Αυτό είναι το κύκνειο άσμα που εκπέμπει ένα αστέρι πριν σβήσει για πάντα στην κοσμική απεραντοσύνη. Στο κέντρο αυτού του πολύχρωμου στροβιλιζόμενου αερίου κρύβεται ένα ετοιμοθάνατο άστρο με μάζα ισοδύναμη του ήλιου μας.
Όταν ένα αστέρι απορρίπτει το εξωτερικό στρώμα του, αποκαλύπτει έναν υπερ-καυτό πυρήνα που εκπέμπει τεράστιες ποσότητες υπεριώδους φωτός. Αυτή η ακτινοβολία αναγκάζει τα ερείπια του παλιού κελύφους του να λάμπει έντονα, δημιουργώντας την όμορφη δομή που βλέπουμε σε αυτή την εικόνα.
Όπως όλα τα γερασμένα αστέρια, οι πυρηνικές αντιδράσεις που τα τροφοδοτούν και τα κάνουν να λάμπουν, αρχίζουν να αμφιταλαντεύονται από την έλλειψη καυσίμων. Αυτές οι ασταθείς αντιδράσεις αναγκάζουν τα αστέρια να γίνονται ασταθή, αποβάλλοντας τα εξωτερικά στρώματά του στο διάστημα.
Αυτό το νεφέλωμα είναι γνωστό ως Kohoutek 4-55 προς τιμήν του Τσέχου αστρονόμου που το ανακάλυψε: Luboš Kohoutec. Βρίσκεται 4.600 έτη φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου.
Αυτή η εικόνα ήταν η τελευταία «ωραία φωτογραφία» που έλαβε η Πλανητική Ευρυγώνια Κάμερα (WFPC2) στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το όργανο αυτό είχε εγκατασταθεί το 1993 και κράτησε μέχρι το 2009, αφήνοντας μια κληρονομιά 16 ετών εντυπωσιακών εικόνων.
Πολλές δε από τις πιο εμβληματικές εικόνες του Hubble λήφθηκαν με την WFPC2, καθιστώντας την αποστολή του Hubble δημοφιλή σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η συγκεκριμένη εικόνα είναι σύνθεση από τρεις ξεχωριστές παρατηρήσεις, που η κάθε μία έγινε σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος εκπομπής για να αποκαλύψει ένα συγκεκριμένο τύπο ατόμων. Τα διαφορετικά μήκη κύματος έχουν χρώμα που κωδικοποιείται για την ευκολία της ερμηνείας.
Το κόκκινο αντιστοιχεί σε εκπομπές του αζώτου, το πράσινο για το υδρογόνο και το μπλε σχετίζεται με το οξυγόνο. Ολόκληρη η ακολουθία παρατηρήσεων ελήφθη στις 4 Μαΐου του 2009 και κράτησε πάνω από 2 ώρες.
Αυτοί οι πολύπλοκοι στροβιλισμοί του αερίου θα μας επιτρέψει να διαβλέψουμε πώς θα συμβεί ο θάνατος του ήλιου μας. Μέσα σε περίπου 5 δισ. χρόνια θα έρθει και η ώρα για το αστέρι μας. Αναμένεται να συμπεριφέρεται με έναν πολύ παρόμοιο με αυτό το παράδειγμα, αποβάλλοντας τα εξωτερικά στρώματά του για να εκθέσει τον καυτό πυρήνα του, ο οποίος θα ψυχθεί σταδιακά μέχρι να γίνει ένας λευκός νάνος.
Η Γη φυσικά θα εξαφανιστεί πολύ πριν συμβεί το γεγονός αυτό. Ωστόσο, το κύκνειο άσμα του ήλιου μας θα λάμψει σε όλο το σύμπαν.
Πηγή: ESA
