Επί αιώνες οι αρχαίοι πίστευαν η Γη ήταν επίπεδη. Αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο, είχαν αγνοηθεί είτε είχαν ενσωματωθεί αβίαστα στην κυρίαρχη άποψη για τον Κόσμο. Σήμερα δε που απορρίπτουμε την επίπεδη Γη ως μια απαξιωτική ιδέα, μπορεί να κάνουμε ένα σχεδόν πανομοιότυπο λάθος – δεν αφορά όμως τον πλανήτη μας, αλλά για ολόκληρο το σύμπαν.
Όταν πρόκειται για το σύμπαν, η έννοια της “επιπεδότητας” αναφέρεται στην μοίρα των δεσμών του φωτός να ταξιδεύουν παράλληλα μεταξύ τους σε μεγάλες αποστάσεις. Εάν το σύμπαν είναι «επίπεδο», οι ακτίνες θα παραμείνουν για πάντα παράλληλα. Ύλη, ενέργεια και σκοτεινή ενέργεια ωστόσο δημιουργούν μια καμπυλότητα του χωροχρόνου. Εάν το σύμπαν του χωροχρόνου είναι κυρτωμένη θετικά, όπως και η επιφάνεια της σφαίρας, οι παράλληλες δέσμες κάποτε θα συναντηθούν. Αν το σύμπαν έχει μια αρνητική κυρτότητα, αν δηλαδή το σύμπαν έχει το σχήμα της σέλας, τότε οι παράλληλες δέσμες θα αποκλίνουν.
Χάρις, εν μέρει, στο δορυφόρο Wilkinson Microwave Anisotropy (WMAP), ο οποίος αποκάλυψε την πυκνότητα της ύλης και της σκοτεινής ενέργειας στις απαρχές του σύμπαντος, οι περισσότεροι αστρονόμοι πιστεύουν ότι το σύμπαν είναι επίπεδο. Αλλά αυτή η άποψη τώρα τίθεται υπό αμφισβήτηση από τον Joseph Silk στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, που υποστηρίζει ότι είναι πιθανό οι παρατηρήσεις του να έχουν παρερμηνευθεί.
Σε μια δημοσίευση που έκανε στο Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, ο Joseph Silk πήραν τα δεδομένα από τον WMAP καθώς και άλλα πειράματα της κοσμολογίας και τα ανέλυσαν χρησιμοπο
ιώντας το θεώρημα Bayes, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δείξει πώς ένα συγκεκριμένο συμπέρασμα μιας θεωρίας, επηρεάζεται από διαφορετικές παραδοχές εκκίνησης.
Χρησιμοποιώντας η ομάδα σύγχρονες αστρονομικές υποθέσεις, που προϋποθέτουν ένα επίπεδο σύμπαν, υπολόγισαν την πιθανότητα το σύμπαν να ήταν σε μία από τις τρεις καταστάσεις:: επίπεδο, με θετική ή αρνητική κυρτότητα. Αυτό λοιπόν τους οδήγησε σε μια 98% πιθανότητα το σύμπαν να είναι πράγματι επίπεδο. Όταν όμως επανέλαβαν τον υπολογισμό με βάση μια θέση πιο ανοιχτού πνεύματος, η πιθανότητα άλλαξε κι έγινε 67%, κάνοντας ένα επίπεδο σύμπαν πολύ λιγότερο αυτού που γενικά δέχονται οι αστρονόμοι.
“Βγαίνει μια λογική υπόθεση ότι το σύμπαν δεν είναι εντελώς επίπεδο,” λέει ο Silk, προσθέτοντας ότι ο υπολογισμός τους δείχνει πόσο οι ισχυρές προκαταλήψεις των αστρονόμων μπορούν να επηρεάσουν τα συμπεράσματά τους.
Ο David Spergel του Πανεπιστημίου του Princeton, ο εκπρόσωπος του WMAP, συμφωνεί. “Έχουν αναπτύξει ένα στατιστικά αυστηρό τρόπο για την εξέταση του ζητήματος”, λέει.
Ο Silk υποστηρίζει πως οι αστρονόμοι είναι ανάγκη να φτάσουν σε ένα 99,9999 τοις εκατό εμπιστοσύνη στο επίπεδο σύμπαν, που είναι αρκετά υψηλό. Είναι δυνατόν, ωστόσο, με τις μετρήσεις να μην είναι ποτέ σε θέση να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο ακρίβειας.
Πηγή: New Scientist
Leave a Comment