Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία διαστήματος ESA βρίσκεται σε αναζήτηση διεθνών εταίρων ώστε να δημιουργηθεί μια βάση στην αθέατη πλευρά της Σελήνης.
Και αυτή η βάση θα είναι ένα σκαλοπάτι για περαιτέρω προορισμούς στο διάστημα πχ για τον Άρη.
Σχέδια των κατοικιών που θέλει να φτιάξει η ESA στη Σελήνη’
Ο Johann-Dietrich Wörner επικεφαλής της ESA λέει ότι το κλειδί της επιστήμης θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εκεί, χωρίς καμία παρέμβαση από τη Γη. «Φαίνεται ότι είναι σκόπιμο να προτείνουμε έναν μόνιμο σταθμό στη Σελήνη ως διάδοχο του ISS. Ο σταθμός στο φεγγάρι μπορεί να είναι ένα σημαντικό σκαλοπάτι για την περαιτέρω διερεύνηση του βαθέος σύμπαντος».
Η παγκόσμια διαστημική κοινότητα ετοιμάζεται για τον παροπλισμό του ISS την επόμενη δεκαετία, πιθανόν μέχρι το 2024, αλλά πιθανότατα ήδη από το 2020. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει ένα μακροπρόθεσμο ανθρώπινο φυλάκιο-προπύργιο στο διάστημα για πρώτη φορά από την αρχή της νέας χιλιετίας.
Η ιδέα μιας βάσης στο φεγγάρι έχει αναφερθεί και άλλες φορές – με τη Ρωσία, την Ιαπωνία και την Κίνα να εκφράζουν ενδιαφέρον για την επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη τους τελευταίους μήνες.
Αν και η NASA σταθερά ασχολείται με τον Άρη, ο επικεφαλής της, Τσάρλι Μπόλντεν είπε ότι θα ήθελε να εμπλακεί. Σχολίασε ότι η NASA δεν θα οδηγήσει μια σεληνιακή αποστολή, όπως έκαναν με τον ISS, αλλά θα «βοηθήσουμε στη δημιουργία υποδομής σε σεληνιακή τροχιά από την οποία μπορούμε να βοηθήσουμε τους επιχειρηματίες και τους διεθνείς εταίρους που θέλουν να ασχοληθούν με την επιφάνεια του φεγγαριού ».
Και πρόσθεσε: «Αλλά ελπίζω ότι θα μου επιτρέψετε να έχω τουλάχιστον έναν αστροναύτη για την αποστολή που θα κατεβαίνει στην επιφάνεια του φεγγαριού … επειδή υπάρχει πολύτιμη εμπειρία που θα αποκτηθεί κάνοντας αυτό».
Τα οφέλη από την οικοδόμηση μιας βάσης στην αθέατη πλευρά της σελήνης είναι πολλά.
Το φεγγάρι είναι παλιρροϊκά κλειδωμένο στη Γη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε πάντα να βλέπουμε την ίδια πλευρά στραμμένη προς τον πλανήτη μας.
Αυτό σημαίνει ότι η αθέατη πλευρά – συχνά λανθασμένα ονομάζεται «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού, αφού και οι δύο πλευρές τυγχάνουν ίσου ποσού φωτός – δεν είναι στη γραμμή όρασης της Γης.
Αν οι αστροναύτες πρέπει να μένουν εκεί, θα χρειαστούν επομένως ένα σύστημα δορυφόρων αναμετάδοσης επικοινωνιών για να μείνουν σε επαφή με τη Γη.
Η οικοδόμηση αυτής της υποδομής θα μπορούσε να είναι χρήσιμη, όταν πρόκειται για τον σχεδιασμό ενός παρεμφερούς συστήματος για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή στον Άρη.
Μια άλλη συνέπεια είναι ότι η αθέατη πλευρά της Σελήνης δεν λαμβάνει καμία παρεμβολή από τον πλανήτη μας. Αυτό σημαίνει ότι αν ένα ραδιοτηλεσκόπιο τοποθετηθεί στην αθέατη πλευρά, θα είναι σε θέση να παρατηρεί το σύμπαν χωρίς «θόρυβο» από οποιοδήποτε υπόβαθρο.
Και, ίσως το πιο επιθυμητό από όλα, ένα μόνιμο φυλάκιο στην αθέατη πλευρά της Σελήνης θα απαιτούσε αστροναύτες να κάνουν χρήση των πόρων στο περιβάλλον τους.
Αν και μερικά ταξίδια φορτίου πιθανότατα θα είναι δυνατόν να επιτευχθούν, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο οικολογικοί – ίσως με τη συγκομιδή μέρους από το σεληνιακό έδαφος (εδαφικό κάλυμμα) σε καύσιμα ή ακόμα και το νερό.
Οι σεληνιακές κατοικίες-βάσεις θα κατασκευάζονται από αυτόνομα ρομπότ, θα έχουν σχήμα θόλου και θα προστατεύουν πλήρως τους ανθρώπους από τις τοπικές κλιματικές συνθήκες, τη βλαβερή κοσμική ακτινοβολία αλλά και την πτώση μετεωριτών. Το 90% των οικημάτων θα κατασκευάζεται από σεληνιακά υλικά.
