Τεχνητό ηφαίστειο θα εκτοξεύει σωματίδια στην ατμόσφαιρα για μείωση της θερμοκρασίας της Γης

Είναι το κλειδί για τη σωτηρία του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή; Ή μια αλαζονική προσπάθεια του ανθρώπου να παίξει το ρόλο θεού, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες; Το επόμενο διάστημα είναι πιθανό να έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στην απάντηση, καθώς ερευνητές από βρετανικά πανεπιστήμια προανήγγειλαν τη διεξαγωγή πειραμάτων, την εξέλιξη των οποίων πολλοί θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον.

Τον Οκτώβριο, σε ένα από τα πειράματα αυτά – το πρώτο του είδους που πραγματοποιείται στη Βρετανία- θα συνδέσουν ένα τεράστιο μπαλόνι με ήλιο, με σωλήνα μήκους ενός χιλιομέτρου, μέσω του οποίου θα διοχετεύσουν στο μπαλόνι νερό. Οι επιστήμονες θέλουν με τον τρόπο αυτό να διαπιστώσουν εάν είναι εφικτή η απελευθέρωση σωματιδίων στη στρατόσφαιρα, στο πλαίσιο πραγματικών προγραμμάτων γεωμηχανικής.

«Το ίδιο το πείραμα δεν εντάσσεται στη σφαίρα της γεωμηχανικής, αλλά αποσκοπεί στο να διαπιστώσουμε κατά πόσο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο», τονίζει ο Matt Watson από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, ο οποίος ηγείται της ομάδας, που θα πραγματοποιήσει τις δοκιμές, προκειμένου ενδεχομένως να προλάβει τυχόν αντιδράσεις.

«Παίζοντας» με το «θερμοστάτη» της Γης

Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο πείραμα είναι μια μικρογραφία του οράματος των επιστημόνων. Πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να διοχετεύσουν στη στρατόσφαιρα 10 τόνους σωματιδίων – π.χ. θειικού άλατος- μέσω ενός μηχανισμού αποτελούμενου από 10-20 μπαλόνια σε μέγεθος… γηπέδου, τα οποία θα «κρέμονται» από σωλήνες μήκους 20 χιλιομέτρων. Λένε ότι με τον τρόπο αυτό, θα μπορούσαν να επιτύχουν μείωση της θερμοκρασίας της Γης κατά 2 βαθμούς Κελσίου, όπως κάποτε έγινε με το ηφαίστειο Pinatubo στις Φιλιππίνες τον Ιούνιο του 1992..

«Πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο, ενδεχομένως ανησυχητικό ζήτημα», παραδέχεται ο Δρ. Ουότσον. «Θα επιχειρήσουμε, μέσω του σωλήνα, να στείλουμε νερό βρύσης σε ύψος 1 χιλιομέτρου, για να δοκιμάσουμε αυτήν την τεχνολογία.» Όπως λέει, το νερό θα εξατμιστεί ή θα πέσει στη Γη ως ψιλή βροχή, βοηθώντας τους επιστήμονες να σχεδιάσουν τα επόμενα στάδια της έρευνάς τους.

Το πείραμα αναμένεται να διαρκέσει τρία χρόνια και να στοιχίσει περίπου 1,8 εκατομμύρια ευρώ. Ο Ουότσον τονίζει ότι, ακόμη και εάν κριθεί επιτυχές, αυτό δεν σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος για πραγματικές δοκιμές μεθόδων γεωμηχανικής, καθώς κάτι τέτοιο δεν αποτελεί επιστημονική απόφαση, αλλά προϋποθέτει προσεκτική ανάλυση των κινδύνων και τη συνεργασία της διεθνούς κοινότητας.