Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε έναν μεγάλο αστεροειδή, διαμέτρου 300 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι πλούσιος σε άνθρακα και κινείται στην μακρινή Ζώνη Kuiper στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση περίπου τεσσάρων δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.
Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται σε εκείνη την παγωμένη περιοχή ένας τέτοιος ανθρακώδης αστεροειδής, απομεινάρι του αρχέγονου ηλιακού συστήματος. Ο αστεροειδής, με την ονομασία “2004 EW95”, πιθανότατα σχηματίσθηκε στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία και κάποια στιγμή «εξορίσθηκε» σε απόσταση δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά από την «πατρίδα» του.
Η πρώτη ανίχνευση είχε γίνει το 2004 από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ενώ οι περαιτέρω παρατηρήσεις και η ανακάλυψη ότι πρόκειται για αστεροειδή από άνθρακα, έγιναν από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Tom Seccull του Πανεπιστημίου Κουίν’ς του Μπέλφαστ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», εκτιμούν ότι, λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ήλιο, η θερμοκρασία του αστεροειδούς είναι μείον 235 βαθμοί Κελσίου.
Καθώς ο αστεροειδής είναι πολύ μακριά και ταυτόχρονα πολύ σκοτεινός λόγω του άφθονου άνθρακα που περιέχει, η παρατήρησή του ήταν πολύ δύσκολη. Όπως είπε ο αστρονόμος Thomas Puzia του Καθολικού Πανεπιστημίου της Χιλής, «είναι σαν να παρατηρείς ένα γιγάντιο βουνό άνθρακα με φόντο ένα κατάμαυρο νυχτερινό ουρανό».
Δύο χαρακτηριστικά του φάσματος του αντικειμένου ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά και αντιστοιχούσαν στην παρουσία οξειδίων σιδήρου και φυλλοπυριτίου. Η παρουσία αυτών των υλικών δεν είχε ποτέ επιβεβαιωθεί ποτέ σε ένα αντικείμενο της Ζώνης Kuiper (KBO) και υποδεικνύουν έντονα ότι ο αστεροειδής 2004 EW 96 σχηματίστηκε στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
Ο Seccull καταλήγει έτσι στο συμπέρασμα: «Δεδομένης της σημερινής παρουσίας του EW 95 στην παγωμένη εξωτερική επιφάνεια του Ηλιακού Συστήματος, αυτό σημαίνει ότι έχει βυθιστεί στην σημερινή του τροχιά από έναν πλανήτη – μετανάστη στις πρώτες ημέρες του Ηλιακού Συστήματος ».
” Ενώ υπήρξαν προηγούμενες αναφορές για άλλα “άτυπα” φασματικά αντικείμενα της ζώνης Kuiper, κανένα δεν επιβεβαιώθηκε σε αυτό το επίπεδο ποιότητας “, σχολιάζει ο Olivier Hainaut, ένας αστρονόμος του ESO που δεν ήταν μέλος της ομάδας. “Η ανακάλυψη ενός ανθρακούχου αστεροειδούς στην ζώνη Kuiper αποτελεί βασική επαλήθευση μιας από τις θεμελιώδεις προβλέψεις των δυναμικών μοντέλων του πρώιμου Ηλιακού Συστήματος. ”
ΑΠΕ και ESA