Ανεξαρτήτως του μεγέθους τους, φαίνεται ότι όλοι οι γαλαξίες έχουν μερικά περίεργα κοινά χαρακτηριστικά, όπως ότι κάνουν μία περιστροφή κάθε ένα δισ. χρόνια. Στη Γη μετράμε τον χρόνο βάσει της περιστροφής του πλανήτη μας γύρω από τον άξονά του. Μια πλήρης περιστροφή είναι μια μέρα και μια ολοκληρωμένη τροχιά γύρω από τον Ήλιο είναι ένας χρόνος.
Ο μεγαλοπρεπής σπειροειδής γαλαξίας NGC 4414 όπως φωτογραφήθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble
“Δεν έχει ο Γαλαξίας μας την ακρίβεια των ελβετικών ρολογιών, αλλά ανεξαρτήτως αν ένας γαλαξίας είναι πολύ μεγάλος ή πολύ μικρός, αν μπορούσατε να καθίσετε στην άκρη του καθώς γυρίζει, θα χρειαζόταν περίπου ένα δισ. χρόνια για να κάνει όλη την περιστροφή. Μάλιστα όλοι οι γαλαξίες του ίδιου μεγέθους έχουν την ίδια μέση εσωτερική πυκνότητα.”, δήλωσε ο καθηγητής Gerhardt Meurer του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας Ραδιοαστρονομίας.
Ο Γαλαξίας μας (Milky Way) έχει διάμετρο μεταξύ 100.000 και 180.000 ετών φωτός, αναλόγως από ποιο σημείο γίνεται η μέτρηση.
“Η ανακάλυψη μιας τέτοιας κανονικότητας στους γαλαξίες μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς που τους κάνουν να κινούνται. Δεν θα βρείτε έναν πυκνό γαλαξία να περιστρέφεται γρήγορα και έναν άλλο με το ίδιο μέγεθος αλλά με μικρότερη πυκνότητα να περιστρέφεται πιο αργά”.
Η ομάδα του Gerhardt Meurer διαπίστωσε, επίσης, ότι τα μεγάλα αστέρια τα τελευταία χρόνια της “ζωής” τους υπάρχουν στην άκρη των γαλαξιών. “Με βάση τα υπάρχοντα μοντέλα, περιμέναμε ότι θα βρούμε ένα μικρό πληθυσμό νέων αστεριών στην άκρη των γαλαξιών που μελετήσαμε. Αντί να βρούμε όμως μόνο αέρια και νεοσυσταθέντα αστέρια στις άκρες, βρήκαμε έναν σημαντικό αριθμό παλαιότερων αστέρων μαζί με λίγα νέα αστέρια και διαστρικό αέριο”, πρόσθεσε ο καθηγητής.
Και συνέχισε: “Αυτό είναι σημαντικό συμπέρασμα γιατί γνωρίζοντας πού τελειώνει ο γαλαξίας, οι αστρονόμοι μπορούν να περιορίσουν τις έρευνές τους και να μην σπαταλούν χρόνο, προσπάθεια και ενέργεια για τη μελέτη δεδομένων πέρα από αυτό το σημείο. Έτσι, λόγω αυτής της ανακάλυψης, γνωρίζουμε τώρα ότι οι γαλαξίες περιστρέφονται μία φορά κάθε ένα δισ. χρόνια, με μια άκρη γεμάτη με διαστρικό αέριο και παλιά και νέα αστέρια”.
Ο καθηγητής δήλωσε ότι αυτές οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας για την επόμενη γενιά ραδιοτηλεσκοπίων που θα φέρνουν τεράστιους αριθμούς δεδομένων κατά την εξέταση του ουρανού.
Για τα τηλεσκόπια, όπως το υπό κατασκευή SKA, που μπορεί να εντοπίσει την ακμή ενός γαλαξία, θα γίνει πιο εύκολη η αναζήτηση αυτών των δεδομένων.
“Όταν το SKA ενεργοποιηθεί την επόμενη δεκαετία, θα χρειαστούμε τη μέγιστη δυνατή βοήθεια για να χαρακτηρίσουμε τα δισεκατομμύρια των γαλαξιών, που αυτά τα τηλεσκόπια θα μας κάνουν διαθέσιμα”, επεσήμανε ο ίδιος.
