Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουψάλα έχουν επινοήσει ένα νέο μοντέλο για το Σύμπαν – το οποίο μπορεί να λύσει το αίνιγμα της σκοτεινής ενέργειας. Στο άρθρο τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Physical Review Letters, προτείνουν μια νέα δομική αντίληψη, συμπεριλαμβανομένης της σκοτεινής ενέργειας, για ένα σύμπαν που εξελίσσεται σε μια διογκωμένη φυσαλίδα σε μια πρόσθετη διάσταση.
Ένα νέο μοντέλο για το σύμπαν που αναδύεται πάνω σε μια διογκωμένη φυσαλίδα σε μια επιπλέον διάσταση
Έχουμε γνωρίσει τα τελευταία 20 χρόνια ότι το Σύμπαν επεκτείνεται με ρυθμό που αυξάνει συνεχώς. Η εξήγηση γι αυτή την επιτάχυνση είναι η “σκοτεινή ενέργεια” που διαπερνά όλο το συμπαν, ωθώντας το να διαστέλλεται. Η κατανόηση της φύσης αυτής της σκοτεινής ενέργειας είναι ένα από τα βασικά αινίγματα της θεμελιώδους φυσικής.
Από καιρό πιστεύαμε ότι η θεωρία χορδών θα δώσει την απάντηση για τη φύση της. Σύμφωνα με τη θεωρία των χορδών, όλη η ύλη αποτελείται από μικροσκοπικές οντότητες που δονούνται. Η θεωρία απαιτεί επίσης να υπάρχουν περισσότερες χωρικές διαστάσεις από τις τρεις που είναι ήδη μέρος της καθημερινής γνώσης. Για 15 χρόνια, υπήρξαν μοντέλα στη θεωρία των χορδών που πιστεύεται ότι εξηγούν την σκοτεινή ενέργεια. Ωστόσο, αυτές οι θεωρίες συναντούν όλο και πιο σκληρή κριτική, και αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν τώρα ότι κανένα από τα μοντέλα που έχουν προταθεί μέχρι σήμερα δεν είναι εφικτό.
Στο άρθρο τους, οι επιστήμονες προτείνουν ένα νέο μοντέλο με σκοτεινή ενέργεια και το σύμπαν μας να αναδύεται πάνω σε μια διογκωμένη φυσαλίδα σε μια επιπλέον διάσταση. Ολόκληρο το σύμπαν φιλοξενείται στην άκρη αυτής της διογκωμένης φυσαλίδας. Όλη η υπάρχουσα ύλη στο Σύμπαν αντιστοιχεί στα άκρα των χορδών που εκτείνονται στην πρόσθετη διάσταση. Οι ερευνητές δείχνουν επίσης ότι οι διαστελλόμενες φυσαλίδες αυτού του είδους, μπορεί να συμβούν στο πλαίσιο της θεωρίας των χορδών. Είναι κατανοητό δε ότι υπάρχουν περισσότερες φυσαλίδες από την δικιά μας, που αντιστοιχούν σε άλλα σύμπαντα.
Το μοντέλο των επιστημόνων της Ουψάλα παρέχει μια νέα, διαφορετική εικόνα της δημιουργίας και της μελλοντικής τύχης του Σύμπαντος, ενώ μπορεί επίσης να ανοίξει το δρόμο για μεθόδους δοκιμής της θεωρίας των χορδών.
