Η Βρετανία όπως και η ηπειρωτική Ευρώπη θα μπορούσαν να γνωρίσουν συχνότερους ψυχρούς χειμώνες στο μέλλον, ως αποτέλεσμα της χαμηλής ηλιακής δραστηριότητας, λένε ερευνητές. Οι τελευταίοι εντόπισαν μια σχέση μεταξύ των λιγότερων ηλιακών κηλίδων και ατμοσφαιρικών συνθηκών που "μπλοκάρουν" ζεστούς, δυτικούς ανέμους να φθάσουν στη Ευρώπη κατά τους χειμερινούς μήνες.
Αλλά προσθέτουν ότι το φαινόμενο αφορά μόνο μια περιορισμένη περιοχή και δεν θα επηρεάσει τη γενική παγκόσμια τάση αύξησης της θερμοκρασίας, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Για να φανεί αυτό, λένε ότι ενώ τα στατιστικά έδειξαν ότι αυτός ο χειμώνας του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν ο 14ος ψυχρότερος σε 160 χρόνια, τα συνολικά στοιχεία έδειξαν ότι η χρονιά είναι η πέμπτη θερμότερη.
Όταν ο ήλιος είναι λοιπόν «ήσυχος», οι χειμώνες στην Ευρώπη τείνουν να γίνουν πιο ψυχροί σε σχέση με το μέσο όρο, ενώ όταν ο ήλιος «ζωντανεύει», οι χειμώνες γίνονται γενικά πιο ζεστοί. Εκτιμάται ότι τότε η μέση θερμοκρασία τον χειμώνα στην Ευρώπη πέφτει κατά μισό βαθμό Κελσίου, όταν ο ήλιος έχει ήπια δραστηριότητα.
Η έρευνα, υπό τον καθηγητή Φυσικής του Περιβάλλοντος Mike Lockwood του τμήματος Μετεωρολογίας του πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό περιβαλλοντικών ερευνών «Environment Research Letters».
Από την άλλη, παρά το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», η νέα μελέτη δείχνει ότι η Ευρώπη θα συνεχίζει να «παγώνει» για πολλούς ακόμα χειμώνες στο μέλλον, καθώς ο ήλιος παρουσιάζει την χαμηλότερη δραστηριότητά του εδώ και 100 περίπου χρόνια.
Οι ερευνητές σύγκριναν τις αυξομειώσεις της ηλιακής δραστηριότητας με τις αντίστοιχες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας κατά τα τελευταία 350 χρόνια. Σύμφωνα με τις επιστημονικές εκτιμήσεις, η ηλιακή δραστηριότητα τείνει να αυξάνεται αργά και σταθερά για περίπου 300 χρόνια και μετά πέφτει πιο απότομα για τα επόμενα 100 χρόνια. Η τρέχουσα περίοδος πτώσης της δραστηριότητας του ήλιου ξεκίνησε το 1985 και συνεχίζεται, ενώ μπορεί να διαρκέσει αρκετές ακόμα δεκαετίες.
Ως πιθανότερη αιτία για την ηλιακή επίδραση στο κλίμα της Ευρώπης, ο Mike Lockwood θεωρεί το «μπλοκάρισμα» των θερμών δυτικών ανέμων (του λεγόμενου «τζετ στριμ") που φτάνουν στην Ευρώπη στη διάρκεια του χειμώνα, κινούμενοι σε ύψος 7 – 12 χιλιομέτρων πάνω από το έδαφος. Όταν, εξαιτίας του «ήπιου» ήλιου, οι δυτικοί μπλοκάρονται και δεν πνέουν πάνω από την Ευρώπη, τότε έρχονται κρύοι ξηροί άνεμοι από την Ανατολή, που προκαλούν πτώση των θερμοκρασιών κατά τον χειμώνα.
Οι επιστημονικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι όσο πέφτει η ηλιακή δραστηριότητα και άρα όσο μειώνεται η εκπομπή της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας (που θερμαίνει τη στρατόσφαιρα σε ύψος 20 – 50 χλμ. πάνω από τη Γη), μεταβάλλονται οι στρατοσφαιρικοί άνεμοι και αυτό με τη σειρά του επιδρά στους ανέμους στην χαμηλότερη τροπόσφαιρα. Τελικά, μετά από αυτά τα αλληλεξαρτημένα φαινόμενα, σταθεροποιείται το φαινόμενο του «μπλοκαρίσματος» των δυτικών ανέμων πάνω από την Ευρώπη, κάτι που συνέβη και φέτος τον χειμώνα, που χαρακτηρίστηκε από πολύ θερμοκρασίες.
Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι αν και η μειωμένη ηλιακή δραστηριότητα αναμένεται να κρατήσει για δεκαετίες ακόμα, αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη κάθε χειμώνα η Ευρώπη θα γνωρίζει πιο παγωμένους χειμώνες, καθώς και ο καιρός επηρεάζεται και από άλλους μετεωρολογικούς παράγοντες.
Σχετικό είναι και το άρθρο
Τι συμβαίνει με τον ήλιο; Θα μπορούσε μια ασυνήθιστη συμπεριφορά να είναι προάγγελος μιας νέας εποχής των παγετώνων;
Ο ρόλος του ήλιου στις κλιματικές αλλαγές
Leave a Comment