Το πρωί της 30ης Ιουνίου 908 έγινε μια έκρηξη στον ουρανό πάνω από μια απομακρυσμένη περιοχή της κεντρικής Σιβηρίας. Μια πύρινη βολίδα ισχύος εκατονταπλάσια της ατομικής έκρηξης στη Χιροσίμα, διέσχισε την ανώτερη ατμόσφαιρα, καίγοντας σχεδόν 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης.
Γι αυτό κάποιοι ευφάνταστοι πίστεψαν ότι εμφανίστηκε στην περιοχή αυτή κάποιο UFO ή έγινε έκρηξη μιας μαύρης τρύπας προκειμένου να εξηγήσουν την τεράστια έκρηξη.
Οι επιστήμονες σήμερα πιστεύουν ότι ένα μικρό τμήμα ενός κομήτη ή ενός αστεροειδή ήταν αυτό που προκάλεσε το επονομαζόμενο γεγονός Tunguska, που ονομάστηκε έτσι από τον ποταμό που βρίσκεται στην πιο πάνω περιοχή.
Tunguska 1908: η πιο μυστηριώδης έκρηξης της σύγχρονης ιστορίας
Τώρα, μια νέα επιστημονική μελέτη προτείνει πως ένα κομμάτι από έναν κομήτη προκάλεσε την πύρινη βολίδα ισχύος 5 έως 10 μεγατόνων, κι αυτό ήταν που προκάλεσε την έκρηξη, Μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος του κομήτη αναπήδησε στην ατμόσφαιρα και γύρισε πίσω σε τροχιά γύρω από τον ήλιο.
Οι επιστήμονες έφτασαν ακόμα και στο σημείο να αναγνωρίσουν το υποψήφιο ουράνιο αντικείμενο του υπεύθυνο για την έκρηξη της Tunguska, που τώρα βρίσκεται σε απόσταση 200 εκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά, και το οποίο πρόκειται να ξαναπεράσει κοντά από τη Γη το 2045. Μήπως λοιπόν υπάρχει ένας κρυμμένος αλλά ισχυρός κίνδυνος μέσα στον φαινομενικά ήσυχο κι άκακο κομήτη;
Όμως πώς ένας κομήτης – βασικά μια μπάλα από νερό, πάγο και κοσμική σκόνη – θα μπορούσε να δημιουργήσει μια τόσο μαζική έκρηξη χωρίς να αφήσει κάποιο ίχνη; Η απάντηση , πιστεύουν οι επιστήμονες, μπορεί να αναζητηθεί στη βασική χημεία και όχι στην περίπλοκη φυσική ή ακόμα σε στοιχεία που μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί στην περιοχή.
Ένα από τα πιο περίεργα απομεινάρια από το γεγονός της Tunguska είναι το μοτίβο της καμένης γης που άφησε πίσω του. Καμιά κυκλική καμένη περιοχή. Αλλά απανθρακωμένα δέντρα διασκορπισμένα σαν μια πεταλούδα, με τα εξωτερικά φτερά της να εκτείνονται σε μια βόρεια με βορειοανατολική και μια νότια με νοτιοανατολική κατεύθυνση. Όταν παρουσιάστηκε αυτό το ασυνήθιστο μοτίβο, κορυφαίοι επιστήμονες μεταξύ των οποίων ο Giuseppe Longo του Πανεπιστημίου της Μπολόνια στην Ιταλία και ο Yuri Medvedev του Ρωσικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας, εστιάστηκαν σε δυο βασικές θεωρίες – ότι είτε δυο διαφορετικά αντικείμενα εξερράγησαν στον ουρανό πάνω από την περιοχή, είτε ένα αντικείμενο πέρασε από την ατμόσφαιρα, κάνοντας έναν κύκλο γύρω από τη Γη και στη συνέχεια ξαναμπήκε στην ατμόσφαιρα από την περιοχή της Tunguska σε ένα δεύτερο πέρασμά του.
Ο Edward Drobyshevski, ερευνητής φυσικός στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών πιστεύει πως το τμήμα του κομήτη που δημιούργησε την έκρηξη συμπίεσε τα εκρηκτικά υλικά του – στη μορφή του υδρογόνου, το αέριο που μετέτρεψε το γερμανικό αερόστατο Hindenburg το 1937 σε μια μια φλεγόμενη κόλαση, σε δευτερόλεπτα.
Η θεωρία αυτή του Drobyshevski που εμπλέκει το υδρογόνο, ξεκίνησε όταν ο ίδιος εστιάστηκε στη βασική χημεία και συγκεκριμένα στην ηλεκτρόλυση – δηλαδή στον διαχωρισμό του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο με τη χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος. Το υδρογόνο που προκάλεσε την έκρηξη το 1908, όπως λέει ο Drobyshevski, πιθανότατα προέρχεται από την προηγούμενη ενσάρκωση του κομήτη, ως ένα μικρό τμήμα ενός φύλλου πάγου που βρισκόταν σε έναν δορυφόρο του Δία ή του Κρόνου. Με τον χρόνο, τα ισχυρά μαγνητικά πεδία του μητρικού πλανήτη του φεγγαριού διέσπασαν μερικά μόρια νερού που βρισκόταν στο φύλλο αυτό του πάγου κι έτσι παραγόταν λίγο υδρογόνο και φυσαλίδες οξυγόνου, που παρέμεναν παγιδευμένες στο εσωτερικό του.
