Τις πρώτες απτές ενδείξεις από παρατηρήσεις ότι το σύμπαν μας δεν αποτελεί παρά ένα γιγάντιο και πολύπλοκο ολόγραμμα, μέσα στο οποίο όλοι ζούμε, πιστεύουν ότι ανακάλυψαν οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Κώστα Σκενδέρη, καθηγητή Μαθηματικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον.
O καθηγητής Μαθηματικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον Κώστας Σκενδέρης
Η θεωρία αυτή έχει υποστηριχθεί εδώ και χρόνια, αλλά έως τώρα δεν υπήρχαν δεδομένα για να την υποστηρίξουν. Τώρα, οι φυσικοί και αστροφυσικοί από τη Βρετανία, την Ιταλία και τον Καναδά, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικής “Physical Review Letters”, ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν ανωμαλίες στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (η οποία εμφανίσθηκε 375.000 χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπανγκ»), οι οποίες παραπέμπουν σε μια ολογραφική εξήγηση του σύμπαντος.
Μάλιστα, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι ενδείξεις περί σύμπαντος-ολογράμματος στις παρατηρήσεις της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Πλανκ» είναι τόσες, όσες και εκείνες που στηρίζουν την παραδοσιακή εξήγηση για το σύμπαν, με βάση τη θεωρία του «κοσμικού πληθωρισμού».
Η ιδέα του ολογραφικού σύμπαντος πρωτοεμφανίσθηκε στη δεκαετία του ’90 και, σε γενικές γραμμές, υποστηρίζει ότι όλη η πληροφορία που συνιστά την τρισδιάστατη πραγματικότητα της ζωής μας (συν τον χρόνο), εμπεριέχεται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια στα σύνορα της πρώτης.
Όπως λέει ο Σκενδέρης, βασικός υπέρμαχος διεθνώς της εν λόγω θεωρίας, «φανταστείτε ότι οτιδήποτε βλέπετε, νιώθετε και ακούτε σε τρεις διαστάσεις, καθώς και η αντίληψη του χρόνου, στην πραγματικότητα πηγάζει από ένα επίπεδο πεδίο δύο διαστάσεων. Η ιδέα είναι παρόμοια με εκείνη των συνηθισμένων ολογραμμάτων, στα οποία μια τρισδιάστατη εικόνα κωδικοποιείται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, όπως σε ένα ολόγραμμα πάνω σε μια πιστωτική κάρτα. Όμως, εν προκειμένω, όλο το σύμπαν είναι έτσι κωδικοποιημένο!».
Ένα σχετικό παράδειγμα αφορά το σινεμά, όταν κανείς βλέπει μια ταινία σε 3D. Οι εικόνες φαίνεται να έχουν ύψος, πλάτος και βάθος, αλλά όλες προέρχονται από μια οθόνη δύο διαστάσεων. Στο σύμπαν-ολόγραμμα μπορούμε επιπλέον να αγγίξουμε τα αντικείμενα και έτσι η «προβολή» τους φαίνεται «πραγματική» από τη δική μας οπτική γωνία.
«Η ολογραφία συνιστά ένα τεράστιο άλμα προόδου στον τρόπο που σκεπτόμαστε για τη δομή και τη δημιουργία του σύμπαντος», τονίζει ο Σκενδέρης και ελπίζει ότι η ολογραφική θεωρία μπορεί να συμφιλιώσει σε ένα ενοποιημένο κοσμολογικό μοντέλο τις έως σήμερα «εχθρικές» θεωρίες της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν και τις κβαντικές.
«Η έρευνά μας μάς πάει ένα βήμα ακόμη προς αυτή την κατεύθυνση», όπως λέει και αισιοδοξεί ότι η νέα μελέτη ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω κατανόηση του αρχέγονου σύμπαντος και του πώς αναδύθηκαν ο χώρος και ο χρόνος.
Ο Κ.Σκενδέρης αποφοίτησε το 1991 από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσααλονίκης και πήρε το διδακτορικό του στη θεωρητική σωματιδιακή φυσική το 1996 από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (SUNY). Υπήρξε επίκουρος καθηγητής φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ (2001-2003), αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ της Ολλανδίας (2003-2012) και από 2012 έως σήμερα είναι καθηγητής στη Σχολή Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, καθώς επίσης διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Θεωρίας Αστροφυσικής και Βαρύτητας του ίδιου πανεπιστημίου.
