Στην κλασσική θεωρία ο χρόνος όπως και ο χώρος θεωρούνταν απόλυτος. Πριν λοιπόν από τη δημοσίευση της Θεωρίας της Σχετικότητας, η απάντηση θα ήταν κατηγορηματική: ο χρόνος κυλάει εξίσου γρήγορα και στους δύο πλανήτες. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά, γιατί –σύμφωνα με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας– ο ρυθμός με τον οποίο «τρέχει» ένα ρολόι εξαρτάται από το βαρυτικό πεδίο μέσα στο οποίο βρίσκεται, όπως επίσης και από την απόστασή του από τη συσσώρευση ύλης η οποία προκαλεί το πεδίο. Έτσι, όσο ισχυρότερο είναι ένα πεδίο τόσο πιο αργό είναι το ρολόι. 
Υπάρχουν τρεις αιτίες που ένα ρολόι στη Γη χάνει ως προς ένα ρολόι στον Άρη:
1ον γιατί η Γη έχει μεγαλύτερη μάζα από του Άρη και συνεπώς το βαρυτικό της πεδίο είναι ισχυρότερο
2ον γιατί η Γη είναι πιο κοντά στον Ήλιο (και προστίθεται το βαρυτικό πεδίο του) και
3ον γιατί η Γη περιστρέφεται πιο γρήγορα από τον Άρη
Έτσι, λόγω της μάζας της το ρολόι στη Γη χάνει 0,017 δευτερόλεπτα ανά γήινο έτος σε σχέση με τον Άρη.
Λόγω της εγγύτητας της προς τον Ήλιο, το ρολόι χάνει επιπλέον 0,106 δευτερόλεπτα το χρόνο
Τέλος, σύμφωνα πάντα με την θεωρία του Αϊνστάιν, το ρολόι χάνει άλλα 0,054 δευτερόλεπτα το χρόνο λόγω πιο γρήγορης περιστροφής.
Επομένως, ένα ρολόι στη Γη χάνει 0,177 δευτερόλεπτα κάθε γήινο έτος σε σχέση με ένα ρολόι στον Άρη.
Αν, δηλαδή, φανταστούμε έναν αστροναύτη που επιστρέφει στη Γη από τον Άρη μετά από πενήντα χρόνια, αυτός θα είναι κατά εννέα δευτερόλεπτα μεγαλύτερος σε ηλικία από τους υπόλοιπους ανθρώπους εδώ στη Γη, γιατί το ρολόι τους τρέχει πιο γράγορα.
Leave a Comment