Σαράντα χρόνια μετά το 1969, όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ και το «Απόλλων 11» πάτησαν στο φεγγάρι, η NASA ανακοίνωσε ότι τον Ιούνιο θα εκτοξευτεί η νέα της διαστημική αποστολή που θα αναζητήσει νερό στη Σελήνη, καθώς και κατάλληλες τοποθεσίες προσελήνωσης, ώστε να διευκολυνθούν οι άνθρωποι μελλοντικά να εργαστούν και να ζήσουν μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα στο δορυφόρο της Γης.
Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία σχεδιάζει να στείλει στη Σελήνη, τον άλλον μήνα, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, ένα «δίδυμο» διαστημικό σκάφος, ένα τμήμα του οποίου θα τεθεί σε τροχιά παρατηρώντας λεπτομερώς από πάνω τη σεληνιακή επιφάνεια, ενώ ένα άλλο θα φθάσει στο έδαφος και θα ψάξει για νερό.
Τα δύο διαστημικά σκάφη θα μεταφερθούν στη Σελήνη με έναν πύραυλο «Άτλας 5», που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί από το ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριδα στις 17 Ιουνίου.
Η αποστολή θα εστιάσει την προσοχή της στους μέχρι τώρα ελάχιστα γνωστούς πόλους του δορυφόρου, ελπίζοντας ότι θα επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις για συσσώρρευση υδρογόνου και πιθανώς παγωμένου νερού, το οποίο δεν είχε βρεθεί στις ισημερινές περιοχές της Σελήνης, οι οποίες, τον προηγούμενο αιώνα, είχαν εξερευνηθεί από τις αποστολές «Απόλλων».
Οι μυστηριώδεις περιοχές των πόλων περιέχουν περιοχές με κρατήρες μόνιμα στη σκιά, που μπορεί να μην έχουν δει το φως του ήλιου εδώ και ένα ή δύο δισεκατομμύρια χρόνια και οι οποίες ίσως περιέχουν αποθέματα πάγου σε θερμοκρασία μείον 200 βαθμούς Κελσίου.
Αν αυτή η επιστημονική εκτίμηση επιβεβαιωθεί, τότε θα έχει βρεθεί ένας σημαντικός φυσικός πόρος που θα βοηθήσει τη διαβίωση των μελλοντικών επανδρωμένων αποστολών, παρέχοντας όχι μόνο νερό στους αστροναύτες, αλλά επίσης οξυγόνο για τους ίδιους και για τα πυραυλικά καύσιμά τους. Η τροχιακή διαστημοσυσκευή “Lunar Reconnaissance Orbiter” θα είναι φορτωμένη με ποικίλα επιστημονικά όργανα, όπως μετρητές θερμοκρασίας, ραδιενέργειας και επιπέδων υδρογόνου, τοπογραφικά κ.α. Θα περιφέρεται συνεχώς πάνω από τους πόλους, παράγοντας τρισδιάστατους χάρτες και τροφοδοτώντας με δεδομένα τους επιστήμονες για τουλάχιστον 100 διαφορετικές τοποθεσίες πιθανού ενδιαφέροντος, οι οποίες αργότερα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για προσεληνώσεις διαστημοπλοίων και την εγκατάσταση σεληνιακών βάσεων.
Το δεύτερο όχημα (Lunar Crater Observation and Sensing Satellite) θα πέσει με ταχύτητα στο έδαφος και θα μελετήσει από κοντά την επιφάνεια ενός μόνιμα σκιασμένου κρατήρα.
Η πρόσκρουση, που αναμένεται να συμβεί τον Οκτώβριο, θα σηκώσει σεληνιακή σκόνη ψηλά στην ατμόσφαιρα του δορυφόρου, μέχρι ύψος 10 χλμ., επιτρέποντας στους επιστήμονες να αναζητήσουν ίχνη παγωμένου νερού μέσα στη σκόνη. Αν και το όλο περιστατικό θα κρατήσει ελάχιστα λεπτά, θα μπορεί πιθανώς να γίνει ορατό από τη Γη μέσω τηλεσκοπίου.
Είχε προηγηθεί η αποστολή “Lunar Prospector”, που ανίχνευσε υδρογόνο στη Σελήνη, αλλά απέτυχε να βρει νερό, όταν συνετρίβη στη σεληνιακή επιφάνεια.
Video για το πως σχηματίστηκε το φεγγάρι
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Leave a Comment