Δείγματα DNA από προϊστορικό θηλυκό σκελετό που βρέθηκε στη Σιβηρία δείχνει ότι πιθανόν να ήταν συγγενής με τους Νεάντερταλ και το είδος της να διασταυρώθηκε με τον πρώιμο σύγχρονο άνθρωπο. Η φυλή αυτή, με την ονομασία Denisovans (από το σπήλαιο Ντενίσοβα της νότιας Σιβηρίας), έζησε πριν από 30.000 χρόνια και συνέβαλε σημαντικά στο DNA των σύγχρονων Μελανήσιων από τα νησιά του Ειρηνικού, όπως επισημαίνουν ερευνητές σε μια μελέτη.
Τον περασμένο Μάρτιο, η ίδια ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε την ανακάλυψη άγνωστων μέχρι σήμερα ειδών προϊστορικών ανθρώπων, χρησιμοποιώντας DNA από το οστό δακτύλου που βρέθηκε σε σπήλαιο.
Ο χάρτης των ανθρώπων
Η ομάδα ανάλυσε περισσότερα δείγματα DNA από το κορίτσι, ηλικίας πέντε ως δέκα ετών.
«Η εικόνα που προκύπτει από την ανάλυση του πυρηνικού γονιδιώματος δείχνει ότι ο πληθυσμός των Denisovans είναι συγγενής με τους Νεάντερταλ», επισημαίνεται.
"Είναι πρόγονοι των ανθρώπων στην Παπούα-Νέα Γουινέα, αλλά όχι της μεγάλης πλειοψηφίας των λαών της Ευρασίας", τονίζει ο Ράιχ, ο οποίος είναι γενετιστής.
Οι επιστήμονες συνέκριναν DNA από τον συγκεκριμένο πληθυσμό με τον γενετικό κώδικα 38 σύγχρονων ανθρώπων από 53 φυλές και βρήκαν ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 5% του DNA δύο Μελανησίων ταιριάζει με αυτό του κοριτσιού από το σπήλαιο Ντενίβοσα.
Αυτό σημαίνει ότι οι πρώιμοι πρόγονοι ορισμένων κατοίκων των νησιών του Ειρηνικού πέρασαν από την Ασία και διασταυρώθηκαν με τους Denisovans
Η ομάδα, με επικεφαλής τον Ντέιβιντ Ράιχ από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και τον Σβάντε Πάαμπο από το Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ της Λειψίας, ανάλυσε περισσότερα δείγματα DNA από το κορίτσι, ηλικίας πέντε ως δέκα ετών.
Οι σύγχρονοι Μελανήσιοι ζουν στα νησιά της Νέας Γουινέας, στο Βανουάτου, στη Νέα Καληδονία, στα Νησιά του Σολόμωντα και σε άλλα κοντινά νησιά. Γενετικά διαφέρουν από τους κατοίκους της Πολυνησίας.
Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες διατυπώνουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες διαφορετικά ανθρώπινα είδη ζούσαν δίπλα-δίπλα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές τα τελευταία ένα εκατομμύριο χρόνια. Πολλά όμως από αυτά τα είδη έζησαν σε τροπικές ζώνες, όπου είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθούν τα οστά.
"Αναλύσεις αρχαίων και σύγχρονων DNA θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε καλύτερα τους μύθους της δημιουργίας και να φωτίσουμε τις λεπτομέρειες των μοριακών σκιών στο σπήλαιο", υπογραμμίζουν οι γενετιστές Κάρλος Μπουσταμάντε και Μπρένα Χεν από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, προλογίζοντας την δημοσιευμένη έρευνα.
Leave a Comment