Ανακαλύφθηκαν μαύρες τρύπες – τα αινιγματικά κακά παιδιά του σύμπαντος κατά τον Στήβεν Χώκινγκ – να έχουν τη δυνατότητα να απογυμνώνουν μεγάλους γαλαξίες από το ψυχρό αέριο, το οποίο όμως χρειάζεται για να σχηματιστούν νέα άστρα. Αφήνοντας έτσι τους γερασμένους ερυθρούς γίγαντες να εξασθενίζουν, χωρίς να αντικαθίστανται με νέα άστρα.
Η μελέτη αυτή, με επικεφαλής τον Asa Bluck του Πανεπιστημίου του Nottingham, χρησιμοποίησε εικόνες πρωτοφανούς βάθους και ανάλυσης από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra για την ανίχνευση μαύρων οπών στους μακρινούς γαλαξίες. Οι ερευνητές έψαξαν για γαλαξίες που εκπέμπουν υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας καθώς και ακτίνες X – μια κλασική υπογραφή των μελανών οπών που καταβροχθίζουν αέρια και σκόνη μέσα από την συσσώρευση (την προσέλκυση) ύλης με βαρυτικό τρόπο
Η έρευνα οδήγησε σε κάποια τρομακτικά αποτελέσματα: στις υπερβαρέες μαύρες τρύπες αυτή η ακτινοβολία μπορεί να φτάσει σε τεράστιες διαστάσεις, εκπέμποντας ακτίνες Χ σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι εκπέμπονται από όλα τα υπόλοιπα αντικείμενα του γαλαξία μαζί – γεγονός που σημαίνει ότι η μαύρη τρύπα «λάμπει» πολύ πιο φωτεινά από ολόκληρο το γαλαξία, στην καρδιά του οποίου βρίσκεται αυτή. Στην πραγματικότητα, το ποσό της ενέργειας της που απελευθερώνεται είναι επαρκής για να αφαιρέσει από τον γαλαξία αέρια τουλάχιστον 25 φορές πάνω από το κανονικό.
Τα αποτελέσματα έδειξαν, επίσης, ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ακτινοβολίας Χ που παρουσιάζεται στο σύμπαν, παράγεται σε αυτούς τους δίσκους συσσώρευσης γύρω από μαύρες τρύπες, ενώ ένα μικρό ποσοστό ακτίνων Χ παράγεται από όλα τα άλλα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των γαλαξιών και των αστέρων νετρονίων.
Οι δίσκοι συσσώρευσης γύρω από μαύρες τρύπες παράγουν τόσο πολλή ενέργεια ώστε να ζεσταθεί το ψυχρό αέρια που βρίσκεται στο κέντρο των μεγάλων γαλαξιών. Ο δίσκος συσσώρευσης λάμπει σε όλα τα μήκη κύματος – από τα ραδιοκύματα έως τις ακτινοβολίες γάμμα. Αυτό επιταχύνει τη τυχαίες κινήσεις του αερίου, αυξάνοντας την θερμοκρασία και ωθώντας το μακριά από το γαλαξιακό κέντρο, που γίνεται έτσι λιγότερο πυκνό. Το αέριο ως γνωστόν πρέπει να είναι ψυχρό και πυκνό για να μπορέσει να καταρρεύσει λόγω της βαρύτητας για να σχηματίσει τελικά νέα αστέρια. Το καυτό αυτό αέριο που προκύπτει είναι χαμηλής πυκνότητας και πρέπει να κρυώσει προτού μπορέσει να δράσει η βαρύτητα – μία διαδικασία που θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο από την σημερινή ηλικία του σύμπαντος, για να επιτευχθεί.
Τα παλιά αστέρια επομένως αφήνονται να πεθαίνουν χωρίς να αντικαθίστανται με νέα αστέρια, αφήνοντας έτσι τον γαλαξία σιγά σιγά να σκοτεινιάζει και να πεθάνει. Και αφού το αέριο μένει μακριά από το γαλαξιακό κέντρο, ο δίσκος προσαύξησης αναγκάζει σε λιμοκτονία την μαύρη τρύπα από νέο υλικό, με αποτέλεσμα και την ενδεχόμενη εξαφάνιση του.
"Πιστεύεται ότι οι μαύρες τρύπες σχηματίζονται στο κέντρο των γαλαξιών που τους φιλοξενούν και αναπτύσσονται παράλληλα με αυτούς. Σχηματίζουν όμως έναν δίσκο προσαύξησης που τελικά θα καταστρέψει τελικά τον γαλαξία. Υπό αυτή την έννοια μπορεί να περιγραφεί ως ένας ιός μέσα στη φύση”, λέει ο Asa Bluck. "Οι τεράστιοι γαλαξίες είναι στη μια μειοψηφία στο ορατό σύμπαν μας – περίπου ένας στους χίλιους γαλαξίες θεωρείται ότι είναι τεράστιος, αλλά μπορεί να είναι πολύ λιγότεροι. Και τουλάχιστον το ένα τρίτο από αυτούς έχει μαύρες τρύπες στο κέντρο τους. Γι ‘αυτό είναι τόσο ενδιαφέρον ότι αυτό το είδος της μαύρης τρύπας παράγει την πλειοψηφία των ακτίνων X στο σύμπαν. Είναι η μειοψηφία αλλά αυτές επικρατούν στην παραγωγή ενέργειας."
Πηγή: Πανεπιστήμιο Nottingham
Leave a Comment