Τα απολιθωμένα κοράλλια, ο χρόνος που χρειάζονται οι ακτίνες του λέιζερ για να φτάσουν στο φεγγάρι και άλλα στοιχεία, δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια των αιώνων ο χρόνος που χρειάζεται η Γη για να περιστραφεί γύρω από τον άξονά της έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια, γι αυτό και η διάρκεια της μέρας στη Γη αυξάνει συνεχώς.
Πριν 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια το 24ωρο διαρκούσε περίπου 18,5 ώρες, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη. Εκτιμάται ότι σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, καθώς η μέρα θα μεγαλώνει συνεχώς, το 24ωρο θα έχει γίνει πια 25ωρο.
Η αλλαγή στη διάρκεια της μέρας οφείλεται κυρίως στο ότι, όσο περνάνε τα χρόνια, η Σελήνη απομακρύνεται από τον πλανήτη μας. Κατά τα τελευταία 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια έχει απομακρυνθεί γύρω στα 44.000 χιλιόμετρα. Αυτό κάνει τη Γη να περιστρέφεται ολοένα πιο αργά γύρω από τον άξονά της, πράγμα που επιμηκύνει τη διάρκεια της μέρας.
Σήμερα, το φεγγάρι απομακρύνεται από τη Γη με ρυθμό 3,82 εκατοστών ετησίως, με συνέπεια η μέρα να γίνεται κάθε χρόνο σχεδόν κατά 1/75.000 χιλιοστά του δευτερολέπτου μεγαλύτερη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητη γεωεπιστημών Stephen Meyers του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Η νέα μελέτη δημιουργεί ένα μοντέλο για τη χαμένη στα βάθη του χρόνου σχέση Γης-Σελήνης, αναπτύσσοντας μια στατιστική μέθοδο που συνδέει την αστρονομική με τη γεωλογική ιστορία.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η απομάκρυνση του φεγγαριού από τη Γη θα σταματήσει κάποια στιγμή στο πολύ μακρινό μέλλον, πότε η Σελήνη θα σταθεροποιηθεί σε μια συγκεκριμένη απόσταση από τον πλανήτη μας.
ΑΠΕ
