Η πιο hot νέα τάση στην αλλαγή του κλίματος μπορεί να είναι η παγκόσμια ψύξη, λένε κάποιοι ερευνητές. Σε αντίθεση με το γενικά παραδεκτό επιστημονικό συμπέρασμα ότι η Γη γίνεται θερμότερη, ο Don Easterbrook, καθηγητής γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ουάσιγκτον, έχει παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία για την πρόβλεψη του ότι η παγκόσμια ψύξη έρχεται σύντομα.
Το Άγαλμα της Ελευθερίας γεμάτο πάγους από την ταινία Η Επόμενη Μέρα
«Αντί της υπερθέρμανσης του πλανήτη με ρυθμό 0.7 Κελσίου ανά δεκαετία, αρχεία παρελθόντων φυσικών κύκλων αναφέρουν ότι μπορεί να υπάρξει παγκόσμια ψύξη για τις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα ή περίπου το 2030," δήλωσε ο Easterbrook, μιλώντας σε μια επιστημονική συζήτηση με άλλους κλιματολόγους. Αυτή την ψύξη, υποστηρίζει, κατά πάσα πιθανότητα θα ακολουθήσει μια “υπερθέρμανση του πλανήτη περίπου από το 2030 έως το 2060", που στη συνέχεια θα ακολουθήσει μια άλλη ψύξη από το 2060 έως το 2090.
Ο Don Easterbrook μίλησε σε μια ομάδα περίπου 700 επιστημόνων στην 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή. Το συνέδριο γίνεται κάθε χρόνο στο Σικάγο από το Heartland Institute, μια συντηρητική οργάνωση think tank, που ψάχνει ενεργά για τον ρόλο του ανθρώπου στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Τον περασμένο χρόνο το Ίδρυμα δημοσίευσε την Αναθεωρημένη Αλλαγή του Κλίματος, μια ολοκληρωμένη απάντηση στην τελευταία έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή.
"Η υπερθέρμανση του πλανήτη θα είναι εδώ τουλάχιστον για μερικές δεκαετίες," είπε ο Easterbrook στο συνέδριο. "Ωστόσο, τα κακά νέα είναι ότι η παγκόσμια ψύξη είναι ακόμη πιο επιβλαβή για τον άνθρωπο από την υπερθέρμανση του πλανήτη, και η αιτία για ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία."
Η κλιματική αλλαγή δεν θα οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας, αλλά σε κάτι πολύ χειρότερο: σε μια νέα εποχή παγετώνων, που μπορεί να διαρκέσει έως και τριάντα χρόνια και η οποία θα επιφέρει πολύ μεγαλύτερα δεινά στην ανθρωπότητα από ό,τι η άνοδος της θερμοκρασίας: πολύ μεγαλύτερο αριθμό θανάτων· επιδείνωση του ήδη υπαρκτού σε ορισμένες περιοχές του κόσμου προβλήματος του υποσιτισμού· κατακόρυφη αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης ενέργειας, λόγω της αυξημένης ανάγκης για θέρμανση.
"Είναι παράλογο να μιλάμε για παγκόσμια ψύξη όταν η παγκόσμια θέρμανση είναι εδώ μαζί μας τώρα και μάλιστα επιταχύνεται", δήλωσε ο Dan Miller, εμπειρογνώμονας σχετικά με την αλλαγή του κλίματος. "Σύμφωνα με τη NASA, ο περασμένος Απρίλιος ήταν ο πιο καυτός μήνας από τότε που γίνονται μετρήσεις της θερμοκρασίας. Και το 2010 βρίσκεται σε ένα καλό δρόμο για να γίνει το θερμότερο έτος από τότε που υπάρχουν αρχεία θερμοκρασίας.
"Η Βόρεια Αμερική ήταν σχετικά δροσερή την τελευταία χρονιά, αλλά η Γη στο σύνολό της ήταν πολύ θερμότερη από τον μέσο όρο”, συμπλήρωσε ο Dan Miller.