Μόλις σχηματίστηκε αρκετό υδρογόνο μέσα στο παγωμένο φύλλο, μια απευθείας σύγκρουσή του με έναν αστεροειδή θα το ανάγκασε να εκραγεί, στέλνοντας θραύσματα πάγου γεμάτα με φυσαλίδες υδρογόνου στο διάστημα. Το 1981 ο Drobyshevski δημοσίευσε μια έρευνα στην οποία πρότεινε πως πάγος πλούσιος σε υδρογόνο που βρισκόταν στον δορυφόρο Τιτάνα του Κρόνου, εξερράγη κάποια στιγμή περίπου 3000 με 10.000 χρόνια πριν, εμπλουτίζοντας έτσι τη σύσταση των δακτυλίων του Κρόνου και πιθανώς εκσφενδονίζοντας κάποια τμήματα πάγου στο ηλιακό σύστημα)
Αυτά τα θραύσματα του πάγου στη συνέχεια θα περιδιάβαιναν το ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με τον Drobyshevski, και περιστασιακά θα διασταυρωνόντουσαν με έναν πλανήτη σαν τη Γη, όπως μπορεί να συνέβη το 1908. Αν προστεθεί και μια σπίθα σε αυτά τα θραύσματα από την τριβή κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα, θα προκύψει μια γιγάντια, φυσικά αναπτυσσόμενη, εκρηκτική βόμβα πάγου.
Όταν το αντικείμενο σαν μετεωρίτης του γεγονότος της Tunguska πέρασε τη γήινη ατμόσφαιρα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Drobyshevski, το 10% του πάγου του εξερράγη. Αυτό στη συνέχεια ανάγκασε το κύριο μετέωρο να φύγει πίσω (σαν ανάκρουση) στο διάστημα. Μια τέτοια τροχιά θα μπορούσε να εξηγήσει το ασυνήθιστο μοτίβο σε σχήμα πεταλούδας που παρουσιάζουν τα κατεστραμμένα δέντρα στην περιοχή, συμπληρώνει.
Η υπόθεση του Drobyshenski είναι πολύ ενδιαφέρουσα και εξηγεί πολλά από τα στοιχεία που συναπαρτίζουν το μυστήριο της έκρηξης στην Tunguska, αλλά απέχει ακόμα πολύ από το να αποτελεί μια απόδειξη, σύμφωνα με άλλους ερευνητές που ασχολούνται με το αντικείμενο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η έρευνα αυτή μπορεί να μας προσφέρει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τα αντικείμενα που περνάνε κοντά από τη Γη και τους αόρατους κινδύνους που μπορούν να κρύβονται μέσα στο παγωμένο εσωτερικό τους.
Ο Drobyshevski και οι συνεργάτες του ψάχνοντας σε βάσεις δεδομένων πάνω από 6.000 αντικειμένων κοντά στη Γη, βρήκαν ένα, που ονομάζεται 2005NB56, το οποίο πέρασε έξω από την τροχιά της Σελήνης γύρω στις Ιονίου 1908!
Η χρονική στιγμή και η κατεύθυνση που θα είχε ερχόμενο κοντά στη Γη το 2005NB56 ταιριάζει με αυτά που περιέγραψαν οι αυτόπτες μάρτυρες στην Tunguska, σύμφωνα με τον Drobyshevsky. Το αντικείμενο αυτό υπολογίστηκε να βρίσκεται κάπου στα 10 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη, αλλά το νούμερο αυτό ενέχει μεγάλο περιθώριο λάθους, λέει.
Ο κομήτης 2005NB56 πρόκειται να περάσει κοντά από τη Γη το 2045, στη Γη, περίπου 5 εκατομμύρια χιλιόμετρα περίπου ή 16 φορές την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη. Αυτή τη φορά, δεν μπορεί να γίνει άμεση απειλή για τον πλανήτη μας, όμως ο Drobyshevsky λέει, ότι η μελέτη του αντικειμένου θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικές γνώσεις σχετικά με τα αντικείμενα κοντά στη Γη – και ποιοί είναι οι απρόβλεπτοι κίνδυνοι για τα σχετικά αντικείμενα με πάγους.
Ένας άλλος επιστήμονας από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ο Yuri Medvedev του Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Αστρονομίας στην Αγία Πετρούπολη, είναι εντυπωσιασμένος, αλλά δεν πείστηκε από το επιχείρημα του Drobyshevski, ότι το 2005NB56 προκάλεσε την έκρηξη της Tunguska. Ο Medvedev λέει ότι η θεωρία του Drobyshevski απέχει πολύ από τα δοκιμασμένα, αλλά αξίζει περισσότερη προσοχή από τους αστρονόμους.
“Η θεωρία του Drobyshevski εξηγεί ορισμένες ασυνήθιστες παρατηρήσεις,” λέει ο Medvedev. Για παράδειγμα όταν η βολίδα Deep Impact της NASA έπεσε πάνω στην επιφάνεια του κομήτη Tempel 1, το 2005, ένα μικρό τμήμα του κομήτη εξερράγη με απροσδόκητη μανία – συνεπές με την υπόθεση ότι ορισμένοι κομήτες φέρουν τα δικά τους πυροτεχνήματα υδρογόνου”.
Πηγή: popularmechanics.com
Σχετικά άρθρα
Ήταν η πύρινη βολίδα στην Τουνγκούσκα μια χημική βόμβα από κομήτη;
Leave a Comment