Τα δεδομένα που καταγράφηκαν από το παρατηρητήριο ακτίνων X Chandra της NASA για ένα άστρο νετρονίων, καθώς περνούσε μέσα από ένα πυκνό στρώμα αστρικού ανέμου – που προέρχεται από ένα τεράστιο αστέρι – έδωσαν πολύτιμες πληροφορίες για τη δομή και τη σύνθεση τους αλλά και για το περιβάλλον του ίδιου του άστρου νετρονίων. Η δημοσίευση που περιγράφει την έρευνα, υπό την ηγεσία των αστρονόμων του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Penn, εμφανίστηκε στο περιοδικό Μηνιαίες ειδοποιήσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
Εικονογράφηση ενός δυαδικού συστήματος ακτίνων Χ μεγάλης μάζας που αποτελείται από ένα συμπαγές, απίστευτα πυκνό αστέρι νετρονίων σε συνδυασμό με ένα τεράστιο “κανονικό” υπερκείμενο αστέρι.
“Οι αστρικοί άνεμοι είναι το γρήγορο υλικό που αποτελείται από πρωτόνια, ηλεκτρόνια και άτομα μετάλλων – που εκτοξεύονται από αστέρια”, δήλωσε ο ερευνητής αστρονομίας και αστροφυσικής Pragati Pradhan. “Αυτό το υλικό εμπλουτίζει το περιβάλλον του αστέρα με μέταλλα, κινητική ενέργεια και ιοντίζουσα ακτινοβολία. Είναι το αρχικό υλικό για το σχηματισμό των άστρων. Μέχρι την τελευταία δεκαετία, θεωρήθηκε ότι οι αστρικοί άνεμοι ήταν ομοιογενείς, αλλά αυτά τα δεδομένα της Chandra παρέχουν άμεση απόδειξη ότι οι αστρικοί άνεμοι είναι πυκνοί σβώλοι. ”
Ο παρατηρούμενος αστέρας νετρονίων είναι μέρος ενός δυαδικού συστήματος ακτίνων Χ μεγάλης μάζας – το συμπαγές, απίστευτα πυκνό αστέρι νετρονίων συνοδεύεται από ένα τεράστιο “κανονικό” υπερκείμενο αστέρι. Τα αστέρια νετρονίων σε δυαδικά συστήματα παράγουν ακτίνες Χ όταν υλικό από το συνοδό αστέρι πέφτει προς το άστρο νετρονίων και επιταχύνεται σε υψηλές ταχύτητες. Ως αποτέλεσμα αυτής της επιτάχυνσης, παράγονται ακτίνες Χ που μπορούν να αλληλεπιδρούν με τα υλικά του αστρικού ανέμου για να παράγουν δευτερογενείς ακτίνες Χ, σε διάφορες αποστάσεις από το αστέρι νετρονίων. Τα ουδέτερα άτομα σιδήρου, για παράδειγμα, παράγουν ακτίνες φθορισμού με ενέργεια 6,4 keV, ή περίπου 3000 φορές την ενέργεια του ορατού φωτός. Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν φασματοφωτόμετρα, όπως το όργανο στο Chandra, για να συλλάβουν αυτές τις ακτίνες Χ και να τις χωρίσουν με βάση την ενέργεια τους για να μάθουν για τις συνθέσεις των αστεριών.
“Τα ουδέτερα άτομα σιδήρου είναι ένα πιο συνηθισμένο συστατικό των αστεριών, και όταν εξετάσαμε τα δεδομένα ακτίνων Χ από το δυαδικό σύστημα γνωστό ως OAO 1657-415 είδαμε ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό. Αυτό δηλώνει ότι οι ακτίνες Χ από τον ουδέτερο σίδηρο σκεδάζεται από πυκνή ύλη που περιβάλλει το αστέρι. Αυτό το δυαδικό σύστημα ακτίνων Χ μεγάλης μάζας είναι το δεύτερο όπου έχει ανιχνευθεί ένα τέτοιο χαρακτηριστικό, που υποστηρίζει τη συσσώρευση (σβόλιασμα) των αστρικών ανέμων. ”