Στοιχεία από την Εθνική Ωκεάνια και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία (NOAA), οδηγούν επίσης σε μια τάση περαιτέρω θέρμανσης. Ο οργανισμός αυτός ανέφερε πρόσφατα ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες της επιφάνειας του εδάφους και των ωκεανών για τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2010 ήταν οι πιο ζεστές που είχαν καταγραφεί ποτέ στα πρακτικά.
Ο Don Easterbrook, ένας από τους 75 ειδικούς του κλίματος που βρέθηκαν στην πιό πάνω διάσκεψη του Σικάγου, αποκάλυψε αιφνίδιες διακυμάνσεις του κλίματος με διαδοχικές θερμάνσεις και ψύξεις – που συνέβησαν πριν από το 1945, όταν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα άρχισαν να αυξάνονται κατακόρυφα – μέσα από τα γεωλογικά αρχεία του κλίματος.
Δέκα μεγάλες κλιματικές αλλαγές σημειώθηκαν κατά τα τελευταία 15.000 χρόνια, και άλλες 60 μικρότερες αλλαγές σημειώθηκαν κατά τα τελευταία 5.000 χρόνια.
Συγκεκριμένα με τις έρευνες του διαπίστωσε ότι το κλίμα της Γης χαρακτηρίζεται από μια αέναη εναλλαγή ψυχρών και θερμών μακρο-εποχών, οι οποίες εμπεριέχουν πολλούς μικρότερους χρονικά κύκλους κλιματικών αλλαγών. Τα τελευταία μάλιστα 500 χρόνια παρατηρείται μια κανονικότητα στην εναλλαγή θερμών-ψυχρών περιόδων, όπου κάθε περίοδος διαρκεί περίπου 27 χρόνια. Το ίδιο φαινόμενο εναλλαγής φαίνεται να επαναλαμβάνεται τέσσερις φορές και κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα: από το 1880 έως το 1915 (κρύο), από το 1915 έως το 1945 (ζέστη), από το 1945 έως το 1977 (κρύο), από το 1977 έως το 1999 (ζέστη). Από το 1999 έως σήμερα παρατηρείται μια σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας, συνεπώς, κατά τον Don Easterbrook, έχουμε εισέλθει και πάλι σε μια περίοδο ψύχους.
Με βάση την νέα ανάλυση ‘καρότων’ πάγου, που εξορύχτηκαν από τους μόνιμους πάγους από τη Γροιλανδία έως την Ανταρκτική, ο Easterbrook ανέφερε ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξήθηκαν και μειώθηκαν 9 με 15 βαθμούς μέσα σε έναν αιώνα ή και λιγότερο ακόμη – μεταβολές που όπως λέει ήταν «εκπληκτικές».
Οι πάγοι της Γροιλανδίας θεωρούνται ως οι καλύτεροι και οι πλέον αδιάψευστοι «μάρτυρες» των κλιματικών αλλαγών που έχουν επέλθει στον πλανήτη εδώ και χιλιάδες χρόνια. Χρησιμοποιώντας λοιπόν ο Easterbrook ισότοπα οξυγόνου, μια καθιερωμένη μέθοδο της Παλαιοντολογίας για την ανασύσταση του Περιβάλλοντος κατά τους γεωλογικούς αιώνες, κατάφερε να υπολογίσει τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν στον πλανήτη πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Ο Easterbrook επιπλέον εξηγεί ότι οι παγκόσμια ψύξη θα φέρει πολλά δεινά: η κατανάλωση ενέργειας θα αυξηθεί κατακόρυφα – και οι τιμές του καταναλωτή θα αυξηθούν συγχρόνως – ενώ μπορεί να προκύψει πολιτική και κοινωνική αστάθεια αφού ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά 50% στα επόμενα 40 χρόνια, με την ζήτηση στα τρόφιμα και την ενέργεια να ανέβει στα ύψη.
