Τα περισσότερα φεγγάρια είναι είτε στρογγυλά και λεία, ή άμορφα κομμάτια διαστημικού βράχου. Ο Πάνας και ο Άτλας, δύο φεγγάρια του Κρόνου, αντίθετα, νομίζεις πως προέρχονται κατ’ ευθείαν από ταινίες της δεκαετίας του 1950 που έδειχναν ιπτάμενους δίσκους. Με μία κεντρική διόγκωση σαν δίσκος να περιτυλίγει γύρω γύρω τα φεγγάρια, έχουν μια παράξενη ομοιότητα με πιατάκια. Ο Άτλας, το πιο επίπεδο από τα δύο φεγγάρια του Κρόνου, έχει διάμετρο μόλις 18 χιλιόμετρα από το ένα πόλο στον άλλο, αλλά στη μέση του είναι σχεδόν 40 χιλιόμετρα. 
Το περίεργο σχήμα τους είναι ένα μυστήριο. Ενώ η γρήγορη περιστροφή τους θα ήταν αρκετή για να τα πιέσει και να αποκτήσουν ένα ομαλό σχήμα, σαν ωοειδές, δεν μπορεί να εξηγηθεί το χείλος που έχουν γύρω από το κέντρο του σχήματος, που μοιάζει με πιατάκι.
Μια ένδειξη για το που οφείλεται αυτό το παράξενο σχήμα μπορεί να βρίσκεται στην τροχιά των φεγγαριών, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στους δακτυλίους του Κρόνου. Ίσως κάποιο παγωμένο υλικό από τους δακτυλίους έπεσε επάνω τους, συσσωρεύτηκε κοντά στον ισημερινό των φεγγαριών, και έτσι σχηματίστηκαν οι κορυφογραμμές. Αυτό ταιριάζει με παρατηρήσεις ότι οι κορυφογραμμές είναι πολύ λείες σε σχέση με τις απόκρημνες πολικές περιοχές, πράγμα που σημαίνει ότι είναι κατασκευασμένες από μικρά σωματίδια παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στους δακτυλίους του Κρόνου.
Ωστόσο, αυτή η θεωρία δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί και γι αυτό απαιτούνται νέες παρατηρήσεις που μπορούν να εξηγήσουν τελικά τους ιπτάμενους δίσκους του Κρόνου. Όμως, είναι σίγουρο ότι από αυτά που γνωρίζουμε μπορούμε να αποκλείσουμε εξωγήινες τεχνολογίες.
Πηγή: New Scientist
Leave a Comment