Θεωρίες φυσικής

Η έλλειψη του μαγνητικού μονόπολου υπαινίσσεται ότι το κυνήγι του είναι μάταιο

Τα μαγνητικά μονόπολα προβλέπεται μεν από τη θεωρία, αλλά ποτέ δεν το είδαμε, και μπορούν να είναι τόσο σπάνια που το κυνήγι τους να είναι μάταιο: το ανώτατο όριο για τον αριθμό αυτών των μοναχικών μαγνητικών πόλων, που μπορεί να υπάρχει στο κομμάτι του σύμπαντος μας έχει μειωθεί.

Print Friendly, PDF & Email
Share

Τα μαγνητικά μονόπολα προβλέπεται μεν από τη θεωρία, αλλά ποτέ δεν το είδαμε, και μπορούν να είναι τόσο σπάνια που το κυνήγι τους να είναι μάταιο: το ανώτατο όριο για τον αριθμό αυτών των μοναχικών μαγνητικών πόλων, που μπορεί να υπάρχει στο κομμάτι του σύμπαντος μας έχει μειωθεί.

Σε αντίθεση με ηλεκτρικά φορτία, τα οποία βρίσκονται είτε ως μεμονωμένα θετικά είτε ως  αρνητικά, οι μαγνήτες φαίνονται πάντα να έχουν ένα βόρειο και ένα νότιο άκρο. Ωστόσο, τα μονόπολα αναδύονται σε θεωρίες που περιγράφουν το πρώιμο σύμπαν ενώ, επίσης, βοηθούν στην εξήγηση γιατί τα ηλεκτρικά φορτία απαντούν σε διακριτά «κβάντα». Αν δε πράγματι τα μονόπολα υπάρχουν, θα μπορέσουμε ποτέ να εντοπίσουμε έστω και ένα;

Η καλύτερη ελπίδα που έχουμε είναι κάποτε να μπορούμε να συλλάβουμε ένα μονόπολο  ‘λείψανο’ από το πρώιμο σύμπαν, αλλά η πιθανότητα αυτή εξαρτάται από το πόσο κοντά μας είναι. Το όριο για τον αριθμό των εν λόγω λείψανων μονόπολων υψηλής ταχύτητας, που θα μπορούσαν να κατοικούν στον Γαλαξία χωρίς καμιά ανίχνευση του μαγνητικού του πεδίου, καλείται "όριο Parker".

Τελευταία αποτελέσματα από το ANITA, ένα τηλεσκόπιο νετρίνων που βρίσκεται σε ένα τεράστιο μπαλόνι στην Ανταρκτική που μπορεί να ανιχνεύσει και μονόπολα, δείχνουν ότι το μέγιστο αυτό όριο είναι μόλις το 1/10. 000οστό του ορίου Parker για μονόπολα που κινούνται κοντά στην ταχύτητα του φωτός, λέει ο David Besson στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας.

Απαγορευμένο δώρο

Εν τω μεταξύ, μια δεύτερη ομάδα έχει παραγάγει νέα, μειωμένα ανώτατα όρια για τα πιο αργά κινούμενα μονόπολα. Χρησιμοποιώντας, επίσης, δεδομένα που πάρθηκαν από το τηλεσκόπιο AMANDA, μια σειρά αισθητήρων ενσωματωμένων στον πάγο της Ανταρκτικής.

Αυτό κάνει τον Thomas Weiler του Πανεπιστημίου Vanderbilt στο Τένεσσι, να αναρωτιέται πόσος χρόνος χρειάζεται για να βρούμε ένα μονόπολο. “Είναι μια ευκαιρία για τη φύση να μας κάνει ένα δώρο, αλλά έχει αποφασίσει να μην μας το κάνει".

Προς το παρόν, όμως, η έρευνα είναι πιθανό να συνεχιστεί. Μια ανάλυση είναι σε εξέλιξη, για παράδειγμα, σχετικά με τα δεδομένα που συλλέγονται από το διάδοχό του Amanda, το λεγόμενο IceCube, γεμάτο με 1 κυβικό χιλιόμετρο πάγου, ενώ αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του τρέχοντος έτους.

Πηγή: New Scientist

Διαβάστε και τα σχετικά άρθρα

Print Friendly, PDF & Email

About the author

physics4u

Leave a Comment

Share