Μια ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον Eduardo Bañados του Carnegie χρησιμοποίησε τα δύο τηλεσκόπια Μαγγελάνος στη Χιλή για να ανακαλύψει την πιο μακρινή υπερμεγέθης μαύρη τρύπα 800 εκατ. ηλιακών μαζών, που παρατηρήθηκε ποτέ. Βρίσκεται σε ένα φωτεινό κβάζαρ και το φως της φτάνει σε μας από τότε που το Σύμπαν ήταν μόνο το 5% της τρέχουσας ηλικίας του – μόλις 690 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang, ενώ βρίσκεται σε απόσταση 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Περιβάλλεται από ουδέτερο υδρογόνο, υποδεικνύοντας έτσι ότι είναι από την εποχή που ονομάζεται εποχή επαναϊονισμού, όταν δηλαδή ενεργοποιήθηκαν οι πρώτες πηγές φωτός του σύμπαντος
Καλλιτεχνική άποψη για την πιο μακρινή υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που ανακαλύφθηκε ποτέ, μέσα σε ένα κβάζαρ (ULAS J1120+0641) σε απόσταση 13 δισ. έτη φωτός, που το φως ξεκίνησε 690 εκατομμύρια χρόνια μόλις μετά τη Μεγάλη Έκρηξη
Οι επιστήμονες δεν περίμεναν να βρουν μία τόσο μεγάλη μαύρη τρύπα στην κοσμική «αυγή» του σύμπαντος, τόσο νωρίς δηλαδή στην κοσμική ιστορία. Κανείς δεν έχει μια επιστημονική εξήγηση με ποιο τρόπο είναι δυνατό να σχηματίσθηκε ένα τέτοιο τεράστιο αντικείμενο σε ένα τόσο σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μετά τη γέννηση του σύμπαντος.
Καθώς ένας ενεργός γαλαξιακός πυρήνας (κβάζαρ) φιλοξενεί την εν λόγω γιγάντια μαύρη τρύπα, πρόκειται ταυτόχρονα για την ανακάλυψη του πιο μακρινού κβάζαρ που έχει ποτέ βρεθεί. O προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ του πιο μακρινού κβάζαρ, ήταν ένα που είχε εντοπισθεί, όταν το σύμπαν ήταν περίπου 800 εκατ. ετών.
Τα κβάζαρ είναι ανάμεσα στα φωτεινότερα αντικείμενα στο σύμπαν. Η ενέργειά τους πιστεύεται ότι παράγεται από τη διαρκή ανάπτυξη μιας μαύρης τρύπας-γαργαντούα, που τροφοδοτείται συνεχώς «καταβροχθίζοντας» την ύλη (από αέρια έως ολόκληρα άστρα) στο κέντρο του μεγάλου γαλαξία τους.
Το συγκεκριμένο κβάζαρ ULAS J1342+0928, ένας από τους πρώτους γαλαξίες του σύμπαντος, εκτιμάται ότι διαθέτει μια μαύρη τρύπα με μάζα 800 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου μας. Η ύπαρξη μιας τόσο μεγάλης μαύρης τρύπας στο πρώιμο σύμπαν αναμένεται να οδηγήσει σε αναθεώρηση των έως τώρα θεωρητικών μοντέλων για τις δυνατότητες πρώιμης ανάπτυξης των μαύρων οπών.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο σύμπαν υπάρχουν μόνο 20 έως 100 τόσο μακρινά και φωτεινά κβάζαρ.
Πηγές: ΑΠΕ και εδώ
