Στις 30 Μαρτίου δημοσιεύτηκε μια έκθεση για τους κινδύνους που εγκυμονούν για τον πληθυσμό γύρω από την Φουκουσίμα, η οποία έγινε κάτω από την επίβλεψη του Βρετανού Chris Busby, συμβούλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κινδύνου από Ακτινοβολίες (ECRR). Σε αυτήν οι επιστήμονες ανέλυσαν τους κινδύνους για την ραδιενέργεια και σύγκριναν τις δικές τους υποθέσεις με την έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής Ραδιολογικής Προστασίας (ICRP).
Στους παρακάτω πίνακες φαίνονται οι προβλέψεις τριών υποθέσεων από την ECRR και την ICRP για τον αριθμό των μελλοντικών καρκίνων λόγω του ατυχήματος στο πυρηνικό εργοστάσιο της Fukushima, ανάλογα με την απόσταση από το πυρηνικό εργοστάσιο.
Η πρόβλεψη για τον αριθμό των καρκίνων σε μια ζώνη 100 km γύρω από την Fukushima | ||
|---|---|---|
| Μοντέλο | Αριθμός καρκίνων | Σημειώσεις για τον αριθμό και το μοντέλο |
| ICRP | 2.838 | Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο |
| ECRR Tondel | 103,329 | Σε 10 χρόνια μετά την καταστροφή, βασισμένο μόνο σε επιφανειακή μόλυνση |
| ECRR absolute | 191,986 | Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο, πιθανόν τα μισά κρούσματα εμφανίζονται στα πρώτα 10 χρόνια. |
| Η πρόβλεψη για τον αριθμό των καρκίνων σε μια ζώνη από 100-200 km γύρω από το εργοστάσιο | ||
|---|---|---|
| Μοντέλο | Αριθμός καρκίνων | Σημειώσεις για τον αριθμό και το μοντέλο |
| ICRP | 3.320 | Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο |
| ECRR Tondel | 120,894 | Σε 10 χρόνια από την καταστροφή, βασισμένο μόνο σε επιφανειακή μόλυνση |
| ECRR absolute | 224,623 | Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο, πιθανόν τα μισά κρούσματα εμφανίζονται στα πρωτα 10 χρόνια |
Σε αυτούς τους πίνακες βλέπουμε ότι το μοντέλο της Διεθνούς επιτροπής ICRP υποτιμά τους κινδύνους, έναντι του ευρωπαϊκού μοντέλου της ECRR.
Ο Chris Busby και η ομάδα του θεωρούν ότι η Διεθνής Επιτροπή Ραδιολογικής Προστασίας (ICRP) έχει υποτιμήσει τους παράγοντες κινδύνου. Πιστεύουν ότι το πρόβλημα του μοντέλου της ICRP είναι ότι αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο την έκθεση σε όλες τις πηγές, ως εξωτερικές του σώματος και βρίσκει τη μέση τιμή δόσης στο σώμα θεωρώντας ότι αυτή είναι ομοιόμορφη σε όλους τους ιστούς με μάζα μεγαλύτερη του 1 kg. Ακολούθως το μοντέλο της ICRP παίρνει αυτή τη δόση και την πολλαπλασιάζει με έναν παράγοντα κινδύνου για καρκίνο, βασισμένο στον αριθμό των καρκίνων λόγω έκθεσης σε υψηλές δόσεις του πληθυσμού της Χιροσίμα και Ναγκασάκι που μελετήθηκαν από το 1952 και μετά.
Όμως, αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε εσωτερικές δόσεις από ραδιενεργά υλικά που έχει εισπνεύσει ή πιει ο πληθυσμός. Γιατί οι ουσίες αυτές έχουν την τάση να εναποτίθενται σε σε διαφορετικά μέρη του σώματος και μπορούν να μεταφέρουν υψηλά ποσά ενέργειας σε τοπικά κύτταρα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η έκθεση σε εσωτερική ραδιενέργεια είναι μέχρι και 1.000 φορές πιο βλαπτική από αυτή που προβλέπει το μοντέλο της ICRP.
Ας σημειωθεί ότι η μέθοδος της ICRP βασίζεται στις παρατηρήσεις δεκαετίας του Tondel στην αύξηση των όγκων στην Σουηδία μετά το ατύχημα του Chernobyl. Εκεί παρατηρήθηκε μία αύξηση 11% των κρουσμάτων καρκίνου για κάθε 100kBq/m2 ραδιενεργού μόλυνσης. Βάσει των στοιχείων της IAEA και του MEXT, ο Busby υιοθετεί μία συντηρητική εκτίμηση για την ραδιενεργό μόλυνση γύρω από την Fukushima ίση με 600kB/m2, η οποία οδηγεί σε μία αύξηση 66% των περιπτώσεων καρκίνου. Αυτό ισοδυναμεί με 100,000 περιπτώσεις (στα 3εκ ατόμων) σε μία ακτίνα 100km από το πυρηνικό κέντρο και σε άλλες 120,000 περιπτώσεις (στα 7,8 εκ ατόμων) στο δαχτυλίδι μεταξύ 100 και 200 km. Η μέθοδος της ECRR χρησιμοποιεί διαφορετικούς συντελεστές κινδύνου και επιτρέπει πρόβλεψη σε βάθος 50 χρόνων
Παρατηρήσεις
1. Το μοντέλο κινδύνου της ECRR εφαρμόζεται για τα 3 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε μια ακτίνα 100 χιλιομέτρων από το πυρηνικό εργοστάσιο της Fukushima. Υποθέτοντας ότι οι άνθρωποι αυτοί θα παραμείνουν εκεί για ένα χρόνο ο αριθμός των επιπλέον καρκίνων που έχει προβλέψει η μέθοδος είναι
περίπου 200.000 για τα επόμενα 50 χρόνια, με τα 100.000 να αφορούν τα επόμενα 10 χρόνια. Αν είχε εκκενωθεί αμέσως, ο αριθμός θα μειωθεί κατά ένα σημαντικό ποσό.
Για τα 7 εκατομμύρια που ζουν μεταξύ 100 και 200 χιλιομέτρων από τον χώρο του ατυχήματος, ο προβλεπόμενος αριθμός των καρκίνων είναι ελαφρώς μεγαλύτερος με 220.000 επιπλέον
καρκίνους για τα επόμενα 50 χρόνια και περίπου 100.000 για τα επόμενα δέκα
χρόνια. Οι προβλέψεις αυτές στηρίζονται στο μοντέλο κινδύνου ECRR καθώς επίσης και τα ευρήματα
του κινδύνου καρκίνου του στη Σουηδία μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ.
2. Το μοντέλο του ICRP προβλέπει μόνο 2.838 επιπλέον καρκίνους για τον πληθυσμό στα 100 χιλιόμετρα. Αυτά που θα δούμε στο μέλλον θα είναι επομένως μια άλλη δοκιμή των δύο μοντέλων του κινδύνου.
3. Οι υπολογισμοί βασίζονται σε επίσημες τιμές δόσης ακτίνων γάμμα που δημοσίευσε το ιαπωνικό
Υπουργείο.
Πηγές: http://www.llrc.org/fukushima/fukushimariskcalc.pdf και ιστοσελίδα Επίκεντρο
Leave a Comment