Μήπως το χλώριο των αλμυρών λιμνών βοήθησε την μαζική εξαφάνιση των ειδών πριν 250 εκατομμύρια χρόνια

Μια νέα πιθανή  εξήγηση  για μια από τις μεγαλύτερες εξαφανίσεις κάθε μορφής  ζωής στον πλανήτη μας, αυτής που συνέβη στην Πέρμια Περίοδο πριν 250 εκατομμύρια χρόνια, ανακοινώθηκε πρόσφατα από Γερμανούς και Ρώσους  επιστήμονες του κλίματος.

Το ροζ χρώμα της αλμυρής αυτής λίμνης πιθανότατα προκαλείται από μικρόβια με μια προτίμηση σε αλάτι

Μια ερευνητική ομάδα, υπό την καθοδήγηση του Ludwig Weissflog Helmholtz από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας στη Γερμανία,  υποστηρίζει ότι η απελευθέρωση εκατομμυρίων τόνων τοξικών αερίων από μια τεράστια λίμνη αλμυρού νερού στο μέγεθος της Γαλλίας , πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια, πολύ πιθανόν να συνετέλεσε στη μεγαλύτερη εξαφάνιση των ειδών που συνέβη ποτέ στον πλανήτη  μας. Κατά την εξαφάνιση αυτή, που άνοιξε το δρόμο στην κυριαρχία των δεινόσαυρων πάνω στη Γη, υπολογίζεται ότι το 90% της ζωής στη Γη καταστράφηκε δια παντός.

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της Γης υπήρξαν πολλές μαζικές εξαφανίσεις των ειδών. Η πιο διάσημη από αυτές είναι αυτή στην οποία αφανίστηκαν οι δεινόσαυροι, πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, και πολλοί πιστεύουν ότι είχε προκληθεί από την πτώση ενός αστεροειδή πάνω στη Γη. Ωστόσο, οι αιτίες για την μεγαλύτερη εξαφάνιση στην Πέρμια Εποχή, περίπου, 250 εκατομμύρια χρόνια πριν που το 90% της ζωής στη Γη καταστράφηκε, παραμένει ένα μυστήριο.

Μέχρι τώρα έχουν δοθεί πολλές εξηγήσεις για αυτή την μαζική εξαφάνιση των ειδών. Για παράδειγμα, έχουν ενοχοποιηθεί οι ηφαιστειακές εκρήξεις ή κάποια πρόσκρουση αστεροειδούς που είτε σκέπασαν τον πλανήτη με τεράστιες ποσότητες σκόνης εμποδίζοντας έτσι να γίνεται η φωτοσύνθεση στα φυτά, ή απελευθέρωσαν ένυδρο μεθάνιο που «έπνιξε» την ατμόσφαιρα.

Τελευταία ερευνητές, από τη Ρωσία, την Αυστρία, τη Νότια Αφρική και τη Γερμανία, πήραν δείγματα από τις υπάρχουσες αλμυρές λίμνες στη Ρωσία και τη Νότια Αφρική και μέτρησαν μια σειρά πτητικών χλωριωμένων υδρογονανθράκων που προέρχονται από τα δείγματα, και τα οποία παράγονται από την δράση των βακτηρίων και από τα φύκια. Τα αέρια αυτά περιλαμβάνουν το χλωροφόρμιο, το τριχλωροαιθένιο και το τετραχλωροαιθένιο,

Αν ανάλογες ποσότητες είχαν κυκλοφορήσει και από την αρχαία Λίμνη Zechstein, λένε οι επιστήμονες, τότε θα μπορούσαν να είχαν καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και τη ζωή. Η λίμνη Zechstein, που κάποτε βρισκόταν εκεί που τώρα είναι η κεντρική Ευρώπη και είχε το μέγεθος της Γαλλίας, θα μπορούσε να απελευθερώσει τόσο χλώριο στην ατμόσφαιρα που θα μπορούσε να οδηγήσει  με αλυσιδωτές  αντιδράσεις σε μια τεράστια οικολογική καταστροφή.

Σύμφωνα με το μέλος της ομάδας Karsten Kotte, οι ενώσεις αυτές θα μπορούσαν να είχαν δύο επιπτώσεις. Πρώτον, οι χλωριούχες ενώσεις μπορεί να καταστρέψουν το στρώμα του όζοντος, οπότε θα αυξηθεί η ποσότητα του υπεριώδους φωτός που φθάνει στην επιφάνεια της Γης με αποτέλεσμα την άμεση επίδραση πάνω στην υγεία και το θάνατο των φυτών και των ζώων. "Επίσης, οι ενώσεις αυτές μπορούν να συσσωρεύονται στα φυτά και να αποτελέσουν πρόδρομες ουσίες του τριχλωροακετικού οξέως, ένα πολύ αποτελεσματικό ζιζανιοκτόνο. Με αυτόν τον τρόπο, τα φυτά γύρω από τη Λίμνη θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει, με αποτέλεσμα την απερήμωση και την αύξηση της αλατότητας του εδάφους γύρω της, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να έχει προκαλέσει αύξηση των χλωριωμένων πτητικών ουσιών.

