Το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA, βρήκε στοιχεία ότι βρέχει μικροσκοπικούς πράσινους κρυστάλλους ολιβίνη πάνω σε ένα άστρο που σχηματίζεται από τα νέφη της σκόνης και των αερίων που στροβιλίζονται γύρω από αυτό.
Μια καλλιτεχνική εικόνα που δείχνει ότι μεταφέρονται κρύσταλλοι ολιβίνη από το καυτό άστρο (που είναι υπό διαμόρφωση ) με πίδακες προς το ψυχρό εξωτερικό τμήμα του πρωτο-πλανητικού δίσκου (πάνω εικόνα). Μετά όμως οι κρύσταλλοι αυτοί πέφτουν σαν βροχή κάτω στον στροβιλιζόμενο δίσκο που σχηματίζει τους πλανήτες (κάτω εικόνα)
Οι παρατηρήσεις του πρωτο-άστρου HOPS-68, που βρίσκεται στον αστερισμό του Ωρίωνα, είναι οι πρώτες που έδειξαν κρυστάλλους ολιβίνη στο ψυχρό εξωτερικό τμήμα του δίσκου συσσώρευσης του άστρου. Και ήταν έκπληξη για τους αστρονόμους ότι ο ολιβίνης σχηματίστηκε στις πολύ ψυχρές θερμοκρασίες που επικρατούν εκεί πέρα, αφού ξέρουν ότι για να σχηματιστούν οι κρύσταλλοι αυτοί απαιτούνται υψηλές θερμοκρασίες, σαν τη λάβα – περίπου 700 βαθμούς Κελσίου.
Οι επιστήμονες αποκρυπτογραφώντας τα ευρήματα υποθέτουν ότι οι πίδακες που εκτοξεύονται από το πρωτο-αστέρι μεταφέρουν τους κρυστάλλους μακριά από το καυτό πρωτο-αστέρι, προς το ψυχρό εξωτερικό δίσκο, όπου επικρατούν θερμοκρασίες κάπου μείον 170 βαθμούς Κελσίου, από όπου τα είδαν μετά να πέφτουν προς τα κάτω, προς το άστρο.
“Πιστεύουμε ότι οι κρύσταλλοι φτιάχτηκαν κοντά στην επιφάνεια του σχηματιζόμενου άστρου, που στη συνέχεια μεταφέρονται επάνω στο παρακείμενο νέφος όπου οι θερμοκρασίες είναι πολύ πιο ψυχρές και τελικά πέφτουν και πάλι”, λέει ο Tom Megeath από το Πανεπιστήμιο του Τολέδο και κύριος ερευνητής της έρευνας.
Οι κρύσταλλοι, που έχουν τη μορφή φορστερίτη, είναι πολύ συνηθισμένος στη Γη, και έχουν παρατηρηθεί και σε άλλους δίσκους (που σχηματίζουν πλανήτες) γύρω από νεαρά άστρα, αν και δεν ήταν σε τέτοια απόσταση από το νεογέννητο αστέρι, όπως φαίνεται στο σύστημα HOPS-68. Ο ίδιος κρύσταλλος έχει παρατηρηθεί επίσης κοντά και σε κομήτες. Με τη νέα παρατήρηση δεν ξέρουμε πώς αυτοί οι κρύσταλλοι εντάχθηκαν σε αυτά τα παγωμένα αντικείμενα.
Μάλιστα ένα συμπέρασμα από τη νέα έρευνα δείχνει ότι πίδακες από το νεαρό πρωτο-ήλιο μας, θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν κρυστάλλους στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού συστήματός μας, που όμως αργότερα θα φτιάξουν τις δομικές μονάδες των κομητών.
Πηγή: Astronomy Now
Leave a Comment