Το σκάφος Deep Impac της NASA είδε πάμπολλες χιονόμπαλες – μερικές από τις οποίες είναι τόσο μεγάλες όσο μια μπάλα του μπάσκετ – όταν πέταξε κοντά από τον κομήτη Hartley 2 πριν από δύο εβδομάδες. Το φαινόμενο αυτό δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ πριν, λένε οι επιστήμονες της αποστολής.
Ο πυρήνας του κομήτη Hartley 2 στον οποίο βρέθηκαν χιονόμπαλες μεγέθους ακόμα και σαν τη μπάλα του μπάσκετ
To Deep Impact έγινε διάσημο για πρώτη φορά όταν συγκρούστηκε με τον κομήτη Tempel 1, τον Ιούλιο του 2005. Στη συνέχεια, η NASA αποφάσισε να στείλει το διαστημικό σκάφος σε μια δεύτερη αποστολή, να περάσει κοντά από τον κομήτη Hartley 2, που την ονόμασε EPOXI. Ο κομήτης αυτός έχει μήκος 1,5 χλμ. και σχήμα σαν ένα γιγάντιο φασόλι.
Στις 4 Νοεμβρίου του 2010, το σκάφος πέρασε κοντά από τον κομήτη Hartley 2 σε απόσταση μόλις 700 χιλιομέτρων και περίπου 23 εκατομμύρια χλμ. από τη Γη. Οι εικόνες που έδωσε στην δημοσιότητα η NASA από το κοντινό πέρασμα του σκάφους, έδειξαν πίδακες σκόνης που οδηγούσαν στην επιφάνεια του κομήτη, κάτι που δεν κατέστη δυνατόν να γίνει για κανένα από τους τέσσερις κομήτες που έχουν επισκεφθεί διαστημικά σκάφη. Η επιστημονική ομάδα ανέφερε ότι οι πίδακες φαίνεται να τροφοδοτούνται από την εξάτμιση παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα, που επίσης είναι γνωστό κι ως ξηρός πάγος.
Η ανάλυση των εικόνων έδειξε ότι αυτός περιβάλλεται από ένα πελώριο νέφος από αφράτα παγωμένα σωματίδια, μερικά από τα οποία είναι πολύ μεγάλα, έχοντας μέγεθος από ένα μπαλάκι του γκολφ μέχρι μια μπάλα του μπάσκετ.
Μεταξύ άλλων, αποκαλύφθηκε ότι για κάθε μεγάλη «χιονόμπαλα» διαμέτρου 25 εκατοστών γύρω από τον κομήτη, υπάρχουν γύρω στα χίλια μικρότερα σωματίδια των 2,5 εκατοστών. Ανεξαρτήτως μεγέθους πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες που αξιολογούν τα στοιχεία της διαστημικής αποστολής, με επικεφαλής τον Michael A’Hearn του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, τα σωματίδια του νέφους δεν αποτελούνται από συμπαγή πάγο, αλλά έχουν μια πιο αραιή, κοκκώδη και πορώδη φύση.
"Όταν το είδα αυτό για πρώτη φορά, έμεινα με το στόμα ανοικτό", δήλωσε μέλος της αποστολής Peter Schultz από το Πανεπιστήμιο Μπράουν του Ρόουντ Άιλαντ.
Οι παρατηρήσεις από τον κομήτη Τέμπελ 1 είχαν δείξει ότι επίσης περιβάλλεται από σωματίδια, αλλά ήταν μικροσκοπικά και όχι τόσο μεγάλα όσο του Χάρτλεϊ, πράγμα που ίσως οφείλεται στο ότι οι δύο κομήτες «γεννήθηκαν» σε διαφορετικές περιοχές του ηλιακού συστήματος.
Το Deep Impact απομακρύνεται πια από τον κομήτη Χάρτλεϊ, αλλά συνεχίζει να τον φωτογραφίζει με τις υψηλής ανάλυσης κάμερές του. Όταν σταματήσει στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, θα έχει τραβήξει συνολικά γύρω στις 122.000 φωτογραφίες ή 22 GB δεδομένων, που αντιπροσωπεύουν περισσότερες πληροφορίες από όσες έχουν ποτέ συλλέξει οι επιστήμονες για κάποιο κομήτη. Το Δεκέμβριο, το διαστημικό σκάφος θα περιμένει σε φάση αδράνειας νέες οδηγίες από τη NASA, η οποία μελετά την πιθανή νέα αποστολή του, που σίγουρα δεν θα αφορά την προσέγγιση ενός ακόμα κομήτη.
Οι κομήτες θεωρείται ότι περιέχουν υλικά, τα οποία ουσιαστικά έχουν μείνει αναλλοίωτα από την εποχή που σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα. Μεταξύ άλλων, περιέχουν άνθρακα, υδρογόνο, υδρογόνο και άζωτο, δηλαδή εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που απαρτίζουν τα αμινοξέα και αποτελούν τα συστατικά της ζωής στον πλανήτη μας. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι κομήτες προσέκρουσαν μαζικά στην αρχέγονη Γη κι «έσπειραν» τα αναγκαία χημικά συστατικά για να ξεπηδήσει αργότερα η ζωή σε αυτήν.
Ο Χάρτλεϊ-2 είναι ο πέμπτος κομήτης που εξετάζουν οι αστρονόμοι από μικρή απόσταση. Το 2004 η αποστολή Stardust συνέλεξε δείγματα από την ουρά του κομήτη Μπιλντ-2 και τα έφερε στη Γη.
Οι ερευνητές εντόπισαν υλικά που θα μπορούσαν να είχαν σχηματιστεί μόνο σε υψηλές θερμοκρασίες, γεγονός που ανατρέπει τις θεωρίες για τον σχηματισμό των κομητών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από τον Ηλιο. Το Φεβρουάριο του 2011, η αποστολή Stardust της NASA θα επισκεφθεί εκ νέου τον κομήτη Τεμπλ 1, ενώ το το 2014 η ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta θα φτάσει στον προορισμό της, τον κομήτη Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο.
Δείτε και τη σχετική είδηση
Leave a Comment