Από το 1999, ένα σύστημα πρόωσης με την ονομασία Em Drive ακροβατεί μεταξύ μιας μεγαλειώδους φάρσας ή μιας επαναστατικής εφεύρεσης, με τους ισχυρισμούς του εφευρέτη της, Roger Shawyer, να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό. Όμως από σήμερα ο κόσμος έχει μια πολύ καλύτερη εικόνα για το Em Drive και τις δυνατότητές του από τη στιγμή που η ίδια η NASA στις δοκιμές που πραγματοποίησε, δημοσίευσε αναλυτική αναφορά με τα ευρήματά της στα οποία δηλώνει ότι το EM Drive το σύστημα πρόωσης χωρίς καύσιμα φαίνεται πως πραγματικά λειτουργεί δουλεύει κανονικά .
Το EmDrive είναι στην ουσία ένας επαναστατικός κινητήρας που δε χρειάζεται καύσιμα για να λειτουργήσει και να δημιουργήσει ώση αφού βασίζεται σε μικροκύματα, των οποίων η παραγωγή μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της ηλεκτρικής ενέργειας. Από την πρώτη στιγμή που ο Βρετανός Roger Shawyer ανακοίνωσε την κατασκευή του κινητήρα του, αντιμετωπίστηκε επιθετικά αφού η δημιουργία του έρχεται σε αντίθεση με την τρέχουσα κατανόηση που έχουμε των νόμων της φυσικής και συγκεκριμένα του τρίτου νόμου του Νεύτωνα που αναφέρει ότι “Όταν ένα σώμα ασκεί δύναμη σ’ ένα άλλο σώμα (δράση), τότε και το δεύτερο σώμα ασκεί δύναμη ίσου μέτρου και αντίθετης κατεύθυνσης στο πρώτο (αντίδραση)”.
Κάτι τέτοιο με τα μέχρι σήμερα δεδομένα θεωρείται «αδύνατο» όμως μια ομάδα Κινέζων επιστημόνων το 2009 επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του Shawyer δημιουργώντας έναν παρόμοιο κινητήρα, με τη NASA να προχωρά και αυτή στην ίδια κίνηση 7 χρόνια μετά. Η έρευνα της NASA που είναι δημόσια διαθέσιμη, κάνει λόγο για δημιουργία 1.2 millinewton ώσης στο κβαντικό κενό στις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν, ένας αριθμός που είναι σημαντικά χαμηλότερος από την αρχική πρόβλεψη και τις υπάρχουσες λύσεις, με την ομάδα όμως να επισημάνει ότι σκοπός της ήταν η απόδειξη λειτουργίας και όχι η βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων. Αν και η NASA έχει μια θεωρία για το πως πραγματικά μπορεί να λειτουργεί το EM Drive, εντούτοις τα πράγματα γίνονται θολά όταν η θεωρία συγκρούεται με τους νόμους της φυσικής.
Το EmDrive είναι ένας κινητήρας που αψηφά τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα και παράγει ώση χρησιμοποιώντας μικροκύματα τα οποία παράγονται μέσω ηλεκτρικής ενέργειας. Παράγει δηλαδή αντίδραση χωρίς να χρειάζεται κάποια δράση. Το μέγεθος της ώσης του EmDrive μπορεί να φαντάζει μικρό μπροστά στο πιο “αδύναμο” σκάφος της NASA, το Dawn με 60 millinewtons ανά kilowatt. Ωστόσο το γεγονός πως δε χρειάζεται καύσιμα είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του EmDrive καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε σκάφη για εξερεύνηση βαθιά στο διάστημα.
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πως το κωνικό χάλκινο δοχείο παράγει ώση όταν γεμίζει με μικροκύματα, οι ερευνητές πιστεύουν όμως πως η αντίδραση προέρχεται από την ταλάντωση των μικροκυμάτων φωτονίων σε ένα κβαντικό πεδίο κενού. Η εξήγηση βασίζεται σε μια όχι ευρέως αποδεκτή έκφραση της κβαντικής μηχανικής. Φυσικά περισσότερα πειράματα θα ακολουθήσουν για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα και το επόμενο βήμα είναι η επανάληψη του πειράματος στο διάστημα. Φαίνεται πως βρισκόμαστε όμως στο κατώφλι μιας επανάστασης στη διαστημική εξερεύνηση.
Θεωρητικά πάντως, όπως αναφέρουν οι υπολογισμοί του Shawyer, ένας τέτοιος κινητήρας μπορεί να μας πάει στον Άρη σε μόλις 70 ημέρες εξαιτίας της αποδοτικότητάς του. Μετά και από τις τελευταίες εξελίξεις, οι δοκιμές θα συνεχιστούν ενώ το EM Drive θα ταξιδέψει στο διάστημα όπου και θα πραγματοποιηθούν νέες δοκιμές.
Site: ScienceAlert και εδώ
