Φαίνεται πως υπάρχουν πολλοί περισσότεροι πλανήτες κοντά στη Γη, οι οποίοι θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή από ότι αρχικά φανταζόμασταν. Μια ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε δύο πλανήτες οι οποίοι βρίσκονται στην κατάλληλη απόσταση από τα δικά τους γονικά άστρα, στη «Ζώνη της Ζωής (ή τη ζώνη της Χρυσομαλλούσας – Goldlocks Zone)» όπως αποκαλείται, ώστε να μπορεί να διατηρηθεί στην επιφάνειά τους νερό σε υγρή μορφή χωρίς να εξατμιστεί ή να παγώσει. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως σε εκείνα τα αστέρια θα μπορούσε -υπό προϋποθέσεις- να αναπτυχθεί ζωή.
Οι δύο πλανήτες περιστρέφονται γύρω από έναν ήλιο, γνωστό ως «αστέρι του Teegarden», ο οποίος απέχει μόλις 12,5 έτη φωτός από τη Γη (ένα έτος φωτός είναι 10 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα). Οι ειδικοί βρίσκουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στη Γη και τους δύο συγκεκριμένους πλανήτες.
Η συγκεκριμένη ανακάλυψη έγινε στα πλαίσια του προγράμματος CARMENES, όπου βρέθηκε πως οι δύο πλανήτες γυρίζουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα γύρω από τον δικό τους ήλιο (πραγματοποιούν έναν ολοκληρωμένο κύκλο σε 5 και 11 μέρες αντίστοιχα). Στο δικό μας ηλιακό σύστημα, ακόμα και ο Ερμής χρειάζεται 88 ημέρες για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον Ήλιο.
Το άστρο Teegarden είναι ένας νάνος Μ – ένας τύπος αστέρα που παράγει λιγότερο φως και ενέργεια από τον δικό μας ήλιο. Οποιοσδήποτε δυνητικά κατοικήσιμος κόσμος θα ήταν πιο κοντά σε αυτό το αστέρι από ό, τι είναι η Γη είναι στον ήλιο, αλλιώς το νερό θα παγώσει. Έτσι, οι κίνηση τους θα ήταν ταχύτερη.
Μάλιστα, οι ειδικοί αναφέρουν πως είναι πιθανό ακόμα περισσότεροι πλανήτες από το ηλιακό σύστημα του ήλιου Teegarden να διατηρούν τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής, καθώς πολλά από τα άστρα που υπάρχουν εκεί έχουν δύο ή και περισσότερους δορυφόρους.
“Οι δύο πλανήτες μοιάζουν με τους εσωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος”, δήλωσε ο επικεφαλής της δημοσίευσης Mathias Zechmeister, ερευνητής στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Göttingen στη Γερμανία . “Είναι μόνο ελαφρώς βαρύτεροι από τη Γη και βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, όπου το νερό μπορεί να είναι σε υγρή μορφή”
