Ένα περίπλοκο πείραμα λαμβάνει χώρα στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Princeton με επικεφαλής τον χημικό Αndrew Bocarsly. Όπως μια μπαταρία, η πειραματική διάταξη έχει δύο πόλους φορτισμένων υλικών σε ένα πλαίσιο νερού. Ένας μικρός σωλήνας βγάζει φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα στη συσκευή. Το CO2 αλληλεπιδρά με τη μεταλλική επίστρωση στους πόλους και με τη βοήθεια ενός ειδικού καταλύτη, αρχίζει να σχηματίζεται μεγαλύτερα μόρια που συνδυάζουν άνθρακα, υδρογόνο και άτομα οξυγόνου.
Αυτά τα μεγαλύτερα μόρια έχουν πιο κοινά χαρακτηριστικά, είναι υδρογονάνθρακες, μόρια που αποτελούν τα καύσιμα στον σύγχρονο κόσμο – όπως άνθρακας, φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Αυτό που έχει κάνει ο A. Bocarsly και οι συνεργάτες του είναι ουσιαστικά μια αντίστροφη καύση: έχουν λάβει το υποπροϊόν της καύσης ορυκτών καυσίμων – CO2, το αέριο θερμοκηπίου με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην αλλαγή του κλίματος – και το μετέτρεψαν πάλι σε ένα καύσιμο κατάλληλο για καύση.
“Η κυρίαρχη σκέψη πριν από 10 χρόνια ήταν ότι θα πρέπει να θάψουμε το CO2″, είπε ο A. Bocarsly αλλά “αν μπορούσαμε να μετατρέψουμε αποτελεσματικά το CO2 σε κάτι που θα ήταν χρήσιμο δεν θα χρειαζόταν να δαπανήσουμε τόσα χρήματα και ενέργεια για να το αποθηκεύσουμε στο έδαφος. Θα μπορούσαμε κατά κάποιον τρόπο να το ανακυκλώσουμε”.
Το πείραμα στο εργαστήριο του A. Bocarsly αποτελεί μέρος μιας εντατικής ερευνητικής προσπάθειας να μετατραπεί η άφθονη ενέργεια από την ηλιακή ακτινοβολία σε υγρά καύσιμα, βελτιώνοντας τα εργαστήρια τα οποία, χρησιμοποιώντας μόνο την ενέργεια από τον ήλιο, παίρνουν CO2, το συγχωνεύουν με διάσπαση υδρογόνου από υδρατμούς και κάνουν τα μόρια που θα τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη.
Αυτά τα φιλόδοξα σχέδια της ενέργειας θα μπορούσαν να ανακυκλώνουν τις εκπομπές CO2, επιτρέποντας στα μόρια CO2 να εναλλάσσονται μεταξύ των παραπροϊόντων της καύσης και των δομικών στοιχείων των νέων καυσίμων. Είναι μια εν δυνάμει επαναστατική τεχνολογία. Αλλά βέβαια η εφαρμογή της παραμένει μια μακρινή προοπτική.
Πηγή: greenbusiness.gr
Leave a Comment