Θερμοκρασίες ρεκόρ καταγράφηκαν την περασμένη δεκαετία στον πλανήτη, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται ως η πιο θερμή από τα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε άρχισαν να τηρούνται αρχεία θερμοκρασιών, υποστηρίζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία Nasa.
Το 2009 ήταν η δεύτερη πιο ζεστή χρονιά από το 1880, όταν ξεκίνησε η καταγραφή και επιστημονική ανάλυση των θερμοκρασιών, σημειώνει εξάλλου το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών Γκόνταρντ της Nasa (GISS).
Το 2008 πάντως ήταν η πιο ψυχρή χρονιά της δεκαετίας, κάτι που οφείλεται στο φαινόμενο Λα Νίνια. Όταν όμως η επίδρασή του άρχισε να μειώνεται, η θερμοκρασία ανέβηκε σε επίπεδα-ρεκόρ. Το 2005 κρατάει ακόμη τα "σκήπτρα" της θερμότερης χρονιάς.
Πολύ θερμά έτη ήταν επίσης το 1998, το 2002, το 2003, το 2006 και το 2007.
Παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις από τη μια χρονιά στην άλλη, λόγω της εναλλασσόμενης επίδρασης των ρευμάτων του Ειρηνικού Ωκεανού, του (θερμού) Ελ Νίνιο και του (ψυχρού) Λα Νίνια", εξήγησε ο διευθυντής του GISS, James Hansen.
"Όταν όμως βγάζουμε το μέσο όρο των θερμοκρασιών ανά πενταετία ή δεκαετία, βλέπουμε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζεται αδιάκοπα", υπογράμμισε.
Εξετάζοντας την εξέλιξη των θερμοκρασιών από το 1890, υπάρχει μια σαφής τάση αύξησης της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης, παρά την αντιστροφή της θερμοκρασίας μεταξύ του 1940 και του 1970, εξηγεί η GISS.
Κατά τα τελευταία 30 χρόνια, η GISS έχει δει μια μέση αύξηση της τάξης των 0,2 βαθμών Κελσίου ανά δεκαετία. Συνολικά, η παγκόσμια θερμοκρασία αυξήθηκε περίπου 0,8 βαθμούς από το 1880.
"Αυτός είναι ένας σημαντικός αριθμός που πρέπει να θυμάστε”, δήλωσε ο Gavin Schmidt, ένας κλιματολόγος από το GISS, τονίζοντας ότι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της έκτης και της δεύτερης θερμότερης χρονιάς είναι ασήμαντη λόγω του περιθωρίου της αβεβαιότητας.
Οι θερμοκρασίες του 2009, που ήταν από τις πιο υψηλές της ιστορίας, σημειώθηκαν παρότι ο Δεκέμβριος είχε ασυνήθιστο κρύο σε ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής, σημειώνει η GISS.
Ορισμένες μάζες αέρα σε υψηλή πίεση έχουν μειώσει την επιρροή του αεροχειμάρρου, ένα ρεύμα θερμού αέρα από ανατολικά προς δυτικά. Ο μηχανισμός αυτός έχει ανοίξει το δρόμο για μάζες ψυχρού αέρα της Αρκτικής να περάσουν σε όλη την Βόρεια Αμερική, οπότε σημειώνεται μια πτώση της θερμοκρασίας σε ασυνήθιστα χαμηλά επίπεδα, αναφέρει το GISS.
"Δεδομένου ότι η περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών αντιπροσωπεύει μόνο το 1,5% της θερμοκρασίας του πλανήτη γι αυτό και επηρεάζει πολύ λίγο τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία,” λέει ο Τζέιμς Χάνσεν.
Η GISS βασίζει την ανάλυσή της στις ενδείξεις της θερμοκρασίας από τρεις πηγές. Τα στοιχεία αυτά παρέχονται από πάνω από χίλιους μετεωρολογικούς σταθμούς από όλη τη Γη, από μετρήσεις της θερμοκρασίας της επιφάνειας των ωκεανών που πραγματοποιούνται από δορυφόρους, και τέλος από δεδομένα από ερευνητικούς σταθμούς στην Ανταρκτική.
Πηγή: AFP
Leave a Comment