Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι του Κρόνου είναι σχετικά νέοι και πιθανώς η ηλικία τους να μην ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για μια νέα ερμηνεία των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν από το διαστημόπλοιο «Κασίνι», το οποίο πραγματοποιεί τις τελευταίες του τροχιές γύρω από τον γιγάντιο αυτόν κόσμο.
Αν κάτι τέτοιο επαληθευθεί, σημαίνει ότι κοιτούμε τον Κρόνο σε μία ιδιαίτερη στιγμή στην ηλικία του ηλιακού μας συστήματος. Το «Κασίνι» πρόκειται να πραγματοποιήσει δύο ακόμα προσεγγίσεις προτού οδηγηθεί στην καταστροφή κάνοντας μια βουτιά στην ατμόσφαιρα του Κρόνου, στις 15 Σεπτεμβρίου.
Το διαστημικό σκάφος πρόκειται να έχει αυτό το τέλος, καθώς του τελειώνουν τα καύσιμα. Κάτι τέτοιο θα το έβγαζε εκτός ελέγχου και οι επικεφαλής της αποστολής στην NASA δεν επιθυμούν να προσκρούσει στα φεγγάρια του Κρόνου μολύνοντάς τα με μικροβιακή ζωή.
Η προσέγγιση σημαίνει ότι οι επιστήμονες και οι μηχανικοί αναλαμβάνουν κινδύνους με το «Κασίνι» που ποτέ μέχρι σήμερα δεν θα μπορούσαν να αναλογιστούν όταν η διαστημική βολίδα έφθασε εκεί πριν από 13 χρόνια.
Βασικός ανάμεσα σε αυτούς τους κινδύνους είναι οι προσεγγίσεις που κάνει το «Κασίνι» κάθε έξι ημέρες, κατά τις οποίες συλλέγονται στοιχεία που δεν είχαν συλλεχθεί μέχρι σήμερα. Το σκάφος στην πραγματικότητα προσπαθεί να ζυγίσει τους δακτυλίους του Κρόνου. Η μάζα τους θα δώσει πολλά στοιχεία για την ηλικία τους.
Οσο πιο ογκώδη είναι, τόσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία τους. Κάποιοι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να δημιουργήθηκαν κατά την ίδια περίοδο με τον Κρόνο, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Προφανώς χρειάζονται μεγάλη μάζα για να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως είναι η πρόσκρουση μικρών μετεωριτών. Αλλά, όπως φαίνεται, μπορεί να ισχύει και το αντίθετο και η μάζα τους να είναι μικρότερη από αυτή που είχε αρχικά υπολογιστεί. Αν επαληθευθούν τα τελευταία στοιχεία, δεν αποκλείεται τα δαχτυλίδια του Κρόνου να είναι τα απομεινάρια κάποιου ουράνιου αντικειμένου που έπεσε γύρω από τον πλανήτη στο πρόσφατο παρελθόν.
«Για νεαρότερους δακτυλίους θα χρειαζόταν ένας κομήτης ή ένας κένταυρος (τα μικρά παγωμένα αντικείμενα) ή ακόμα και μία σελήνη που προσέγγισε υπερβολικά τον Κρόνο. Η βαρύτητα του Κρόνου θα έσπαζε το αντικείμενο σε κομμάτια και μετά τα υπόλοιπα θα δημιουργούσαν τα δαχτυλίδια», εξηγεί η Λίντα Σπίλκερ, επιστήμονας του προγράμματος «Κασίνι» της NASA.
«Πιθανώς αυτό να συνέβη περισσότερες από μία φορές. Ενδεχομένως οι διαφορές που βλέπουμε σήμερα ανάμεσα στους δακτυλίους να οφείλονται στο ότι προέρχονται από διαφορετικά κατακερματισμένα ουράνια σώματα. Αλλά αν οι δακτύλιοι έχουν μικρότερη μάζα, δεν θα κατάφερναν να επιβιώσουν από τους βομβαρδισμούς μικρομετεωριτών που υπολογίζουμε ότι συνέβησαν μετά τον σχηματισμό του πλανήτη.
Έτσι πιστεύουμε ότι οι δακτύλιοι του Κρόνου χρονολογούνται πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, ηλικία που είναι σχετικά νεαρή συγκριτικά με την ηλικία του ηλιακού μας συστήματος». Ωστόσο, η δρ Σπίλκερ εφιστά την προσοχή λέγοντας ότι η ανάλυση των στοιχείων βρίσκεται σε προκαταρκτικό στάδιο και οι αβεβαιότητες είναι πολλές.
