Λόγω της μεγάλης θερμοκρασίας που επικρατούσε στο εσωτερικό του ηλιακού συστήματος τις πρώτες στιγμές του, μπορεί να είχε ‘καεί’ η μεγαλύτερη ποσότητα του άνθρακα τόσο στη Γη όσο και στους άλλους εσωτερικούς πλανήτες.
Αν και ο πλανήτης μας υποστηρίζει τη ζωή που έχει σαν βάση τον άνθρακα, έχει ένα μυστηριώδες έλλειμμα του άνθρακα. Το στοιχείο αυτό είναι χιλιάδες φορές πιο πλούσιο σε κομήτες στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα από ό,τι υπάρχει στη Γη, σε σχέση όμως με την ποσότητα του πυριτίου που περιέχει κάθε σώμα. Ο ήλιος, επιπλέον, είναι εξίσου πλούσιος σε άνθρακα.
"Δεν υπάρχει πράγματι τόσος πολύς άνθρακας πάνω Γη σε σύγκριση με ό,τι υπήρχε διαθέσιμος στο διάστημα", λέει ο Edwin Bergin του Πανεπιστημίου στο Ann Arbor στην πολιτεία του Μίσιγκαν.
Η συμβατική εξήγηση για το έλλειμμα του άνθρακα υποστηρίζει ότι στην εσωτερική περιφέρεια του δίσκου της σκόνης όπου σχηματίστηκε η Γη, οι θερμοκρασίες υπερέβαιναν τους 1800 Kelvin, αρκετές για να ‘ψηθεί’ ο άνθρακας. Όμως παρατηρήσεις της ανάπτυξης των ηλιακών συστημάτων δείχνουν ότι στην απόσταση που βρίσκεται η Γη από τον ήλιο, η θερμοκρασία θα έπρεπε να είναι πολύ ψυχρή για να εξατμιστεί η σκόνη του άνθρακα.
Τελευταία μια ομάδα αστρονόμων υποστηρίζει ότι γι αυτό το φαινόμενο είναι υπεύθυνη η μεγάλη θερμοκρασία. Θερμά άτομα οξυγόνου μέσα στο δίσκο της σκόνης θα ήταν πολύ εύκολο να ενωθούν με τα άτομα του άνθρακα για την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων, γράφει ο Jeong-Eun Lee Sejong του Πανεπιστημίου στη Σεούλ, και οι συνεργάτες του, συμπεριλαμβανομένου και του Edwin Bergin, σε μια δημοσίευση στο Astrophysical Journal Letters. Υπολόγισαν λοιπόν ότι ο στερεός άνθρακας στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος θα είχε καταστραφεί μέσα σε λίγα χρόνια.
Η άποψη αυτή υποστηρίζεται από το γεγονός ότι ο άνθρακας είναι άφθονος στην αστεροειδή ζώνη που περιβάλλει τους εσωτερικούς πλανήτες, και αυξάνει όσο πιο μακριά πάμε από τον ήλιο.
Ο άνθρακας που περιέχει τώρα η Γη πρέπει να είχε φτάσει αργότερα σε αυτήν από αστεροειδείς και κομήτες, οι οποίοι σχηματίστηκαν πέρα από τα όρια της αρχικής καυτής περιοχής, λένε οι ερευνητές. Αυτό βέβαια μπορεί να είχε κι ένα κρυφό όφελος: οι χημικές αντιδράσεις στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα θα μπορούσαν να είχαν μετατρέψει τις απλές ενώσεις του άνθρακα σε πιο πολύπλοκα μόρια, όπως τα αμινοξέα, που αποτελούν τα βασικά συστατικά της ζωής, συμπληρώνει ο Bergin.
Πηγή: New Scientist
Leave a Comment