Επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι εξωπλανήτες έχουν ωκεανούς όπως η Γη, με μια νέα μέθοδο για την αναζήτηση των ωκεανών σε πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Η μέθοδος, η οποία συνεπάγεται τη μελέτη πώς τα χρώματα αλλάζουν με την περιστροφή του εξωπλανήτη, θα μπορούσε να συμβάλει στην προσπάθεια για την ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί για την επισήμανση νερού στους εξωπλανήτες. Η μία είναι η φασματοσκοπία, η οποία μπορεί να αποκαλύψει το χαρακτηριστικό μήκος κύματος απορρόφησης των μορίων του νερού και η οποία έχει ήδη χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε γιγάντιους πλανήτες. Άλλες εμπλέκουν την αναζήτηση νεφών ή τη λάμψη του φωτός που αντανακλάται από μια επιφάνεια, μολονότι η εν λόγω τεχνική, που έχει μέχρι στιγμής χρησιμοποιηθεί μόνο για άλλα υγρά, όπως είναι το μεθάνιο στον Τιτάνα το φεγγάρι του Κρόνου
Τελευταία ο Νικ Cowan στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ μαζί με άλλους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της ομάδας για την αποστολή EPOXI της NASA, έχουν σχεδιάσει μια συμπληρωματική μέθοδο που θα πρέπει να αυξήσει τις πιθανότητες εξεύρεσης εξωπλανητών με ωκεανούς – και, ως εκ τούτου, με τη ζωή. “Δεδομένου ότι το νερό θεωρείται ότι είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη ζωή, θα έχουμε πράγματι μια άλλη μέθοδο δοκιμασίας για την κατοικησιμότητα των εξωπλανητών, εξήγησε ο Cowan.
Η Γη ως εξωπλανήτης
Οι ερευνητές που ανέπτυξαν αυτή τη μέθοδο χρησιμοποιούν τα δεδομένα από την αποστολή Deep Impact, μια διαστημοσυσκευή της NASA που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2005 για να μελετήσει τη σύνθεση ενός κομήτη που ήταν σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Επειδή ολοκληρώθηκε αυτή η πρωταρχική αποστολή του Deep Impact λίγους μήνες αργότερα, επεκτάθηκε η αποστολή του, με την ονομασία EPOXI, για να μελετήσει έναν άλλο κομήτη, καθώς και μακρινούς εξωπλανήτες. Κατά τη διάρκεια αυτής της νέας αποστολής του Deep Impact, ο Cowan και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν την κάμερα υψηλής ανάλυσης στο Deep Impact για να εξετάσουν όχι εξωπλανήτες, αλλά τη Γη από μια απόσταση λίγων δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, σαν να ήταν ο πλανήτης μας ένας εξωπλανήτης.
Το συνολικό χρώμα της Γης είναι γκρι με κάποιο μπλε λόγω της σκέδασης Rayleigh του ηλιακού φωτός από την ατμόσφαιρα της. Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν ο ουρανός είναι καθαρός – χωρίς σύννεφα – το μέσο χρώμα αλλάζει με την περιστροφή της Γης: όταν το τηλεσκόπιο βλέπει τις γήινες ηπείρους τότε το χρώμα στρέφεται ορος το κόκκινο άκρο του φάσματος. Όταν φαίνεται η θάλασσα, το χρώμα μετατρέπεται σε μπλε. Αυτές οι αλλαγές του χρώματος θα πρέπει να είναι σε θέση να μας αποκαλύψουν τους ωκεανούς σε πραγματικούς εξωπλανήτες.
“Το συμπέρασμα για τις άλλες μεθόδους είναι ότι δεν χρειαζόμαστε πολύ μεγάλη φασματική ανάλυση – μερικά διαφορετικά φίλτρα θα αρκούσαν – αλλά χρειαζόμαστε πολύ σύντομο ανοίγματα των φακών, ώστε να μπορούμε να παρακολουθούμε μεταβολές του φωτός στον χρόνο», τονίζει ο Cowan.
Μεγαλύτερα τηλεσκόπια
Ωστόσο, ο Cowan προσθέτει ότι για να δείτε ωκεανούς σε εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης, που θα είναι τουλάχιστον πολλά έτη φωτός μακριά μας, οι αστροφυσικοί θα χρειαστούν ένα πολύ μεγαλύτερο τηλεσκόπιο. Αυτό θα μπορούσε να είναι ο προταθείς διάδοχος του Hubble , με την ονομασία ATLAST (Advanced Technology Large-Aperture Space Telescope), αν και θα χρειαστεί μια συσκευή γνωστή ως στεμματογράφος για να μπλοκάρει το φως από τα μητρικά άστρα των εξωπλανητών.
Ακόμη, μπορεί να είναι δυνατό να δούμε ωκεανούς σε γιγάντιους πλανήτες – σαν μια ‘υπερ Γη’ – όταν το προσεχές παρατηρητήριο New Worlds της NASA μπει σε τροχιά, ίσως μέχρι το 2017. Το New Worlds θα συνδυάζει ένα μεγάλο τηλεσκόπιο με διάμετρο 4 μέτρων, με ένα πολύ μεγάλο στεμματογράφο ειδικά για την ανίχνευση των εξωπλανητών..
Η δημοσίευση έγινε στο περιοδικό Astrophysical Journal
Πηγή: Physics World
Δείτε και τα σχετικά άρθρα
Η NASA στέλνει 2 παλιές διαστημοσυσκευές σε νέα αποστολή
Leave a Comment