Το φετινό Ελ Νίνιο που εξελίσσεται στον Ειρηνικό δεν δείχνει σημάδια εξασθένισης και θα μπορούσε να ξεπεράσει το ρεκόρ του 1997-1998, προειδοποιεί η NASA. Ήδη, το κλιματικό φαινόμενο «έχει φέρει χάος στον καιρό σε όλο τον κόσμο».
Θερμά επιφανειακά ύδατα (κόκκινο) φτάνουν στις δυτικές ακτές της Νοτίου Αμερικής φέρνοντας καταρρακτώδεις βροχές
Το Ελ Νίνιο εκδηλώνεται κάθε δύο με επτά χρόνια και διαρκεί από εννέα μήνες έως δύο χρόνια, με την κορύφωση να έρχεται συνήθως το διάστημα από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Απρίλιο.
Ένα χαρακτηριστικό του φαινομένου είναι οι καταρρακτώδεις βροχές στη δυτική ακτή της Νοτίου Αμερικής και η ξηρασία στην περιοχή της Αυστραλίας και της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ξηρασίες και πλημμύρες
Η NASA συνδέει το φετινό Ελ Νίνιο με:
Καθυστέρηση των μουσώνων που έφερε καύσωνες στην Ινδία.
Πυρκαγιές που μαίνονται εδώ και μήνες στην Ινδονησία λόγω ξηρασίας.
Σοβαρές πλημμύρες στην Παραγουάη, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη και τη Βραζιλία.
Πτώση της στάθμης του ωκεανού στον δυτικό Ειρηνικό λόγω ψύξης και συστολής των επιφανειακών υδάτων. Αυτό προκάλεσε μεγάλες ζημιές σε κοραλλιογενείς υφάλους.
Ξηρασία στη Νότιο Αφρική.
Σε όλο τον κόσμο, επισημαίνει η αμερικανική υπηρεσία, ξηρασίες και πλημμύρες έπληξαν την αγροτική παραγωγή και ανέβασαν τις τιμές στο ρύζι, τα σιτηρά, τον καφέ και άλλα προϊόντα.
Ως αποτέλεσμα, η έλλειψη τροφίμων αναμένεται να επιδεινωθεί σε αφρικανικές χώρες όπως η Αιθιοπία.
Εντυπωσιακές ομοοιότητες με το 1997
Οι τελευταίες δορυφορικές εικόνες του Ειρηνικού, αναφέρει η NASA, παρουσιάζουν«εντυπωσιακές ομοιότητες» με τις αντίστοιχες εικόνες τον Δεκέμβριο του 1997, όταν πλησίαζε στην κορύφωσή του το χειρότερο Ελ Νίνιο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Το φαινόμενο Ελ Νίνιο ορίζεται ως παρατεταμένη θέρμανση της επιφάνειας του Ειρηνικού Ωκεανού στην περιοχή του ισημερινού, ανάμεσα στις Φιλιππίνες και τις δυτικές ακτές της Αμερικής. Εκδηλώνεται όταν εξασθενούν ή αντιστρέφονται οι αληγείς άνεμοι, οι οποίοι κανονικά σπρώχνουν το επιφανειακό θερμό νερό προς τα δυτικά. Ως αποτέλεσμα, τα θερμά επιφανειακά ύδατα επεκτείνονται προς τα ανατολικά.
Στον ανατολικό Ειρηνικό σχηματίζεται έτσι ένα παχύ στρώμα θερμού νερού, το οποίο εξατμίζεται και μεταφέρει θερμότητα ψηλά στην ατμόσφαιρα. Αυτό με τη σειρά του επηρεάζει τους αεροχειμάρρους σε όλο τον κόσμο και μεταβάλλει τα μοτίβα των βροχών.
Το Ελ Νίνιο είναι στην πραγματικότητα η θερμή φάση σε μια κυκλική μεταβολή της θερμοκρασίας που ονομάζεται Νότια Ταλάντωση. Η ψυχρή φάση, το αντίθετο του Ελ Νίνιο, ονομάζεται Λα Νίνια.
Η άνοδος της θερμοκρασίας δεν παρατηρείται μόνο στους πάγους και την Αφρική: οι Γάλλοι θα κάνουν ρεβεγιόν με τις πιο υψηλές θερμοκρασίες από το 1997 και αρκετά χιονοδρομικά κέντρα της χώρας αναγκάζονται να εισάγουν τόνους χιονιού στις πίστες, με τη βοήθεια ελικοπτέρων, λόγω του ήπιου καιρού.
Στην Ιταλία, ο ξηρός καιρός επιτείνει την ατμοσφαιρική μόλυνση πάνω από τις πόλεις του Μιλάνου και της Ρώμης ενώ, αντίθετα, στο Μεξικό, το Ελ Νίνιο έχει ρίξει τις θερμοκρασίες σε ιστορικά επίπεδα, με την περιοχεί Σονοράν να βλέπει χιόνι μετά από 33 χρόνια.
