Οι αστρονόμοι θεωρούν ότι είναι πολύ αστείο δύο από τις πιο σημαντικές δυνάμεις που κυριαρχούν στο πώς μοιάζει ένας γαλαξίας, στο πώς συμπεριφέρεται και πώς ταξιδεύει μέσα στο χώρο, δεν μπορούν να ανιχνευθούν. Τόσο η σκοτεινή ύλη όσο και οι μαύρες τρύπες ασκούν τις επιδράσεις τους μέσα από την έλξη της βαρύτητας.
Η σκοτεινή ύλη πιστεύεται ότι είναι μια ιδιαίτερη μορφή της ύλης που δεν μπορεί να ανιχνευθεί αμέσως. Ωστόσο, η επιρροή της γίνεται ορατή από τις συνέπειες της βαρύτητας πάνω στην κανονική ύλη. Συγκροτήματα από την ύλη αυτή πιστεύεται ότι αποτελούν περίπου το 22 τοις εκατό της μάζας του Σύμπαντος.
Από την άλλη πλευρά, οι μαύρες τρύπες είναι σημεία με άπειρη πυκνότητα και βαρυτική έλξη, που ασκεί τέτοια τεράστια έλξη που τα πάντα γύρω τους, ακόμα και το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει, παρόλη την τεράστια ταχύτητά του.
Οι μαύρες τρύπες, είτε αυτές με μάζα κοντά στον ήλιο είτε αυτές με τεράστια μάζα, μπορούν να βρεθούν σε όλο το Σύμπαν, στο κέντρο οποιουδήποτε γαλαξία και σε όλους τους γαλαξίες. Οι κοσμικές αυτές δομές επηρεάζουν τόσο την συμπεριφορά των άστρων, όσο και τα αστρικά φυτώρια και τα πλανητικά συστήματα στο περιβάλλον τους, επίσης μέσω της βαρύτητας.
Στο παρελθόν, ορισμένοι αστροφυσικοί πρότειναν ότι υπήρχε σύνδεση μεταξύ της ύπαρξης των μαύρων οπών και της τεράστιας άλως της σκοτεινής ύλης (γύρω από κάθε γαλαξία). Οι περισσότεροι μεγάλοι γαλαξίες που περιέχουν κολοσσιαίες μαύρες τρύπες στους πυρήνες τους διαθέτουν επίσης πυκνούς δακτυλίους σκοτεινής ύλης γύρω τους.
Το 2002, μια ομάδα ερευνητών προτείνει ότι αυτά τα δύο αντικείμενα ήταν συνδεδεμένα με ένα αρκετά απλό μηχανισμό – η μάζα των μαύρων οπών είναι επηρεασμένη από την εξωτερική ταχύτητα περιστροφής του γαλαξιακού δίσκου.
Με τη σειρά της, αυτή η ταχύτητα ελέγχεται από τη σκοτεινή ύλη στο φωτοστέφανο (άλως), που εκτείνεται πέρα από τις άκρες του γαλαξία, έλεγε η έρευνα τους. Ως εκ τούτου, υπήρχε μια σχέση μεταξύ των δύο κρυμμένων δυνάμεων του Γαλαξία μας (μαύρες τρύπες και σκοτεινή ύλη).
Αλλά το μέγεθος των μαύρων οπών έχει, επίσης, συνδεθεί με τη μάζα της διόγκωσης του γαλαξία που τους φιλοξενούν. Σε αυτό το σημείο, παραμένει ασαφές ποιος παράγοντας έχει μεγαλύτερη επίδραση στον προσδιορισμό της ανάπτυξης της μαύρης τρύπας.
Τώρα, σε μια νέα μελέτη από το Ινστιτούτο Max Planck για την Εξωγήινη Φυσική (MPIE), οι ειδικοί John Kormendy και Ralf Bender προσπάθησαν να καθορίσουν ποιός από τους δύο παράγοντες είναι πιο σημαντικός.
"Αυτοί όντως διαπίστωσαν ότι οι γαλαξίες χωρίς μια διόγκωση – ακόμα κι αν είναι ενσωματωμένοι σε μια μεγάλη άλω από σκοτεινή ύλη – στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να περιέχει μαύρες τρύπες πολύ μικρής μάζας", δήλωσε ένας από το Ινστιτούτο MPIE.
Έτσι, οι δύο επιστήμονες μπόρεσαν να δείξουν ότι η ανάπτυξη της μαύρης τρύπας είναι συνήθως συνδεδεμένη με τον σχηματισμό της διόγκωσης και όχι με την σκοτεινή ύλη.
"Είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό πως η χαμηλής πυκνότητας μη βαρυονική σκοτεινή ύλη (που βρίσκεται παντού) θα μπορούσε να επηρεάσει την ανάπτυξη μιας μαύρης τρύπας σε ένα πολύ μικρό όγκο βαθιά μέσα σε ένα γαλαξία”, εξηγεί ο Ralf Bender.
"Φαίνεται πολύ πιο εύλογο ότι οι μαύρες τρύπες αυξάνονται από το αέριο που βρίσκεται κοντά τους, κυρίως όταν οι γαλαξίες σχηματίζονται”, καταλήγει ο John Kormendy.
Πηγή: space.com
Leave a Comment