Η θεωρία των χορδών είναι μια δημοφιλής θεωρία που φέρνει κοντά δύο διαφορετικές κλίμακες – τον μικροσκοπικό κόσμο των κβαντικών σωματιδίων, όπου εκεί κυριαρχεί το Καθιερωμένο Μοντέλο και τις κοσμικές αποστάσεις πάνω στις οποίες ενεργεί η βαρύτητα. Υποστηρίζει ότι τα στοιχειώδη σωματίδια, όπως είναι τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκ, είναι στην πραγματικότητα χορδές ενέργειας με μήκος μόλις 10-35 μέτρων που δονούνται με διαφορετικούς τρόπους.
Εάν οι προβλέψεις αυτές είναι καθ’ ολοκληρία σωστές, μπορεί να εμφανιστούν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα στον LHC. Οι μικροσκοπικές μαύρες τρύπες είναι η μία διαβόητη δυνατότητα. Οι σφαίρες από χορδές (stringballs) είναι η άλλη. Αυτές φτιάχνονται όταν δύο χορδές χτυπήσουν η μία την άλλη και, αντί να συνδυαστούν για να σχηματίσουν μία τεντωμένη χορδή, φτιάχνουν μια μπάλα μπερδεμένη.
Η ενέργεια είναι σε αφθονία στον LHC, έτσι οι σφαίρες από χορδές θα μπορούσαν να εμφανιστούν εκεί σε μεγάλες ποσότητες. Θα ήταν ένα επαναστατικό γεγονός, λέει ο Σάββας Δημόπουλος από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, κι ένας από τους πρωτεργάτες της ιδέας της μπάλας από χορδές. Αυτή η ιδέα οφείλεται στο γεγονός ότι η θεωρία των χορδών πηγαίνει χέρι-χέρι με την ιδέα ότι υπάρχουν επιπλέον διαστάσεις του χώρου, πέραν των τριών που γνωρίζουμε. "Αν βρούμε μια επιπλέον διάσταση θα είναι η πιο συναρπαστική είδηση από την ανακάλυψη μιας νέας ηπείρου”, λέει ο Δημόπουλος.
Μέχρι στιγμής, κανένα τέτοιο σωματίδιο δεν έχει κάνει αισθητή την παρουσία του. Αλλά είναι ακόμη νωρίς για τον επιταχυντή σωματιδίων. “Οι θεωρητικοί δυστυχώς είναι καλοί στην πρόβλεψη φαινομένων," σχολιάζει ο Δημόπουλος. “Απλώς δεν μπορούν να σας πουν πού θα γίνουν."
Πηγή: New Scientist
Leave a Comment