Σύμφωνα με νέα έρευνα μεγάλες αποθέσεις ανθρακικών πετρωμάτων είναι θαμμένες σε βάθος λίγων χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια. Αν αυτά τα πετρώματα είναι άφθονα, τότε το κύριο αέριο του θερμοκηπίου θα μπορούσε να βοηθήσει τον Άρη να γίνει μια πολύ πιο υγρή και θερμή τοποθεσία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν.
Ο Άρης κάποτε ήταν πλούσιος σε διοξείδιο του άνθρακα, γεγονός που υποδηλώνει την παρουσία ζωής στον κόκκινο πλανήτη.
Σύμφωνα με μια δημοσίευση στο περιοδικό Nature Geoscience αυτά τα πετρώματα μας αποκαλύπτουν εκτενή κοιτάσματα του ορυκτού, σχεδόν, έξι χιλιόμετρα κάτω από τον φλοιό, που έχουν εκτεθεί σε ένα τεράστιο αριθμό συγκρούσεων με μετεωρίτες.
Η επιστημονική ομάδα πιστεύει ότι αυτά τα πετρώματα αντιπροσωπεύουν αρχαία ιζήματα που στη συνέχεια θάφτηκαν κάτω από ηφαιστειακό υλικό, που εκτοξεύτηκαν κατά τη διάρκεια εκρήξεων από το αρχαίο ηφαίστειο Syrtis Major. Το ορυκτό πιθανώς προήλθε από νερό πλούσιο σε ανθρακικό, το οποίο αλληλεπίδρασε με τους βράχους – δείχνοντας πως ο πρώιμος Άρης ήταν θερμότερος από ό,τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα.
Ο Joseph Michalski του Πλανητικού Ινστιτούτου της Αριζόνα καθώς και ο Paul Niles του Διαστημικού Κέντρου Τζόνσον της NASA, δήλωσαν ότι η επιφάνεια του Άρη είναι πλέον ψυχρή, ξηρή, όξινη και αφιλόξενη για τη ζωή.
Ανάλογες συνθήκες μπορεί να υπάρχουν για δισεκατομμύρια χρόνια, γεγονός που υποδηλώνει ότι το καλύτερο μέρος για να ψάξει κάποιος για κατοικήσιμο περιβάλλον είναι το υπέδαφος.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι: “Μία υποψία για κατοικήσιμες συνθήκες σε βάθος είναι η παρουσία του ατμοσφαιρικού μεθανίου, που ενδέχεται να σχηματίστηκε μέσω υδροθερμικών διαδικασιών στο φλοιό, με την παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα. Ενώ μνα πυκνή ατμόσφαιρα από διοξείδιο του άνθρακα σημαίνει την ύπαρξη του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Leave a Comment