Ήταν όντως οι αστεροειδείς τα εργοστάσια που δημιούργησαν τις δομικές μονάδες της ζωής; Για πρώτη φορά, αποδείχθηκε ότι βράχοι από έναν αστεροειδή ότι βοηθάει τη σύνθεση των χημικών ουσιών που είναι βασικές για τη ζωή.
Αστρόσκονη από τον μετεωρίτη Murchison. Νέα ανακάλυψη προτείνει ότι τμήματα των πρώτων υλικών για την κατασκευή των πρώιμων μορίων του DNA και του RNA μπορεί να είχαν προέλθει από τα αστέρια.
Ο εν λόγω αστεροειδής έπεσε στη Γη στις 28 Σεπτεμβρίου 1969, στις παρυφές του χωριού Murchison της Αυστραλίας. Οι έλεγχοι έδειξαν ότι εκεί μέσα υπήρχαν αμινοξέα και κάποιες από τις χημικές ουσίες που βρίσκονται στο γενετικό μας υλικό.
Η ανακάλυψη αυτή δείχνει ότι το διάστημα δεν είναι χημικά μια στείρα θέση, όπως κάποτε θεωρούνταν, και ότι η οργανική χημεία είναι εκεί πάνω ευρέως διαδεδομένη. Αυτό υπονοεί ότι τα μόρια που χρειάζεται η ζωή για να ξεκινήσει θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί στο διάστημα, προτού προσγειωθούν πάνω στη Γη.
Αλλά με ποιό τρόπο αυτά τα μόρια σχηματίστηκαν στους αστεροειδείς; Ο Raffaele Saladino του Πανεπιστημίου Tuscia της Ιταλίας, με τους συνεργάτες του αναρωτήθηκαν εάν αυτά θα μπορούσαν να έχουν φτιαχτεί βαθιά μέσα στους αστεροειδείς, από τους οποίους προέρχονται ορισμένοι μετεωρίτες. Η επιστημονική ομάδα γνώριζε ότι μια απλή χημική ένωση στο διάστημα, που ονομάζεται φορμαμίδιο, μπορεί να μετατραπεί σε πολλά βιομόρια, έτσι ώστε αυτή να χρησιμοποιηθεί ως σημείο εκκίνησης τους.
Απέκτησαν λοιπόν 1 γραμμάριο από το μετεωρίτη Murchison, μετατρέποντας το σε σκόνη ενώ απομάκρυναν όλα τα οργανικά του μόρια, αφήνοντας μόνο τα μεταλλεύματα. Αυτά λοιπόν αναμίχθηκαν με το φορμαμίδιο και τα θέρμαναν στους 140 ° C για 48 ώρες. Η αντίδραση παρήγαγε νουκλεϊνικά οξέα – τις βασικές δομικές μονάδες του DNA και του RNA – καθώς και το αμινοξύ γλυκίνη, καρβοξυλικά οξέα και μία πρόδρομη ένωση της ζάχαρης. Αυτά όλα μας υποδεικνύουν ότι ο μητρικός αστεροειδής του μετεωρίτη Murchison ήταν στην κυριολεξία ένα χημικό εργοστάσιο, τονίζει ο Saladino.
Κυρίως, οι ενώσεις που παράγονται είναι συγχρόνως μεταβολικές και γενετικές, που καλύπτει δύο βασικά τμήματα της πρωτόγονης ζωής, λέει η Monica Grady του Ανοικτού Πανεπιστημίου στην Βρετανία, που όμως δεν συμμετείχε στη μελέτη. "Αν μπορεί να γίνει κατάλυση και στις δύο αντιδράσεις στον ίδιο χώρο, από την ίδια πρώτη ύλη, αυτή διαδικασία είναι προφανώς συμφέρουσα."
Τα μεταλλικά ορυκτά του μετεωρίτη έχουν την ικανότητα να παράγουν ένα φάσμα βασικών μορίων και εκτός της Γης, λέει ο Mark Sephton του Imperial College του Λονδίνου.
Στη Γη, ο σχηματισμός κάθε βιομορίου τείνει να καταλύεται από ένα διαφορετικό ορυκτό, που σημαίνει ότι αυτά τα μόρια διαχωρίζονται και είναι λιγότερο πιθανό να σχηματίσουν ζωή.
Η ομάδα του Saladino διαπίστωσε, επίσης, ότι τα μεταλλεύματα του μετεωρίτη μπορούσαν να σταθεροποιήσουν το RNA, που θεωρείται από ορισμένους ότι ήταν το πρώτο γενετικό υλικό. Το RNA αντιδρά με νερό και διασπάται εύκολα. Τα περισσότερα ορυκτά επιταχύνουν αυτή τη διαδικασία, αλλά δυστυχώς διαπιστώθηκε πως το μετάλλευμα στο μετεωρίτη Murchison δεν το έκανε. "Εάν το RNA μπορούσε να συντεθεί στο εσωτερικό του αστεροειδή, αυτό το περιβάλλον θα το σταθεροποιούσε," καταλήγει ο Saladino.
Πηγή: New Scientist
Διαβάστε και άλλα παρόμοια θέματα
- Στους αστεροειδείς βρίσκεται το χημικό εργοστάσιο της ζωής;
- Βρέθηκε αμμωνία σε μετεωρίτη στην Ανταρκτική – ίσως οι μετεωρίτες να μετέφεραν βασικά συστατικά για τη ζωή στη Γη
- Η πρώτη ύλη για τη ζωή μπορεί να έχει προέλθει από τους μετεωρίτες
Leave a Comment