Ένα ζευγάρι ερευνητών στο Πανεπιστήμιο Tohoku έχει βρει στοιχεία που υποδηλώνουν ότι αν ο αστεροειδής που έπληξε τη Γη κοντά στο Chicxulub του Μεξικού, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, είχε πέσει σχεδόν οπουδήποτε αλλού, δεν θα ήταν τόσο καταστροφικός. Σε άρθρο τους οι Kunio Kaiho και Naga Oshima υποδεικνύουν ότι εάν ο αστεροειδής χτυπούσε ένα άλλο μέρος του πλανήτη, είναι πιθανόν οι δεινόσαυροι να επιβίωναν.
Καλλιτεχνική απόδοση της πτώσης αστεροειδούς στο Chicxulub με τον πτερόσαυρο να παρατηρεί
Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου 9 χιλιομέτρων έπληξε τα ιζηματογενή πετρώματα, πλούσια σε υδρογονάνθρακες και θείο στο σημερινό Μεξικό. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτές οι πτώσεις στη χερσόνησο Γιουκατάν είχαν θερμάνει τους υδρογονάνθρακες και το θείο σε αυτά τα πετρώματα, σχηματίζοντας στρατοσφαιρική αιθάλη και θειικά αερολύματα. Προκαλώντας έτσι ακραία παγκόσμια ψύξη και ξηρασία.
Αυτά τα γεγονότα πυροδότησαν μια μαζική εξαφάνιση, συμπεριλαμβανομένων και των δεινοσαύρων, και οδήγησαν στη μεταγενέστερη κυριαρχία των θηλαστικών.
Η ποσότητα υδρογονανθράκων και θείου σε βράχια ποικίλλει αρκετά, ανάλογα με την τοποθεσία, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα επίπεδα ψύξης και εξαφάνισης εξαρτώνται από τη θέση της πρόσκρουσης.
Σε αυτή τη μελέτη οι ερευνητές δείχνουν ότι η πιθανότητα μιας σημαντικής παγκόσμιας ψύξης, μιας μαζικής εξαφάνισης και της επακόλουθης εμφάνισης των θηλαστικών ήταν αρκετά χαμηλή μετά την πτώση ενός αστεροειδούς στην επιφάνεια της Γης.
Κι αυτό το σημαντικό γεγονός θα μπορούσε να συμβεί μόνο αν ο αστεροειδής χτύπησε τις πλούσιες σε υδρογονάνθρακα περιοχές που καταλαμβάνουν περίπου το 13% της επιφάνειας της Γης. Η θέση της πτώσης των αστεροειδών, επομένως, άλλαξε την ιστορία της ζωής πάνω στη Γη.
Phys.org