Πιθανόν, λέει ο Karsten Kotte, η μαζική εξαφάνιση να μην έγινε αποκλειστικά από αυτό το γεγονός αλλά σε συνδυασμό κι άλλων παραγόντων όπως  η ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Οι κλιματολόγοι αυτοί προβλέπουν ότι τόσο το μέγεθος όσο και ο ρυθμός εξάτμισης των σημερινών λιμνών αλμυρού ύδατος θα αυξάνονται, καθώς ο πλανήτης μας θερμαίνεται λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Ενώ δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για μια νέα πιθανή μεγάλη εξαφάνιση της ζωής αφού δεν υπάρχουν πια τόσο μεγάλες αλμυρές λίμνες, όμως οι επιστήμονες  ισχυρίζονται πως οι τοξικές συνέπειες από αυτήν την θέρμανση έχουν υποτιμηθεί μέχρι στιγμής από τους ειδικούς του κλίματος.

Ένας ειδικός όμως, ο γεωλόγος Richard Twitchett στο Πανεπιστήμιο του Πλύμουθ λέει:. "Δεν υπάρχει τρόπος να αξιολογηθούν τα επίπεδα των αερίων αυτών στην ατμόσφαιρα κατά την Ύστερη Πέρμιαν Περίοδο από τους σημερινούς βράχους και ως εκ τούτου δεν τρόπος δοκιμής αυτής της υπόθεσης, Αυτές είναι απλώς εικασίες."

Ο Paul Wignall, παλαιοπεριβαλλοντολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leeds, είνÎ
±Î¹ επίσης σκεπτικιστής. “Η Λεκάνη Zechstein και τα άλατά της προηγούνται της Ύστερης Πέρμιαν Εξαφάνισης κατά τουλάχιστον ένα εκατομμύριο χρόνια,» υποστηρίζει, προσθέτοντας, «υπήρξαν κι άλλες γιγάντιες λεκάνες άλατος στο γεωλογικό παρελθόν, για παράδειγμα, στα μέσα της μέσο-ύστερης Jurassic εποχής, και τότε δεν έγινε καμιά σύνδεση με μαζικές εξαφανίσεις”.

Πηγή: Royal Society of Chemistry

Ηφαιστειακή έκρηξη στην Κίνα πριν 260 εκατομμύρια χρόνια εξαφάνισε τη θαλάσσια ζωή στη Γη

Μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη στην Κίνα πριν περίπου 260 εκατομμύρια . χρόνια, η οποία μέχρι τώρα ήταν άγνωστη στους επιστήμονες, πιθανότατα οδήγησε στην ξαφνική εξαφάνιση της θαλάσσιας ζωής σε όλο σχεδόν τον πλανήτη, σύμφωνα με μια νέα έρευνα βρετανών παλαιοντολόγων.

Η έρευνα, επικεφαλής της οποίας ήταν ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λιντς, Πολ Γουίγκναλ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science».

Οι ερευνητές βρήκαν απολιθωμένα στοιχεία που παραπέμπουν σε μια μείζονα περιβαλλοντική καταστροφή, ουσιαστικά στη μαζική εξαφάνιση των θαλάσσιων οργανισμών, μετά την τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου στην περιοχή Εμεϊσάν της νοτιοδυτικής Κίνας, που απελευθέρωσε περίπου μισό εκατομμύριο κυβικά χιλιόμετρα λάβας.

Η καταστροφή της θαλάσσιας ζωής προκλήθηκε από την σύγκρουση της λάβας που κυλούσε με ταχύ ρυθμό στα ρηχά νερά της θάλασσας, ενώ τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του θείου απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι όταν το μάγμα, με τη μορφή της λάβας, έρευσε απότομα στα ρηχά νερά, προκλήθηκε μια θεαματική έκρηξη που δημιούργησε πελώρια σύννεφα ατμού στην ατμόσφαιρα, τα οποία εξαπλώθηκαν σε όλο τον πλανήτη, ψυχραίνοντάς τον και παράγοντας καταστροφική όξινη βροχή.

Η μαζική θαλάσσια καταστροφή ονομάστηκε «Γουαδαλουπιανή Μαζική Εξαφάνιση». Προηγούμενες έρευνες είχαν συνδέσει τις αυξημένες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, λόγω ηφαιστειακών εκρήξεων, με μαζικές καταστροφές των ειδών στη Γη. Η νέα έρευνα κάνει άμεση σύνδεση μεταξύ του συγκεκριμένου καταστροφικού γεγονότος με μια άγνωστη μέχρι σήμερα έκρηξη ηφαιστείου.