Οι κοσμικές χορδές – ατέλειες του χωροχρόνου – μπορεί να φταίνε για δύο ασυνήθιστες εκρήξεις ακτίνων γάμμα στο πρώιμο σύμπαν.
Τις εκρήξεις (ριπές) ακτίνων γάμμα στο διάστημα τις συναντάμε σε δύο τύπους. Ο ένας είναι οι εκρήξεις μακράς διάρκειας με υψηλή ένταση, που πιστεύεται ότι προέρχονται από άστρα υπό κατάρρευση, και τις εκρήξεις με σύντομη διάρκεια αλλά και πιο εξασθενημένες, που αυτές εκπέμπονται όταν συγχωνεύονται μεταξύ τους άστρα νετρονίων ή με μαύρες τρύπες.
Το 2008 και το 2009 σημειώθηκαν δύο ασυνήθιστες εκρήξεις, και οι δύο ήταν βραχύβιες, αλλά με την φωτεινότητα των μεγάλων εκρήξεων. Και οι δύο εμφανίστηκαν σε μια εποχή ένα δισεκατομμύριο χρόνια από τη Μεγάλη Έκρηξη.
Ο Kwong Sang Cheng του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ και οι συνεργάτες του λένε ότι ο ένοχος για αυτές τις τελευταίες εκρήξεις θα μπορούσε να είναι οι κοσμικές χορδές – ατέλειες στον χωροχρόνο, σαν τις ραβδώσεις σε διάφανα πλαστικό, που σχηματίστηκαν καθώς ψύχθηκε το πρώιμο σύμπαν.
Αν ένας βρόχος κοσμικών χορδών ταλαντώθηκε από τα μαγνητικά πεδία που τότε διαπερνούσαν το πρώιμο σύμπαν, θα προκαλούσε ένα ρεύμα μέσα σε αυτήν την χορδή. Αυτό δείχνουν οι υπολογισμοί της ομάδας του Kwong Sang Cheng. Τμήματα της χορδής εκπέμπουν τότε χαμηλής συχνότητας ραδιοκύματα που επιταχύνουν το γύρω πλάσμα, δημιουργώντας έτσι μια έκρηξη ακτίνων γάμμα.
Ο Nial Tanvir του Πανεπιστημίου του Leicester, του οποίου η ομάδα ανακάλυψε το 2009 τις περίεργες εκρήξεις των ακτίνων γάμμα βρίσκει ενδιαφέρουσα την ιδέα, αλλά θεωρεί ότι μια άγνωστη ιδιότητα των πρώτων άστρων ίσως είναι η πιο πιθανή εξήγηση.
Πηγή: New Scientist
Δείτε και τα σχετικά άρθρα
Κοσμικές Χορδές
Πρόκειται για μονοδιάστατα δηλαδή γραμμικά αντικείμενα, τα οποία σχηματίζονται όταν σπάει μια αξονική ή κυλινδρική συμμετρία. Οι χορδές μπορούν να συσχετίζονται με τις μεγάλες θεωρίες ενοποίησης (GUT) της σωματιδιακής φυσικής, ή μπορούν να σχηματιστούν κατά τις ηλεκτρασθενείς αλληλεπιδράσεις. Είναι πολύ λεπτές και μπορούν να εκταθούν κατά μήκος του ορατού σύμπαντος. Μια τυπική χορδή σύμφωνα με τις θεωρίες GUT, έχει πάχος μικρότερο κατά ένα τρισεκατομμύριο φορές από την ακτίνα του ατόμου του υδρογόνου. Ακόμη, μια τέτοια χορδή μήκους 10 χιλιομέτρων θα ζυγίζει όσο η ίδια η Γη.
Το 1976 ο φυσικός T.W.Kibble του Imperial College of Science, διατύπωσε την άποψη ότι κατά τη διάρκεια των πρώτων φάσεων του σύμπαντος, η αλληλεπίδραση μεταξύ περιοχών κενού με διαφορετικά ενεργειακά περιεχόμενα δημιούργησε χορδές απειροστού πλάτους και μήκους της τάξης κοσμικών αποστάσεων. Τις ονόμασε δε κοσμικές χορδές. Μπορούμε αυτές να τις φανταστούμε σαν λεπτούς σωλήνες κενού πολύ μεγάλης ενέργειας, που ταξιδεύουν με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, καμπυλώνοντας δε τον χώρο.
Ένα εκατοστό μιας τέτοιας χορδής υπολογίζεται να ζυγίζει περί τα 4*1012 κιλά. Σαν αποτέλεσμα αυτής της τρομερής πυκνότητας είναι να δημιουργεί μεγάλα βαρυτικά πεδία, που αναγκάζουν τις χορδές σχήματος βρόχου να ταλαντώνονται με ταχύτητες κοντά με αυτήν του φωτός. Οι ταλαντώσεις αυτές, σύμφωνα με τον δημιουργό της θεωρίας, δημιουργούν βαρυτικά κύματα που ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός.
Η ύπαρξή τους δικαιολογεί κατά τους φυσικούς και την ακανόνιστη κατανομή της μάζας στο σύμπαν, όπως και η κύρια αιτία του σχηματισμού των σμηνών των γαλαξιών. Επίσης, μπορούν οι κοσμικές αυτές χορδές να δημιουργήσουν φαινόμενα βαρυτικών φακών.
Οι θεωρίες των κοσμικών χορδών λένε ότι δημιουργήθηκαν αμέσως μετά από τον πληθωρισμό (από το αυτόματο σπάσιμο της βαθμίδας). Πριν από λίγο καιρό αστρονόμοι θεώρησαν ότι έχουν ανακαλύψει κάτι εκπληκτικό, μια τεράστια κοσμική χορδή μήκους 100 αστρονομικών μονάδων.
Leave a Comment