Τα υλικά αυτά θα γίνονται πρώτα ένας πολτός. Ο πολτός αυτός θα εισάγεται στο μηχάνημα της εκτύπωσης, το οποίο μέσω ψεκασμού θα εκτυπώνει στερεά δομικά υλικά που θα χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του οικήματος. Με δεδομένο ότι ελάχιστα μέρη των οικημάτων θα πρέπει να μεταφερθούν από τη Γη, οι επιτελείς της ESA πιστεύουν ότι τα οικήματα αυτά είναι εφικτό να είναι έτοιμα να υποδεχθούν κατοίκους κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 40 έτη.
Η υποδομή για μια σεληνιακή βάση δεν υπάρχει ακόμη, όμως, σημαντική έρευνα θα πρέπει να γίνει έτσι ώστε να καταστεί δυνατή μια τέτοια προσπάθεια.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια βάση έχει προταθεί. Η ESA έχει ήδη τα σχέδια για το πώς σκέφτεται ότι το φεγγάρι θα μπορούσε να αποικηθεί.
Το 2013, πρότεινε ότι η 3D εκτύπωση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθούν δομές στο φεγγάρι.
Και οι Ρώσοι σχεδιάζουν μια βάση
ι Ρώσοι σχεδιάζουν μια βάση υψηλής τεχνολογίας πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης που θα διαθέτει εποικισμούς, επιστημονικά εργαστήρια, βάση προσσελήνωσης, ακόμα και παρατηρητήριο αστρονομίας
Εχουν περάσει περισσότερα από 40 χρόνια από την τελευταία φορά που ανθρώπινο πόδι πάτησε στο φεγγάρι και, την ώρα που η NASA έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στον Αρη, η Μόσχα καταστρώνει τα σχέδιά της για να φτιάξει την πρώτη αποικία στη Σελήνη ξεκινώντας από το 2029.
Υπερσύγχρονος σταθμός
Μια αποικία στον φυσικό δορυφόρο μας θα αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα είναι μια βάση υψηλής τεχνολογίας πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης που θα διαθέτει εποικισμούς, επιστημονικά εργαστήρια, βάση προσσελήνωσης, ακόμα και παρατηρητήριο αστρονομίας. Το άλλο θα είναι ο Lunar Orbital Station (LOS), ένας υπερσύγχρονος διαστημικός σταθμός -μια αρκετά εξελιγμένη εκδοχή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS)- ο οποίος όμως θα κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.
Για την επίτευξη, φυσικά, αυτού του φιλόδοξου σχεδίου η ρωσική διαστημική υπηρεσία (Roscosmos) έχει μπροστά της μια σειρά από ημερομηνίες-ορόσημα. Από το 2020 οι αποστολές Luna θα αναθέσουν σε ρομποτικά διαστημικά σκάφη να προσσεληνωθούν στον ανεξερεύνητο νότιο πόλο του φεγγαριού και να αναζητήσουν αποθέματα παγωμένου νερού στους κρατήρες του, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από μελλοντικές αποικίες ανθρώπων.
Τα ρομποτικά οχήματα θα φέρουν οκτώ κάμερες για πλοήγηση, λήψη φωτογραφιών και παρακολούθηση των ερευνών τους στην επιφάνεια της Σελήνης. Στα σκαριά βρίσκεται και το νέο επανδρωμένο σκάφος που αναμένεται να μεταφέρει τους πρώτους Ρώσους στην επιφάνεια της Σελήνης.
Η κατασκευάστρια όλων των επανδρωμένων διαστημόπλοιων της Ρωσίας, RSC Energia, εκτιμά ότι το νέο όχημα θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση το 2021 με στόχο το 2023 να φτάσει στον ISS, πριν κάνει ένα μη επανδρωμένο ταξίδι στη Σελήνη το 2025. Και μόλις πριν από μερικές ημέρες ο πρόεδρος της RSC Energia, Βλαντιμίρ Σόλντσεφ, ανακοίνωσε ότι θα στείλει τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη το 2029.
Το μεγάλο στοίχημα\
Κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου η ΕΣΣΔ έστειλε ρομποτικά οχήματα στη Σελήνη, όμως μια σειρά σφαλμάτων και αποτυχιών ανέκοψε την πρόοδο που είχε επιτύχει και έκτοτε δεν πραγματοποίησε επανδρωμένες αποστολές. Ομως τώρα η Μόσχα, θεωρώντας ότι το μεγάλο στοίχημα σε αυτήν τη φάση της εξερεύνησης του Διαστήματος είναι η Σελήνη και όχι ο Αρης, αναβιώνει τα παλιά της σχέδια.
Μια μεγάλη διαφορά με την κούρσα του Διαστήματος του περασμένου αιώνα είναι οι συνεργασίες. Παρά τις διπλωματικές εντάσεις μεταξύ Δύσης και Μόσχας, πρώτα με την προσάρτηση της Κριμαίας και μετά με τις αεροπορικές επιδρομές στη Συρία, η Roscosmos ενώνει τις δυνάμεις της με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) για μια επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη και την εποίκησή της, ενώ επιδιώκει συνεργασία και με την Κίνα που έχει ανάλογες βλέψεις.
Ολοι ενδιαφέρονται για τη μόνιμη εγκατάσταση ανθρώπων και για να διαπιστώσουν εάν υπάρχει αφθονία στο ισοτόπο ήλιο-3, πηγή πυρηνικής ενέργειας που θεωρείται ότι θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις ενεργειακές μας ανάγκες στο μέλλον.
