Δύο τροχιακά τηλεσκόπια με τη βοήθεια υπέρυθρων ακτίνων καθώς και ακτίνων-Χ, συλλαμβάνουν νέες θεαματικές όψεις της πιο διάσημης φωτογραφίας του Hubble, τους «Πυλώνες της Δημιουργίας». Το 1995 το Hubble είχε τραβήξει το Νεφέλωμα του Αετού από το οποίο προέρχονται οι Πυλώνες και γρήγορα η εικόνα αυτή έγινε μία από τις πιο εμβληματικές του 20ου αιώνα.
Σύνθετη εικόνα που δείχνει τους πυλώνες όπως συνελήφθησαν το 1995 από το Hubble. Οφείλεται στην ακτινοβολία νεαρών και καυτών άστρων που σχηματίζουν γλυπτά μέσα στην υπέρψυχρη ύλη γύρω από αυτά
Οι γιγάντιοι πυλώνες είναι φτιαγμένοι από μοριακό υδρογόνο και σκόνη, ενώ το μήκος τους είναι μερικά έτη φωτός. Η πυκνότητα τους είναι τόσο μεγάλη που το αέριο συμπιέζεται βαρυτικά και σχηματίσει έτσι νέα αστέρια.
Τώρα, δύο τροχιακά παρατηρητήρια της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) έχουν συλλάβει μια νέα – και πολύ διαφορετική – άποψη του ίδιου νεφελώματος. Το Νεφέλωμα του Αετού είναι 6.500 έτη φωτός μακριά προς τον Αστερισμό Όφις. Παρατηρούμε στη νέα εικόνα ότι οι «Πυλώνες της Δημιουργίας» είναι αόρατοι, γιατί τραβήχτηκε με υπέρυθρο φως και ακτίνες Χ, με σκοπό να δούμε τι υπάρχει μέσα στα νέφη της σκόνης που αποτελούν τους πυλώνες στην περίφημη εικόνα του Hubble.
Η νέα εικόνα από το διαστημικό παρατηρητήριο Herschel της ESA δείχνει τους πυλώνες καθώς και το αέριο με τη σκόνη γύρω τους. Τα υπέρυθρα μήκη κύματος επιτρέπουν στους αστρονόμους να δουν στο εσωτερικό αυτών των πυλώνων καθώς και τις δομές στην περιοχή τους.
Στην εικόνα του Hubble υπήρχε η υποψία για γέννηση νέων άστρων μέσα στους πυλώνες. Λόγω όμως του πέπλου της σκόνης το Hubble στο ορατό φως δεν μπόρεσε να δει στο εσωτερικό και να αποδείξει ότι υπάρχουν εκεί μέσα νεαρά άστρα.
Έτσι, συνδυάζοντας και τα δύο άκρα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος (το άκρο υπέρυθρο και τις ακτίνες-Χ), τα δύο διαστημικά παρατηρητήρια Herschel και XMM-Newton έδειξαν ότι όντως υπάρχουν καυτά νεαρά άστρα γύρω, που με την ακτινοβολία τους δημιουργούν αυτό το περίφημο θέαμα.
Στα ορατά μήκη κύματος, το νεφέλωμα λάμπει κυρίως λόγω των φωτός των άστρων και το καυτό αέριο γεμίζει την γιγάντια κοιλότητα ανάμεσα στους πυλώνες και άλλες γεμάτες σκόνη δομές. Στο εγγύς υπέρυθρο όμως η σκόνη γίνεται σχεδόν διαφανής και οι πυλώνες σχεδόν εξαφανίζονται.
Πηγή: ESA
Leave a Comment