Όταν οι αστροναύτες του Apollo 14 έφεραν δείγματα από την επιφάνεια της Σελήνης πίσω στη Γη, ίσως δεν είχαν καταλάβει ότι κουβαλούσαν μαζί τους ένα κομμάτι από την ίδια την ιστορίας της. Αυτό δεν ήταν άλλο από μία πέτρα, την οποία εντόπισαν στο φεγγάρι κατά τη διάρκεια της αποστολής τους, και όπως αποδείχτηκε, είναι η αρχαιότερη πέτρα της Γης. Η «σεληνιακή» πέτρα πιθανότατα κατέληξε στο φεγγάρι, αφού εκτοξεύτηκε από τον πλανήτη Γη έπειτα από σύγκρουση, πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια τελευταία έρευνα.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ένας τεράστιος κομήτης ή αστεροειδής χτύπησε τη Γη, με αποτέλεσμα η πέτρα να εκτοξευτεί και να περάσει από την ατμόσφαιρα στο διάστημα. Η πέτρα στη συνέχεια βρέθηκε στη Σελήνη, η οποία τότε βρισκόταν τρεις φορές πιο κοντά στη Γη.
Η πέτρα περιέχει χαλαζία, άστριο και ζιρκόνιο, που είναι πολύ κοινά στη Γη, αλλά όχι στο φεγγάρι. Η ανάλυσή της αποκάλυψε ότι σχηματίστηκε σε γήινες θερμοκρασίες και περιβάλλον που υπήρχε οξυγόνο, ενώ κρυσταλλοποιήθηκε πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, όταν η Γη ήταν ακόμα «νεαρή», περίπου 20 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνειά της.
Το ερώτημα, επομένως, είναι, πώς κατάφερε να εκτοξευτεί, εφόσον βρισκόταν τόσο βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης;
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ένα ή περισσότερα συμβάντα πρόσκρουσης στην επιφάνεια του πλανήτη, «ξέβρασαν» την πέτρα, προτού εκτοξευθεί. Εκείνη την εποχή, οι προσκρούσεις με αστεροειδείς ήταν ικανές να δημιουργήσουν τεράστιους κρατήρες.
Στην επιφάνεια της Σελήνης, η πέτρα αναμείχθηκε με άλλα υλικά. Η νέα ανάλυση αποκάλυψε ότι μπορεί να θάφτηκε, ακόμα και να έλιωσε κάτω από την επιφάνεια, πριν από 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια, δημιουργώντας μια «νέα» πέτρα –μια χρονοκάψουλα από τις πρώιμες μέρες του ηλιακού συστήματος.
Αργότερα, περίπου 26 εκατομμύρια χρόνια πριν, ένας αστεροειδής χτύπησε τη Σελήνη και δημιούργησε έναν κρατήρα, ο οποίος βοήθησε να επανέλθει η πέτρα πίσω στην επιφάνειά της.
Όταν οι αστροναύτες του Apollo 14 την περισυνέλλεξαν σχεδόν 48 χρόνια πριν, το 1971, θεωρούσαν ότι ήταν ένα οργανικό δείγμα που θα έδινε πληροφορίες για τη σύνθεση της Σελήνης.
Η διεθνής ομάδα των ερευνητών που έκανε την ανάλυση, ανέπτυξε τεχνικές για την εύρεση θραυσμάτων στο έδαφος της σελήνης. Ο επικεφαλής της έρευνας David Kring εκτιμά ότι μπορεί να βρεθούν ακόμα περισσότερα θραύσματα. Ο ίδιος περιμένει ότι ορισμένοι γεωλόγοι μπορεί να αμφισβητήσουν το εύρημα, επειδή μοιάζει ανατρεπτικό.
«Είναι ένα εξαιρετικό εύρημα που βοηθά να σχηματιστεί μία καλύτερη εικόνα από τα πρώτα χρόνια της Γης και τους βομβαρδισμούς, που τροποποίησαν τον πλανήτη μας κατά την αυγή της ζωής», δήλωσε ο King.
