Περίπου 300 ερευνητές του Ινστιτούτου Potsdam για τις Κλιματικές Επιδράσεις, ερευνούν τα αίτια αλλά και τις συνέπειες που θα έχει μια κλιματική αλλαγή στον πλανήτη μας. Και φυσικά δεν είναι και εύκολη δουλειά.
Ο κλιματολόγος Werner von Bloh σχεδόν φωνάζει για να εισακουσθεί στο χώρο εργασίας του στο Ινστιτούτο. Εκεί μέσα συνδέονται 2.000 επεξεργαστές που απαρτίζουν τον μεγαυπολογιστή του Ινστιτούτου, έναν από τους ταχύτερους υπολογιστές στον κόσμο. Οι υψηλές ταχύτητες των υπολογιστών είναι ουσιαστικής σημασίας για τους ερευνητές του κλίματος, τα κύρια εργαλεία των οποίων είναι ιδιαίτερα σύνθετα μοντέλα υπολογιστών.
"Δεν θα μπορούσαμε να αλλάξουμε αρκετά τη Γη, προκειμένου να ελέγξουμε ζωντανά τις υποθέσεις μας”, δήλωσε ο Bloh.
Όμως, τα υπολογιστικά μοντέλα, ανεξάρτητα από το πόση μεγάλη υπολογιστική ισχύ έχουν πίσω τους, εξακολουθούν κι αυτά να έχουν τα όριά τους.
"Δεν υπάρχουν πραγματικά ακριβείς προβλέψεις του κλίματος”, δήλωσε ο Friedrich-Wilhelm Gerstengarbe, βοηθός διευθυντής του Ινστιτούτου. "Ένα μοντέλο του κλίματος είναι μια μηχανή που δουλεύει με το σύστημα ‘αν συμβαίνει αυτό τότε έχουμε αυτά’, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό κάνει ορισμένες παραδοχές, οι οποίες μπορεί να μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου, και στη συνέχεια βγάζει κάποιο αποτέλεσμα."
Οι ερευνητές του κλίματος μπορούν να αναπτύξουν διάφορες πιθανές καταστάσεις, αλλά πάλι, ποιος μπορεί να πει πώς η παγκόσμια οικονομία, οι πολιτικές συνθήκες ή η περιβαλλοντική τεχνολογία θα αναπτυχθεί κατά τα επόμενα 10 ή ακόμα και τα επόμενα 100 χρόνια;
Και, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα επίπεδα των μελλοντικών εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, το ποσό της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τις αρνητικές συνέπειές της.
Ανθρωπότητα, ο άγνωστος παράγοντας
Οι 300 εργαζόμενοι του Ιδρύματος προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Εκτός από τους ερευνητές του κλίματος, υπάρχουν οικονομολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, κοινωνιολόγοι και άλλοι που προσφέρουν την τεχνογνωσία τους στον τομέα της αλλαγής του κλίματος.
Η αβεβαιότητα γύρω από το μέγεθος της μελλοντικής ανάπτυξης του πλανήτη, δεν είναι η μόνη άγνωστη παράμετρος στους υπολογισμούς τους, τα μοντέλα του κλίματος – αν αυτά στοχεύουν για αρκετή ακρίβεια – εξαρτώνται από τις πληροφορίες σχετικά με τα ωκεάνια ρεύματα, τη βλάστηση, τα στρώματα του πάγου, τη χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας και πολλούς άλλους παράγοντες.
Ένα θέμα που περιπλέκει την υπόθεση της πρόβλεψης είναι το εξής απλό γεγονός: οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην κατανοούν πλήρως όλα αυτά τα στοιχεία, και ότι όλα αυτά επηρεάζουν το ένα το άλλο.
"Ορισμένες περιοχές ή διαδικασίες αντιδρούν με μεγάλη ευαισθησία σε μικρές αλλαγές του κλίματος, και στη συνέχεια, αυτές οι αλλαγές τις τροφοδοτούν και ενισχύονται”, δήλωσε ο Anders Levermann, που διεξάγει την έρευνα για το κλιματικό φαινόμενο της ελικοειδούς μεταβολής.
Για παράδειγμα, το λιώσιμο των πάγων στα ανοικτά των ακτών της Γροιλανδίας, τα οποία αντανακλούν ισχυρά το φως του ήλιου, αποκαλύπτει όλο και περισσότερο την επιφάνεια της θάλασσας, η οποία απορροφά όλο και περισσότερη θερμότητα από τον ήλιο.
Η απόψυξη των μόνιμων πάγων στη Σιβηρία απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες μεθανίου, ένα αέριο του θερμοκηπίου. Όμως, τα ακριβή ποσά, καθώς και τις συγκεκριμένες συνέπειες του φαινομένου αυτού, κανείς δεν τις ξέρει.
Οι ακριβείς συνέπειες της αλλαγής του κλίματος είναι δύσκολο να προβλεφθούν
Επίσης, τα σενάρια που έχουν κατασκευαστεί από αυτά τα πολύπλοκα κλιματικά μοντέλα δεν είναι συνεπή. Ενώ είναι σαφές ότι η κλιματική αλλαγή θα οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας, σε ερημοποίηση, σε ακραία καιρικά φαινόμενα και άλλα φαινόμενα, όμως οι διαστάσεις όλων αυτών είναι ακόμη άγνωστες. Προβλέψεις για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας γύρω στο 2100 είναι μεταξύ 18 και 79 εκατοστών.
Αυτό σημαίνει ότι οι ερευνητές σταθερά πραγματοποιούν εξονυχιστικούς ελέγχους και σε ορισμένες περιπτώσεις βελτιώνουν τα συμπεράσματα. Πριν από δύο χρόνια, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι οι αλλαγές στην Ανταρκτική δεν οδηγούν σε μεταβολές της στάθμης της θάλασσας, όπως αυτές στη Γροιλανδία. Ωστόσο, τώρα είναι γνωστό ότι και ο Νότιος Πόλος χάνει επίσης πάγους.
Σύμφωνα με τον Friedrich-Wilhelm Gerstengarbe, τα κλιματικά μοντέλα των ερευνητών γίνονται όλο και περισσότερο ακριβείας.
"Στις μέρες μας, τα μοντέλα έχουν αρκετή ακρίβεια, και το πιο σημαντικό είναι ότι όλα τα μοντέλα, είτε αυτά είναι αμερικανικά, ή κινέζικα ή γερμανικά, κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση."
Η άποψη που υπάρχει τώρα είναι πως στην καλύτερη περίπτωση, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 1,8 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα. Αν όμως οι σημερινές διεθνείς προσπάθειες για τον περιορισμό των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου αποτύχουν, τότε η αύξηση αυτή θα μπορούσε να είναι και 6,4 βαθμούς Κελσίου. Οι συνέπειες δυστυχώς μιας τέτοιας ριζικής ανόδου είναι ακόμη πέρα και από τα καλύτερα σημερινά κλιματικά μοντέλα.
"Δεν μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις για το τι θα συμβεί," ανέφερε ο Gerstengarbe. "Επειδή πιθανότατα θα βασιλεύει το χάος και δεν θα μπορούμε πλέον να αντιδράσουμε με το είδος των ακραίων φαινομένων που θα δούμε."
Πηγή: Deutsche Welle
Leave a Comment