Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα έχουν βρει πειστικές ενδείξεις για την παρουσία υγρού νερού στον κομήτη Wild-2, που δείγματά του έφτασαν στη Γη στην αποστολή Stardust της NASA.
Η διαπίστωση αυτή κατέστρεψε την επικρατούσα άποψη ότι οι κομήτες δεν γίνονται ποτέ αρκετά θερμοί έτσι ώστε να λιώσει ο πάγος τους, που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του υλικού τους.
Η ερευνήτρια Eve Berger, επικεφαλής της μελέτης και οι συνάδελφοί της από το Διαστημικό Κέντρο Johnson έφτασε σε αυτή την ανακάλυψη αναλύοντας κόκκους σκόνης, που ήρθαν πίσω στη Γη από τον κομήτη Wild-2, στο πλαίσιο της αποστολής Stardust.
«Σε δείγματα βρήκαμε μεταλλικά άλατα που σχηματίζονται παρουσία υγρού νερού. Σε κάποιο σημείο στην ιστορία του, ο κομήτης θα πρέπει να φιλοξενούσε υγρό νερό», είπε η Berger.
"Όταν ο πάγος έλιωσε πάνω στον Wild-2, το ζεστό νερό διέλυσε τα μεταλλικά άλατα που υπήρχαν εκείνη την εποχή και κατακάθισαν τα ορυκτά του θειούχου σιδήρου και του χαλκού που παρατηρήσαμε στη μελέτη μας.
"Τα σουλφίδια των μετάλλων διαμορφώνονται μεταξύ 50 και 200 βαθμών Κελσίου, σε μεγαλύτερη θερμοκρασία, από τις θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν όπως προβλέπεται για το εσωτερικό ενός κομήτη," εξήγησε.
Εκτός από το να μας προσφέρει αποδεικτικά στοιχεία για την παρουσία υγρού νερού, τα δείγματα μας έδωσαν και ένα ανώτατο όριο για τις θερμοκρασίες που είχε ο Wild-2, κατά τη διάρκεια της προέλευσης και της ιστορίας του.
"Το ορυκτό που βρήκαμε – κουβανίτης – είναι πολύ σπάνιο σε συλλογές δειγμάτων που ήρθαν από το διάστημα. Αυτό το ορυκτό έρχεται σε δύο μορφές – το ένα που βρήκαμε υπάρχει μόνο κάτω από τους 210 βαθμούς Κελσίου. Είναι όντως συναρπαστικό γιατί μας λέει πως οι κόκκοι του ορυκτού δεν έχουν δει θερμοκρασίες υψηλότερες από αυτή”, συνεχίζει η Berger.
"Όπου σχηματίστηκε ο κουβανίτης, παρέμεινε ψυχρός. Εάν αυτό το ορυκτό συσταθεί πάνω σε ένα κομήτη, αυτό έχει συνέπειες για τις πηγές της θερμότητας εν γένει στους κομήτες”, πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τη Berger, δύο τρόποι για να δημιουργηθούν πηγές θερμότητας σε κομήτες είναι οι εξής: οι ήσσονος σημασίας συγκρούσεις με άλλα αντικείμενα του ουρανού και η ραδιενεργός διάσπασης των στοιχείων που περιέχονται στο μείγμα του κομήτη.
Η θερμότητα που παράγεται στις τοποθεσίες των αστεροειδών από τις μικρές προσκρούσεις, μπορεί να δημιουργήσουν θύλακες νερού στους οποίους τα σουλφίδια θα μπορούσαν να σχηματιστούν πολύ γρήγορα, σε περίπου ένα χρόνο (κι όχι σε εκατομμύρια χρόνια). Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε σημείο στην ιστορία του κομήτη.
Η ραδιενεργή διάσπαση από την άλλη, θα έδειχνε έναν πολύ πρώιμο σχηματισμό των ορυκτών, επειδή οι ραδιενεργοί πυρήνες διασπώνται με την πάροδο του χρόνου και αναγκάζουν έτσι την πηγή της θερμότητας να μειώνεται.
Σύμφωνα με ειδικούς τα ευρήματα δείχνουν ότι οι κομήτες βιώνουν διεργασίες, όπως είναι η θέρμανση και οι χημικές αντιδράσεις με νερό σε υγρή μορφή, οι οποίες τροποποίησαν τα αρχικά ορυκτά που γεννήθηκαν όταν το ηλιακό σύστημα ήταν ακόμα ένας πρωτοπλανητικός δίσκος, ένας συνδυασμός θερμών αερίων και σκόνης που στροβιλίζονταν, προτού ψυχθεί αρκετά για να σχηματίσει πλανήτες.
Πηγή: Daily Galaxy
Δείτε και τα σχετικά:
Leave a Comment