Η άποψη ότι ο άνθρωπος προέρχεται από την Αφρική, νοτίως της Σαχάρας, πριν περίπου από 150-200.000 χρόνια είναι μια ευρέως διαδεδομένη και επιστημονικά βιώσιμη πεποίθηση. Ωστόσο η μετανάστευση του Homo Sapiens μακριά από εκείνα τα μέρη, για να αποικίσει τις κοντινές περιοχές και, αργότερα, όλο τον πλανήτη, είναι σήμερα μια εικασία.
Από πρόσφατα αρχαιολογικά στοιχεία προέκυψαν ερωτηματικά για τις προηγούμενες επεξηγήσεις εκείνης της μετανάστευσης. Η παρακολούθηση του μιτοχονδριακού DNA έδειξε ταξιδιωτικά μονοπάτια σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αλλά καμιά εξήγηση της μετανάστευσης ήταν σε θέση να εξηγήσει σωστά όλα αυτά τα στοιχεία.
Εξετάζοντας ένα χάρτη της Αφρικής βλέπουμε ότι η υπο-σαχάρια Αφρική, δεν είναι σαν την έρημο της Σαχάρας. Με την τεράστια έκταση της η Σαχάρα είναι η μεγαλύτερη καυτή έρημος του πλανήτη μας (η δεύτερη μεγαλύτερη έρημος μετά την Ανταρκτική). Για να ταξιδέψει κανείς σε όλη αυτή την έκταση σήμερα, εκεί όπου οι άνθρωποι κατέληξαν, είναι μια τεράστια πρόκληση.
Αλλά μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ έδειξε ότι υπήρχαν πιο υγρές συνθήκες πολύ βορειότερα από ό,τι πιστευόταν παλαιότερα. Έτσι, μπορεί να υπήρχε ένας υγρός διάδρομος μέσα στη Λιβύη, που θα επέτρεπε στους πρώτους ανθρώπους να μεταναστεύσουν (Out of Africa), αποφεύγοντας την έρημο που ξέρουμε σήμερα ως Σαχάρα.
"Οι εικόνες από ραντάρ εγκατεστημένα στο διάστημα έδειξαν ορυκτά κανάλια παλαιών ποταμών να διασχίζουν τη Σαχάρα, ξεκινώντας από την κεντρική νότια Σαχάρα και καταλήγοντας βόρεια προς τη Μεσόγειο," αναφέρει η Anne Osborne, επικεφαλής της μελέτης. "Χρησιμοποιώντας γεωχημικές αναλύσεις, έχουμε αποδείξει ότι αυτά τα κανάλια ήταν ενεργά κατά τη διάρκεια της τελευταίας μεσοπαγετωνικής περιόδου. Το γεγονός αυτό προσέφερε ένα σημαντικό υδάτινο δρόμο σε αυτή την άνυδρη περιοχή. "
Οι ερευνητές ανίχνευσαν την υπάρχουσα ισοτοπική σύνθεση σε κελύφη σαλιγκαριών που προέρχονται από δύο τοποθεσίες σε αυτά το απολιθωμένο κανάλια του ποταμού, αλλά και από κοχύλια μικρο-απολιθωμάτων πλαγκτόν στη Μεσόγειο. Παρά το γεγονός ότι ήσαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα ηφαιστειακά πετρώματα στα βουνά της Σαχάρας, που παλιά πιστευόταν ότι ήταν το όριο της υγρής περιοχής στις απαρχές της ιστορίας των προγόνων μας, αυτά τα όστρακα είχαν μια ξεχωριστή ηφαιστειακή υπογραφή, η οποία θα μπορούσε να εξηγηθεί μόνο από το νερό που έρρεε τότε από τα ηφαιστειακά βουνά.
Ο Δρ Derek Vance, που συμμετείχε στην έρευνα, πρόσθεσε: “Η μελέτη δείχνει, για πρώτη φορά, ότι οι βροχές των μουσώνων τροφοδοτούσαν τα ποτάμια που εκτείνονταν από την λεκάνη απορροής της Σαχάρας και κατά μήκος όλης της βόρειας Σαχάρας, προς τη Μεσόγειο Θάλασσα Αυτοί δε οι υδάτινοι διάδρομοι συναγωνίζονταν την κοιλάδα του Νείλου. ως πιθανές διαδρομές μετανάστευσης του σύγχρονου ανθρώπου προς τις ακτές της Μεσογείου. "
Πηγή: Daily Galaxy
Leave a Comment