_____________________________________________________________________________________________________________
Το σύμπαν κατά μία έννοια μπορεί να είναι ένα ολόγραμμα. Η ιδέα προέρχεται από τη φυσική των μαύρων οπών.
Την δεκαετία του ’70 οι ερευνητές γνώριζαν ότι, όταν ένα αντικείμενο γίνεται μέρος μιας μαύρης τρύπας, δύο πράγματα συμβαίνουν. Το ένα είναι ότι όλη η αναλυτική πληροφορία γι αυτό το αντικείμενο χάνεται. Και το δεύτερο είναι ότι το εμβαδόν της επιφάνειας του ορίζοντα της μαύρης τρύπας μεγαλώνει.
Ο ορίζοντας είναι εκείνα τα σημεία από τα οποία δεν υπάρχει επιστροφή κάθε μάζας ή ενέργειας που πέφτει μέσα στην μαύρη τρύπα. Το πρώτο από αυτά τα γεγονότα φαίνεται να παραβιάζει τον δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο, διότι μία από τις πληροφορίες που χάνονται είναι και η εντροπία του αντικειμένου, δηλαδή η πληροφορία που περιγράφει τις μικροσκοπικές του καταστάσεις. Αλλά το δεύτερο γεγονός μας προσφέρει ένα τρόπο να βγούμε από την αμηχανία του πρώτου. Αν η εντροπία πρέπει πάντα να αυξάνεται, και το ίδιο πρέπει να κάνει και ο ορίζοντας της μαύρης τρύπας, ίσως για την μαύρη τρύπα να είναι ένα και το αυτό πράγμα, και η πληροφορία αποθηκεύεται με ορισμένο τρόπο στον ορίζοντα.
Και φτάνουμε στο 1993. Τότε, δύο φυσικοί σωματιδίων που εργάζονταν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο συμπεραίνουν ότι το ίδιο το Σύμπαν πρέπει να αποθηκεύει πληροφορίες κατά παρόμοιο τρόπο. Η κβαντομηχανική ξεκινάει με την υπόθεση ότι η πληροφορία αποθηκεύεται σε κάθε περιοχή του χώρου. Αλλά κάθε τροχιά στο χώρο μπορεί να γίνει μια μαύρη τρύπα, δηλαδή η πυκνότερη αποθήκη πληροφορίας της φύσης, η οποία αποθηκεύει την πληροφορία στα bits της περιοχής. Ίσως λοιπόν όλα όσα χρειαζόμαστε για να περιγράψουμε μια περιοχή του χώρου, είτε είναι αυτή μαύρη τρύπα είτε όχι, είναι η δυνατότητα της περιοχής να αποθηκεύει πληροφορίες. Η ιδέα αυτή αποκαλείται ολογραφική αρχή, επειδή μοιάζει με τον τρόπο που ένα ολόγραμμα κωδικοποιεί την τρισδιάστατη πληροφορία επάνω σε δισδιάστατη επιφάνεια.
Πριν λίγα χρόνια ο θεωρητικός των χορδών Raphael Bousso, ενώ βρισκόταν ακόμη στο πανεπιστήμιο του Stanford, βοήθησε να διατυπωθεί μια ακριβέστερη και με ευρύτερη εφαρμογή πρόταση της αρχής αυτής που περιλαμβάνει και ακτίνες φωτός.
“Ο Κόσμος δεν μας φαίνεται σαν ολόγραμμα, αλλά με όρους των πληροφοριών που χρειαζόμαστε για να τον περιγράψουμε, είναι ένα ολόγραμμα”.
Ο Bousso εξηγεί ότι το εκπληκτικό με την πρόταση του είναι ότι η ολογραφική αρχή ισχύει για όλες τις επιφάνειες σε όλους τους χωροχρόνους. “Έχουμε αυτόν τον εκπληκτικό σχηματισμό της ολογραφικής αρχής εδώ, και είναι πολύ πιο γενικός από την εικόνα της μαύρης τρύπας από την οποία ξεκινήσαμε. Και δεν έχουμε ιδέα γιατί αυτή ισχύει. Ότι μας λέει όλο αυτό είναι πως υπάρχει μια περιγραφή του κόσμου για την οποία πρέπει να ψάξουμε, η οποία είναι πολύ πιο οικονομική από εκείνη που είχαμε ως τώρα, και η οποία υποθέτουμε ότι έχει να κάνει με την κβαντική βαρύτητα.” συμπληρώνει.
___________________________________________________________________________________________________________________________
ΑΠΕ