Ένας άλλος παρουσιαστής στο συνέδριο των συντηρητικών, ο James Taylor, ένας εξπέρ στα περιβαλλοντικά στο Heartland Institute, δήλωσε ότι η παγκόσμια ψύξη ήδη συμβαίνει. Βασιζόμενος σε αριθμητικά στοιχεία που πήρε από το Εργαστήριο Χιονιού στο πανεπιστήμιο Rutgers, σημείωσε ότι τα αρχεία χιονιού από τα τελευταία 10 χρόνια υπερέβαιναν τα αρχεία χιονιού στις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Μια ένδειξη της παγκόσμιας ψύξης; Οι δεκαετίες αυτές είναι αλήθεια ότι είχαν χιόνια περισσότερα από τον συνολικό μέσο όρο”, συμπληρώνει ο Taylor.
Είναι υπεύθυνος ο Ήλιος κι όχι το διοξείδιο του άνθρακα;
Επειδή φαίνεται από τα λεγόμενα του Easterbrook ότι θερμές και ψυχρές περίοδοι υπήρχαν πάντα, δεν φαίνεται να υπάρχει καμιά φανερή σχέση αιτίας-αποτελέσματος, η οποία να συνδέει την άνοδο της θερμοκρασίας με την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αντίθετα, ο Easterbrook συσχετίζει την πορεία των εναλλαγών θερμοκρασίας του πλανήτη με τους ηλιακούς κύκλους, τις ηλιακές κηλίδες και γενικά την ηλιακή δραστηριότητα. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι όποτε η ηλιακή δραστηριότητα παρουσίαζε ύφεση, όπως σήμερα, τότε στη Γη είχαμε πάντοτε «μίνι» περιόδους παγετώνων.
Επομένως, ούτε η άποψη ότι αυξάνεται η θερμοκρασία ευσταθεί ούτε ο ισχυρισμός ότι η αύξηση αυτή έχει ανθρωπογενή αίτια, ότι προέρχεται δηλαδή από την αύξηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων από το 1945 και μετά.
Στα ίδια συμπεράσματα καταλήγουν και οι έρευνες του Ρώσου αστροφυσικού Habibullo Abdussamatov, διευθυντή του Τμήματος Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας και επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος «Astrometria», που διεξάγεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σύμφωνα με τον Ρώσο επιστήμονα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν οφείλεται στις εκπομπές αερίων, όπως υποστηρίζουν οι «ορθόδοξοι» κλιματολόγοι, αλλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η οποία στη διάρκεια του εικοστού αιώνα παρουσίασε μια αξιοσημείωτη και παρατεταμένη άνοδο, φτάνοντας στο ζενίθ της το διάστημα 1998-2005, για να ακολουθήσει έκτοτε φθίνουσα πορεία, όπως αποδεικνύει και η μείωση των ηλιακών κηλίδων.
Η σαφής μείωση των ηλιακών κηλίδων που παρατηρείται σήμερα φανερώνει ότι η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται στο ελάχιστό της (το λεγόμενο ελάχιστο του Μάουντερ), γεγονός που θα οδηγήσει σε μια δραματική πτώση της θερμοκρασίας. Ο Abdussamatov, μάλιστα, θεωρεί ότι η παγκόσμια ψύξη θα αρχίσει να γίνεται αισθητή από το 2014.
Η αξιοπιστία, πάντως, της «ορθόδοξης» άποψης της IPCC το τελευταίο διάστημα δοκιμάζεται διαρκώς, όχι μόνο από τους πολέμιους της θεωρίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αλλά και από σειρά αποκαλύψεων στον Τύπο που έδειξαν είτε προχειρότητα στην εκτίμηση των προβλέψεών της (στην Έκθεση του 2007 είχε υποστηριχθεί ότι οι παγετώνες των Ιμαλάιων θα λιώσουν μέχρι το 2035) είτε ακόμη και σοβαρά λάθη (στην ίδια Έκθεση είχε υποστηριχθεί ότι περίπου η μισή Ολλανδία βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, διογκώνοντας τον κίνδυνο να πλημμυρίσουν οι Κάτω Χώρες). Πάντως, όλοι οι ειδικοί που μελετούν το κλίμα, σε ένα πράγμα συμφωνούν: το κλιματολογικό μέλλον του πλανήτη διαγράφεται ζοφερό.
Πηγή: Discovery News – Ελευθεροτυπία
Leave a Comment