη, ώσπου πριν περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια ένα κατακλυσμικό γεγονός (αστεροειδής ή έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα ή και τα δύο μαζί) τους εξαφάνισε από προσώπου γης.

Τα νέα απολιθώματα, που ανήκουν σε ένα νέο είδος σαρκοφάγου δεινοσαύρου μήκους 2 έως 4 μέτρων και που ονομάστηκε "Τάγουα" ("Tawa hallae"), χρονολογούνται από περίπου 213 εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν δηλαδή οι ήπειροι ήσαν ενωμένοι και απάρτιζαν την ενιαία υπερ-ήπειρο Παγγαία. Τα απολιθώματα αυτά φέρουν τα χαρακτηριστικά των πιο πρώιμων δεινοσαύρων που έχουν ποτέ βρεθεί στη Νότια Αμερική.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, που καθοδηγήθηκαν από τον παλαιοντολόγο Sterling Nesbitt, της Σχολής Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου του Τέξας, τα ευρήματα δείχνουν ότι οι πρώτοι δεινόσαυροι μετανάστευσαν από τη σημερινή Νότια Αμερική και εξαπλώθηκαν στην υπερ-ήπειρο Παγγαία πριν περίπου 220 εκατομμύρια χρόνια. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στις περιοχές με πιο κατάλληλο κλίμα, σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη.

Ο δίποδος δεινόσαυρος "Τάγουα" (οι παλαιοντολόγοι τον ονόμασαν όπως αποκαλούσαν οι Ινδιάνοι Χόπι το θεό ήλιο τους) ήταν σαρκοφάγος και έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τα αρχαιότερα γνωστά θηρόποδα (κατηγορία δεινοσαύρων από την οποία αργότερα προέκυψε και ο πασίγνωστος Τυρανόσαυρος από τον οποίο αργότερα αναπτύχθηκαν τα σημερινά πουλιά).

Συνολικά στο Νέο Μεξικό βρέθηκαν απολιθώματα πέντε "Τάγουα", εκ των οποίων το ένα είναι σχεδόν ένας πλήρης σκελετός ενός πολύ νεαρού ζώου με ύψος 70 εκατοστά και μήκος δύο μέτρα, με σώμα όσο ένας σημερινός μεγάλος σκύλος, αλλά με πολύ μακρύτερη ουρά.

http://www.eurekalert.org/multimedia/emb/18831.php?from=150256

Η εξέλιξη του δεινόσαυρου

Πράγματι, τα νέα ευρήματα έχουν κάποια κούφια οστά, όπως έχουν και τα σύγχρονα πουλιά, αν και αυτά τα όντα είχαν κι άλλα χαρακτηριστικά – όχι σαν τα πουλιά – αλλά σαν τις σαύρες.

Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο περιοδικό Science.

Πηγή: Associated Press, BBC

Print Friendly, PDF & Email

About the author

physics4u

Leave a Comment

Share